Baby Bag

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკავოთ.

1. გამოსაკრავი ბალიშები

მშობლები გამოსაკრავ ბალიშებს ხშირად ყიდულობენ, რათა პატარები საწოლზე თავის მირტყმის შემთხვევაში ტკივილისგან დაიცვან. ექსპერტები გვაფრთხილებენ, რომ ეს ლამაზი აქსესუარები საკმაოდ სახიფათოა. მათი გამოყენება ჩვილთა უეცარი სიკვდილის რისკს ზრდის. მსუნთქავი მასალისგან დამზადებულმა ბალიშმაც კი, შესაძლოა, სუნთქვა შეუკრას ბავშვს. ჩვილის საწოლს მოაშორეთ ყველა ისეთი აქსესუარი, რომელიც მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს წარმოადგენს.

2. ვიწრო კენგურუ

მართალია, კენგურუ საკმაოდ მოსახერხებელი და საჭირო პროდუქტია, რომელიც ბავშვის ტარებაში გეხმარებათ, მაგრამ კენგურუების დიდი ნაწილი ბავშვისთვის სახიფათოა. თუ კენგურუ მეტისმეტად ვიწროა და ბავშვი არასწორ პოზიციაშია, ბარძაყის ამოვარდნილობის რისკი მატულობს. აღნიშნული საფრთხე განსაკუთრებით მაღალია ექვს თვემდე ასაკის ბავშვებში. დარწმუნდით, რომ თქვენ მიერ შეძენილი კენგურუ საკმარისად განიერია და ბავშვს ფეხები ძირს ბოლომდე არ აქვს დაშვებული.

3. ჭოჭინა

ბავშვი სახლში თავისით გადაადგილებას რომ იწყებს, მშობლების დიდი ნაწილი ჭოჭინის შეძენას ჩქარობს. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგ. კანადაში, ჭოჭინების გამოყენება აკრძალულია. ჭოჭინა ბავშვს აიძულებს ფეხზე დადგეს და იაროს, მაშინ, როდესაც მისი ფეხის კუნთები ჯერ კიდევ არ არის ამისთვის მზად. ჭოჭინა ტრავმების მიღების ალბათობასაც მნიშვნელოვნად ზრდის. ექიმები აღნიშნავენ, რომ ბავშვებს, რომლებიც ჭოჭინაში დიდ დროს ატარებენ, ფიზიკური განვითარების შეფერხების პრობლემა აქვთ. ბავშვები იატაკზე ხოხვისას ვითარდებიან. ამ პროცესის ჭოჭინით ჩანაცვლება მათ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება.

4. ბავშვის აბაზანის სკამი

ორ წლამდე ასაკის ყოველი სამი ბავშვიდან ერთს აბაზანის სკამის გამოყენებისას დახრჩობის საფრთხე ემუქრება. მშობლები შეცდომით ფიქრობენ, რომ აბაზანის სკამი ბავშვის უსაფრთხო ბანაობის გარანტია. ბავშვი შესაძლოა სკამით მოცურდეს და წყალში აღმოჩნდეს, რის გამოც ამ პროდუქტის გამოყენებას არ გირჩევთ.

5. ბავშვის საწოლი მოხსნადი ზღუდეებით

ბავშვის საწოლი, რომელსაც მოხსნადი ზღუდე აქვს, ნამდვილად არ გამოგადგებათ. შესაძლოა, ზღუდე კარგად არ იყოს მიმაგრებული საწოლზე, მოცურდეს და ბავშვი გადმოვარდეს. გირჩევთ, ბავშვისთვის სტანდარტული საწოლი შეიძინოთ, რომელსაც ზღუდე მყარად აქვს მიმაგრებული.

6. საბავშვო ბალიში

ბალიში არამხოლოდ ბავშვის სუნთქვის შეკავების საფრთხეს ქმნის, არამედ ის ორ წლამდე ასაკის პატარებისთვის საჭირო საერთოდ არ არის. ბალიშის გამოყენება მას შემდეგ უნდა დაიწყოთ, რაც ბავშვის მხრები თავთან შედარებით უფრო განიერი გახდება.

7. სლინგი, რომლებიც ცალ მხარზე უნდა გადაიკრათ

ბაზარზე სლინგების საკმაოდ მრავალფეროვანი არჩევანია. ცალ მხარზე გადასაკრავი სლინგი ბავშვისთვის ძალიან სახიფათოა. მსგავს სლინგებში პატარები სახით დედის მკერდს ეკვრიან, რის გამოც სუნთქვა უძნელდებათ. ნებისმიერი სლინგის გამოყენება არასასურველია ოთხ თვემდე ასაკის ბავშვებთან.

8. კისრის გასაბერი კამერა

ცურვა ბავშვისთვის არაჩვეულებრივი ვარჯიშია. მას ცურვის დროს სპეციალური აღჭურვილობა არ სჭირდება. კისრის კამერები შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვებისთვის შეიქმნა. მსგავსი კამერა ბავშვს წყალში თავისუფლად მოძრაობის შესაძლებლობას არ აძლევს. პატარა წყალში პასიურად ტივტივებს.

ესენია საბავშვო პროდუქტები, რომლებსაც მცოდნე დედები არასდროს ყიდულობენ, თუმცა მათ იციან, რომ აუცილებლად უნდა გამოიწერონ ჩვილის საჭიროებებზე მორგებული ჩანთა - ​Baby Bag. 

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც უფრო ენდობი ბავშვს, მით უფრო უკეთესად იქცევა ბავშვი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი

„რაც უფრო ენდობი ბავშვს, მით უფრო უკეთესად იქცევა ბავშვი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი

​​ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი ბავშვის აღზრდის უმთავრეს პრინციპებზე საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვისთვის პატიოსნების და სამართლიანობის მაგალითი არის მშობელი:

„ბავშვს პატიოსნებისა და სამართლიანობის მაგალითი, პირველ რიგში, უნდა მისცეს მშობელმა. მშობელი არის ბავშვისთვის პატიოსნების, სამართლიანობის, სიკეთის, სიყვარულის, ყველაფერი დადებითის სიმბოლო. როდესაც ბავშვი ხედავს, რომ თვითონ მშობელი იქცევა არასწორად, აქ ელემენტარულ რამეებზეა საუბარი, ​პატარა დეტალებს, ყველაფერს იჭერს ბავშვი. ვთქვათ, ავტობუსში ავიდნენ ერთად მშობელი და შვილი, დედამ არ აიღო ბილეთი. ბავშვი ეუბნება: „დედა, აიღე ბილეთი.“ დედა კი პასუხობს, რომ არაუშავს, ეს არაფერია. ბავშვს თავზე დაემხო მთელი სამყარო. მისთვის დედა იყო სიმბოლო სამართლიანობის და ის უცებ ასე მოიქცა. ბავშვმა უკვე ვეღარ გაარჩია სიკეთე და ბოროტება, მან უკვე ვეღარ გაიგო თეთრი და შავი. რომ იზრდება ბავშვი, ის უკვე ვეღარ არჩევს სიკეთეს ბოროტებისგან, იმიტომ, რომ ბავშვობაში ეს დაერღვა. ვთქვათ, სახლში ტელეფონი რეკავს, დედა ან მამა შვილს ეუბნება, რომ უპასუხოს და უთხრას, თითქოს მშობლები სახლში არ არიან. თითქოს არაფერი, პატარა დეტალია, მაგრამ ბავშვს უკვე დაენგრა სამყარო. ის წარმოდგენა სიკეთეზე, რომელიც იყო მშობლის სიმბოლო, დაინგრა, მოიტყუა მშობელმა.“

ნინო კანდელაკის თქმით, ბავშვთან ურთიერთობისას დეტალებს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, რაც მშობლებს ხშირად ყურადღების მიღმა რჩებათ:

„ჩვენ ვფიქრობთ, რომ პატარა დეტალებს არ აქვს მნიშვნელობა. სწორედ ეს დეტალები განსაზღვრავს ბავშვის მთელ შემდგომ ცხოვრებას, ეცოდინება მას სიკეთის და ბოროტების გარჩევა, თუ ეს გაუჭირდება. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ვენდოთ ბავშვს ყველა ასაკში. ის უნდა იზრდებოდეს ნდობის ატმოსფეროში. რაც უფრო ენდობი ბავშვს, მით უფრო უკეთესად იქცევა ბავშვი. რაც უფრო არ ენდობი ბავშვს, ის შეიძლება უფრო ცუდად მოიქცეს, იმიტომ, რომ შენს ნდობას ის ვერ იმსახურებს. ბავშვი ასეა მოწყობილი, რომ ​შენ რა სახელსაც ეძახი, ის ცდილობს ეს სახელი გაამართლოს. თუ დაუძახებ: „უზრდელი ხარ, ცუდი ხარ, ზარმაცი ხარ,“ ის გაამართლებს ამ სახელს საქციელით. ამიტომ ყოველთვის უნდა ვუთხრათ ბავშვს: „შენ კარგი ხარ!“ თუ რაღაც მისათითებელია ქცევაზე, რა თქმა უნდა, ვეუბნებით, რომ ეს არ არის კარგი ქცევა, თუმცა თავად ბავშვი კარგია. ასე იმიტომ უნდა მოვიქცეთ, რომ ბავშვი არაცნობიერად თავის კარგ, პოზიტიურ სახელს დაემსგავსოს. ბავშვს სულ რომ არ უნდოდეს, ის მაინც შენს სახელს დაემსგავსება, რასაც ეძახი. რომ ენდობი ბავშვს, ის უფრო და უფრო კარგად მოიქცევა, რომ ისევ შენი ნდობა დაიმსახუროს.“

„ხშირად არის, რომ მშობლები არ ენდობიან ბავშვებს, ამით პროვოცირებას უკეთებენ, რომ რაღაც ცუდი გამოიწვიონ. აუცილებელია, რომ ვენდოთ ბავშვს, რადგან უნდობლობა არის დიდი ტრავმა ბავშვისთვის. თვითონაც უჭირს მერე მას სხვების ნდობა. ​ნდობით ძალიან ვეხმარებით ბავშვს, რომ ძლიერ პიროვნებად ჩამოყალიბდეს. ჩვენ მას ვასწავლით, რომ შეუძლია ენდოს სხვა ადამიანს, თავის თავს, სამყაროს და ღმერთს. თუ მას ნდობა ბავშვობაში არ აქვს ნასწავლი, ის დაოჯახების მერე ვერ ენდობა თავის მეორე ნახევარს. ასეთი ადამიანის გვერდით ცხოვრება შეუძლებელი და გაუსაძლისია. ეს სიტყვები უნდა გაიგონოს ბავშვმა მშობლისგან: „მე მჯერა შენი!“ ბავშვმა უნდა იცოდეს, რომ სამყარო მშვენიერი ადგილია. ამის რომ გჯეროდეს, საფუძველი უნდა ჩაიყაროს ბავშვობაში. ეს ხდება მეგობრული დამოკიდებულებით. შენ ოჯახში დაბადებიდან გქონდა მეგობრული დამოკიდებულება მშობლებისგან. რომ იზრდები, შენთვის სამყარო აღქმაში არის მეგობრული. თუ შენ სამყაროს აღიქვამ მტრულად, აუცილებლად მიიღებ მტრობას. შენ რასაც ასხივებ, მხოლოდ იმას იღებ სამყაროსგან,“ - აღნიშნავს ნინო კანდელაკი

წყარო: ​ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად

წაიკითხეთ სრულად