Baby Bag

​„შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - რას გულისხმობს ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს სისხლდენების ემბოლიზაცია?

​„შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - რას გულისხმობს ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს სისხლდენების ემბოლიზაცია?

„სისხლის მცირე რაოდენობით დაკარგვა ანემიასა და მასთან დაკავშირებულ პრობლემებს იწვევს, დროის მცირე მონაკვეთში დიდი დანაკარგისას, შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - როგორ აჩერებენ სისხლდენას ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს?

​MOMSEDU.GE-ს კითხვებს მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ დიაგნოსტიკური და ინტერვენციული რადიოლოგიის სამსახურის ხელმძღვანელი, თსსუ-ის პროფესორი მალხაზ მიზანდარი პასუხობს:

- რას ნიშნავს სისხლდენა ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს და რა სიმპტომები ახასიათებს?

მალხაზ მიზანდარი: „ციროზის დროს სისხლდენა საყლაპავის ვენებიდან ხდება. კარის ვენის სისტემა ღვიძლს სისხლით ამარაგებს, ციროზის დროს ხდება მთელი ღვიძლის ქსოვილის გამკვრივება და გაუხეშება, რის გამოც კარის ვენით სისხლის შედინება ღვიძლში მკვეთრად ფერხდება და ხდება წნევის მომატება ამ სისხლძარღვის სისტემაში. ორგანიზმი ეძებს შემოვლით გზებს ამ შეფერხების დაძლევისათვის და შემოვლითი გზებიდან ერთ-ერთია საყლაპავის ვენები. საქმე იმაშია, რომ საყლაპავის ვენები დაკავშირებულია კუჭის ვენებთან, საიდანაც ჩვეულებრივ, სისხლი კარის ვენაში უნდა მიდიოდეს, მაგრამ ამ სისტემაში წნევის მატება იწვევს რევერსულ დენას, ანუ პირიქით - კარის ვენიდან კუჭის ვენების გავლით საყლაპავის ვენებში, რაც ამ სისტემის გადაბერვას იწვევს, რაც საყლაპავის ვენების სუსტი კედლების გამო ადვილად იწვევს ძლიერ სისხლდენას. მით უმეტეს, რომ ადამიანები უხეშ საკვებს ხშირად მივირთმევთ.

კუჭის კიბოს დროს ხდება სიმსივნური პროცესის მიერ არტერიის კედლების დაზიანება, რაც ამ მაღალი წნევის სისხლძარღვიდან შესაძლოა მნიშვნელოვანი სისხლდენის საწინდარი გახდეს.

რაც შეეხება სისხლდენის სიმპტომებს, ეს დამოკიდებულია ამ პრობლემის ინტენსივობაზე. ქრონიკული მცირე დანაკარგის შემთხვევაში ეს პათოლოგია შესაძლოა შეუმჩნევლად მიმდინარეობდეს; კლინიკურად საბოლოოდ გამოიხატება სისუსტით, ოფლიანობით, ვლინდება ანემია (ჰემოგლობინის დაცემა) თუკი სისხლდენა ძლიერია (შესაძლოა როგორც ციროზის, ასევე სიმსივნეების დროს) ასეთ შემთხვევებში ვითარდება უეცარი სისუსტე და კოლაფსი (არტერიული წნევის სწრაფი დაცემა), აღინიშნება აგრეთვე მელენა (შავი განავალი) ან სისხლიანი ღებინება.“

- ვის შეიძლება აწუხებდეს სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან?

მალხაზ მიზანდარი: „სისხლდენის მაღალი რისკი აქვს პაციენტს, რომელსაც აქვს ციროზი - კარის ვენაში იზრდება წნევა, ამ დროს აუცილებელია ენდოსკოპია, რათა საყლაპავი ვენების გაფართოების ხარისხი განისაზღვროს.

ასევე მაღალი რისკის ჯგუფს წარმოადგენენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმსივნის მქონე პაციენტი, რადგან ასეთ დროს შესაძლებელია სიმსივნის პენეტრაცია (ღრმად ჩაზრდა) კუჭის ან ნაწლავის კედელში და თუკი იქვეა მაგისტრალური სისხლძარღვი, ხდება მისი სანათურის მთლიანობის დარღვევა და დაკავშირება ნაწლავის სანათურთან.“

- როგორ ხდება სისხლდენების შეჩერება?

მალხაზ მიზანდარი: „როდესაც ციროზის დროს საყლაპავ მილზეა საუბარი, პირველ რიგში, ენდოსკოპიით ჩადიან და ლიგირებას აკეთებენ; სამწუხაროდ, შესაძლოა ლიგირების ერთი და ან რამდენიმე პროცედურის შემდეგ პრობლემა განახლდეს და ასეთ შემთხვევაში შესაძლოა საყლაპავის დიდი მონაკვეთზე ერთდროული მექანიკური ზეწოლით, დიდი ზომის სპეციალური გასაბერი ზონდის (ბლეკმორის ზონდი) გამოყენება სისხლდენის სწრაფი, მაგრამ დროებითი კუპირებისათვის - ამგვარი ზონდი შესაძლოა მოთავსდეს სისხლმდენ არეში, გაიბეროს და დარჩეს იქ მხოლოდ რამდენიმე საათით. ამ შემთხვევაში ეფექტური გზა ემბოლიზაციაა.“

- რა არის ემბოლიზაცია?

მალხაზ მიზანდარი: „ემბოლიზაცია მკვებავი სისხლძარღვის დახშობის პროცედურაა. ის ხორციელდება კათეტერიზაციის ლაბორატორიაში, რენტგენოლოგიური დანადგარის - ანგიოგრაფის გამოყენებით. ამ დროს უოპერაციოდ, კანგავლითი ჩხვლეტით ხდება არტერიულ თუ ვენურ სისტემის პერიფერიულ სეგმენტში შესვლა, რის შემდეგაც სპეციალური კათეტერების საშუალებით შეგვიძლია, მოვხვდეთ დაზიანებულ სისხლძარღვში და შევწყვიტოთ მასში სისხლის მიწოდება მისი დახშობის საშუალებით.

ციროზის დროს კარის ვენის ერთ-ერთ ტოტში შეგვყავს კათეტერი, საიდანაც ვხდებით კუჭის მარცხენა ვენაში (რომელიც უშუალოდ იწვევს საყლაპავის ვენების გადაბერვას) და მასში შეგვყავს მეტალის მარყუჟები („კოილები“), რაც უზრუნველყოფს საყლაპავის ვენების სისტემაში წნევის მკვეთრ დაცემას და სისხლდენის კუპირებას.

კუჭის კიბოთი გამოწვეული სისხლდენისას არტერიული ემბოლიზაციას ვახორციელებთ პერიფერიული არტერიიდან (ბარძაყის ან სხივის არტერია) მიდგომით, რა დროსაც მიკრო კათეტერით შევდივართ კუჭის მკვებავ არტერიაში და ამ მიკრო კათეტერის საშუალებით ვაყენებთ მიკრო კოილებს, რომლებიც საიმედოდ ახშობს სისხლის ნაკადს.“

საგულისხმოა, რომ სისხლდენის პიკზე ჩატარებული ქირურგიული ჩარევა ხშირად სიკვდილით მთავრდება; ამდენად, ემბოლიზაცია ასტაბილურებს პაციენტის მდგომარეობას და ქირურგებს პირველადი კერის მოსაცილებლად მოსამზადებელ დროს აძლევს.

R.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - ექიმის რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ

​რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - ექიმის რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ

რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ. ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე.

- ქალბატონო ნანა, რას უზრუნველყოფს ბავშვის ორგანიზმში D ვიტამინი?

​- თავდაპირველად განვიხილოთ, რას წარმოადგენს D ვიტამინი. ვიტამინი D ერთდროულად წარმოადგენს ჰორმონს და ცხიმში ხსნად ვიტამინს. „მზის ვიტამინი“ 1963 წელს გამოყოფილ იქნა თევზის ქონიდან.

​არჩევენ ვიტამინ D-ს ორ აქტიურ ფორმას. ვიტამინ D2 მცენარეული წარმოშობის სინთეზური ვიტამინი, რომელიც წარმოიქმნება ზოგიერთ საფუარა სოკოზე ულტრაიისფერი სხივების ზემოქმედების შედეგად, მისი პროვიტამინია ერგოსტერონი. ვიტამინ D2-ით ამდიდრებენ საკვებს და ბიოლოგიურად აქტიურ დანამატებს. ვიტამინი D3 (მეორე სახელი „ნატურალური“) გვხვდება ცხოველური წარმოშობის საკვებში, ადამიანის ორგანიზმისთვის იგი უფრო ოპტიმალურად ითვლება. ეს ფორმები თირკმელებსა და ღვიძლში გარდაიქმნება ჰორმონ კალციტრიოლად, იგი ვიტამინ D-ს აქტიურ ფორმად, რომელიც მოქმედებს კუნთების, თირკმელების, ნაწლავების უჯრედებზე. ნაწლავებში იგი ხელს უწყობს კალციუმის გადამტანი ცილის წარმოქმნას, ხოლო კუნთებსა და თირკმელებში - თავისუფალი კალციუმის უკუშეწოვას.

