Baby Bag

,,თავიდან ვიბრძოდი გაჯეტებთან, მერე დავნებდი... თავიდან კარგი კოკტეილივით ვრევდი ერთმანეთში გაკვეთილებს, მათ მომზადებას, ველოსიპედებს...''

,,თავიდან ვიბრძოდი გაჯეტებთან, მერე დავნებდი... თავიდან კარგი კოკტეილივით ვრევდი ერთმანეთში გაკვეთილებს, მათ მომზადებას, ველოსიპედებს...''

ეკა ხოფერია ინსატგრამზე პოსტს აქვეყნებს და კარანტინით გამოწვეულ პრობლემებზე საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

,,თავიდან ვიბრძოდი გაჯეტებთან, მერე დავნებდი... თავიდან კარგი კოკტეილივით ვრევდი ერთმანეთში გაკვეთილებს, მათ მომზადებას, ველოსიპედებს, დალაგებებში დახმარებას, კარგ ფილმებს( მათთვის შერჩეულს), ერთსაათიან გაჯეტებს, ეზოს დასუფთავებებს. ახლა, კარანტინის მიწურულს, კარგა გვარიანად დაღლილს, უკვე მიჭირს) ამინდიც არ მიწყობდა ხელს და ზემოჩამოთვლილიდან ფილმები დარჩა და გაჯეტები) მათი სწავლის პროცესში პერიოდულად ვერთვები, თან ისეთი ავტოტრენინგი მჭირდება საკუთარი თავისთვის, ვერ აგიხსნით) ჰოდა, სკოლა ხომ არ განახლდეს?))) ვხუმრობ) თქვენთან როგორ მიდის საქმე? როგორ ახერხებთ აი იმ ყველაფრის, რაც მე და თქვენ ვიცით( სახლის ასიათასი საქმე რომ ჰქვია) ისე განაწილებას, რომ თქვენი შვილები ტელეფონებს , კომპიუტერებს და ფლეისთეიშენებს ააცილოთ?'' 



შეიძლება დაინტერესდეთ

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ჯვრისწერისა და ქორწინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან ხაზი გაუსვა ჯვრისწერის დროს მშობლების დასწრების მნიშვნელობას და დაქორწინებული წყვილის ერთმანეთისადმი ერთგულების აუცილებლობას:

„ადამიანები ჯვრისწერაზე მოდიან და გვეკითხებიან: „მშობლის დასწრება ჯვრისწერაზე აუცილებელია?“ არ ვიცი საიდან დამკვიდრდა ეს წესი. აუცილებელია, აბა როგორ?! აბა რას უნდა დაესწროს მშობელი, თამადის სადღეგრძელოებს?! ჯვარს იწერს ადამიანი, საიდუმლო სრულდება. სად უნდა იყო, თუ არ მოისმენ იმ სიტყვებს, როგორ ლოცავს შენს შვილებს მღვდელი?! პირიქით, ძალიან კარგი ტრადიცია არსებობდა, როდესაც მამას შემოჰყავდა ტაძარში შვილი. ჰგონიათ, რომ ეს კათოლიკური ტრადიციაა. ეს არ იყო კათოლიკური ტრადიცია. ეს ქრისტიანული ტრადიციაა, როდესაც მშობელს შემოჰყავს თავისი შვილი. იდეალური ოჯახი არ არსებობს. მნიშვნელოვანია, როდესაც ადამიანები გყავს ირგვლივ, ვისთან ერთადაც არსებულ პრობლემებს აგვარებ. ახალშექმნილ ოჯახში ძალიან ბევრი პრობლემაა, მაგრამ ნელ-ნელა ამ პრობლემებს აგვარებ.

პავლე მოციქული ამბობს, რომ თქვენი სხეული ქრისტეს სხეული არის და არ შეიძლება ეს სხეული შეიბილწოს. აქ პავლე მოციქული არ საუბრობს ქალზე. ის არანაირად არ განასხვავებს სქესს. არ საუბრობს, რომ მამაკაცისთვის შესაძლებელია ეს და ქალისთვის არა. ორივესთვის ერთნაირად მძიმე ცოდვაა, როგორც ქალისთვის, ასევე კაცისთვის. ჩვენთან, სამწუხაროდ, ალბათ, ბავშვობაში, ჩვენი მშობლებისგან გაგვიგია, რომ როგორ მიდიოდა კაცი რუსეთში, როგორ „იგულავა“ იქ, თანაც მაშინ, როდესაც ცოლი ჰყავდა. ამას არ მალავდნენ. ეს ნორმალურად ითვლებოდა. მეუღლეებისთვისაც მისაღები იყო ეს. მთავარი იყო, საყვარელი არ გაეჩინა, თორემ ერთჯერადად შეიძლებოდა. „კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება,“ - მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად