Baby Bag

„დედამ ხშირად ჩაიწვინოს ბავშვი... საჭიროა მაქსიმალურად ხშირი შეხება ბავშვთან,“- პედიატრ ყარამან ფაღავას რეკომენდაციები

„დედამ ხშირად ჩაიწვინოს ბავშვი... საჭიროა მაქსიმალურად ხშირი შეხება ბავშვთან,“- პედიატრ ყარამან ფაღავას რეკომენდაციები

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ბავშვის განვითარების ხელშეწყობის მარტივი წესების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„განვითარების ხელშეწყობა საჭიროა ახალშობილობის პირველივე დღიდანვე. რაღაც დიდი საგანი ვაჩვენოთ, დავუდოთ ბავშვს. ბავშვი უყურებს, უყურებს. შემდეგ თუ დავატრიალებთ ამ საგანს, ის აკვირდება. საჭიროა მაქსიმალურად ხშირი შეხება ბავშვთან. დედამ ხშირად ჩაიწვინოს ბავშვი, ეს კონტაქტი განსაკუთრებულია. მით უმეტეს, თუ ბუნებრივი კვება აქვს ბავშვს, ეს სტიმულაციასაც ახდენს.

დედა ბავშვს უნდა ელაპარაკოს. სულ უნდა ელაპარაკოს: „აი, ახლა ჩვენს ვაჟკაცს მივცემთ საჭმელს.“ ლაპარაკის გარდა საჭიროა მუსიკაც. მე ხშირად ვამბობ, რომ „ლილეო,“ „მრავალჟამიერი“ და „კრიმანჭული“ ქართული გენიის გამოხატულებაა, მაგრამ პატარა ბავშვს სჯობს უფრო მეგრულ-იმერული ნანა მოვასმენინოთ. ყველაფერი საჭიროა. იგივე მელოდიებშიც ყველაფერს თავისი დრო უნდა. ყველა გრძნობათა ორგანო ასეა.

მინდა, მშობლებმა იცოდნენ, რომ აუცილებლად, როდესაც ბავშვს ვახვევთ, ფეხები მაქსიმალურად დაშორებული იყოს. ხელში როდესაც ვიკავებთ ბავშვს, გვეკავოს თეძოზე და ფეხები გაშლილად ჰქონდეს. რომ იყოს პატარა დისპლაზია, საუკეთესო მკურნალობა ეს არის,“- მოცემულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS”ისაუბრა.

წყარო: ​„შუადღე GDS”

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

ტელეწამყვანმა ნინო ზაუტაშვილმა ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებასთან ბრძოლის საკუთარი ისტორიის შესახებ ისაუბრა:

„ყველაფერი დაიწყო ტირილით. უცებ ყველაფერზე უმიზეზოდ მეტირებოდა, მქონდა ტაქიკარდია, წონის ინტენსიური კლება. თავიდან ამას ვერ მივაქციე ყურადღება. ვფიქრობდი, ეს გაივლის. ერთ მშვენიერ დღეს, რომ ავდექი, ვიგრძენი საოცარი სიმსუბუქე, მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი. რომ ავიწონე, აღმოვაჩინე, რომ 1 კვირაში მქონდა 17 კილოგრამი დაკლებული. რა თქმა უნდა, დავიწყე ბრძოლა ამ პრობლემასთან. 10-წლიანი ბრძოლის შემდეგ მე წამალს საერთოდ აღარ ვიღებ. კი, მოვიმატე წონაში, ეს გაცილებით ნაკლები პრობლემა მგონია.

თავდაპირველად მე ამას ვერ მივხვდი, ბუნებრივია. წავედი თერაპევტთან. იქ მოხდა დიაგნოზში შეცდომა. თუმცა, ეს ხდება. ჩემი რეალური დიაგნოზი იყო ჰიპერთირეოზი, ტოქსიკოზი უმძიმესი ფორმის, ტრემორით. ერთხელ ქუჩაზე გადავდიოდი, გასაღები დამივარდა. რომ დავიხარე ასაღებად, მივხვდი, რომ ვერ ვდგებოდი. ვიღაც მომეხმარა, რომ ფეხზე ავმდგარიყავი. მართლა ვერ ვდგებოდი ფეხზე. ეს იყო მძიმე გადასატანი.

მკურნალობისას პირველი აბის მიღებისთანავე ტაქიკარდიამ გამიარა. საშუალება მომეცა, რომ ბალიშზე დამედო თავი და ისე დამეძინა. ეს იყო ჩემთვის მიღწევა. მთელი ღამე ვიჯექი. სუნთქვის საშუალება არ იყო უბრალოდ. პრეპარატების მიღების შემდეგ ერთ კვირაში გაცილებით უკეთ ვიყავი. ექიმების საოცრად დამჯერი ვარ. იდეალური პაციენტი ვარ. ენდოკრინოლოგიურ დაავადებას ახასიათებს ერთი რამ, ეს არის საშინელი გაღიზიანება. უცებ გავხდი გიჟი, აბსოლუტურად ყველაფერზე ვღიზიანდებოდი, ყველას ვეჩხუბებოდი. მერე დავდექი სწორ გზაზე და წავედი ბოლომდე. 8 წელი დამჭირდა მკურნალობისთვის. მინდა ყველა პაციენტს ვუთხრა, რომ ნებისმიერი მკურნალობის 20-30% არის პაციენტის პასუხისმგებლობაც,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ზაუტაშვილმა „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

წაიკითხეთ სრულად