​რაციონში D ვიტამინის ნაკლებობა, მზეზე ბავშვის არასაკმარისად ყოფნასთან ერთად, ჩვილ და ადრეული ასაკის ბავშვებში იწვევს კალციუმისა და ფოსფორის ცვლის მოშლას, რის შედეგადაც ირღვევა ძვლოვანი ქსოვილის წარმოქმნა და მინერალიზაცია. ამ დაავადებას ბავშვებში რაქიტი, მოზრდილებში კი ოსტეომალაცია (ძვლების დარბილება) ეწოდება.

​- როგორ ვლინდება რაქიტი, ანუ როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ ბავშვს D ვიტამინის ნაკლებობა აქვს?

​- ძირითადად, რაქიტი ბავშვის სიცოცხლის პირველ და მეორე თვეზევე იჩენს თავს, ხოლო სრულად დაავადება 4–დან 6 თვემდე ასაკში ვლინდება. რაქიტის გამოვლენის პირველი ნიშნებია:

  • ​ჭირვეულობა, ხშირი ტირილი, ბავშვი შეიძლება იყოს, როგორც აგზნებული, ისე მივარდნილი;
  • უძილობა, ფრთხილი ძილი, კრთომები (ძილშიც და სიფხიზლეშიც);
  • ცუდი მადა;
  • ოფლიანობის მომატება, განსაკუთრებით კეფის არეში. ბალიშზე ოფლიანი კეფის ხშირი ხახუნის გამო, ამ არეში გამელოტება ვითარდება, ე.წ. კეფის სიქაჩლე.
  • ძვლების არასაკმარისი მინერალიზაციის გამო ყიფლიბანდის დროული დახურვა არ ხდება, ყიფლიბანდი დიდი ზომისაა, რბილდება დიდი ყიფლიბანდის კიდეები, ასევე კეფის ძვალი( ამას კრანიოტაბესი ეწოდება).

​თუ დეფიციტი გაგრძელდა, შემდგომში დაავადება კიდევ უფრო შეიძლება გაღრმავდეს და გამოვლინდეს.

  • თავის დეფორმაცია: კეფის გაბრტყელება, დიდი ყიფლიბანდის გვიანი დახურვა, გამოკვეთილი შუბლის ბორცვები, კვადრატული ფორმის თავი.
  • კბილების გვიანი ამოსვლა.
  • გულმკერდის დეფორმაცია: მკერდის ძვალთან ნეკნების ბოლოების შემსხვილება - „რაქიტული კრიალოსანი“, ლავიწების დეფორმაცია, მკერდის ძვლის დეფორმაცია - ჩაზნექილი ან გამოზნექილი მკერდი, „მეწაღის გულმკერდი“ ან „ქათმის გულმკერდი“.
  • კიდურების დეფორმაციები: ხელებზე სხივ-მაჯის სახსრის შემსხვილება - რაქიტული სამაჯურები. როდესაც ბავშვი სიარულს დაიწყებს, ფეხებზე გარეთ გაზნექილი O-ს მაგვარი, ან მუხლის არეში შიგნით შედრეკილი და ერთმანეთთან მიახლოებული X-ს მაგვარი ფეხები.
  • კუნთთა ტონუსის დაქვეითება: დიდი ბაყაყისებური მუცელი, ხოხვისა და სიარულის დაგვიანება, იხვისებური სიარული.
  •  ყაბზობა და ფაღარათი.

​რაქიტის დიაგნოზს პედიატრი სვამს გასინჯვისას, მაგრამ ზოგჯერ დამატებითი კვლევების ჩატარებაა საჭირო. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დედებმა დაავადების ზემოთ ჩამოთვლილი პირველი ნიშნების გამოვლენისთანავე მიმართონ პედიატრს.

​- რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს მანამ, სანამ ექიმს მიმართავდნენ და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

​- ძალიან მნიშვნელოვანია რაქიტის პროფილაქტიკა, რადგან ასე თავიდან ავიცილებთ ყველა გართულებასა და ნარჩენ მოვლენას, რაც ამ დაავადებას სდევს თან. რაქიტის პროფილაქტიკა გულისხმობს ბავშვის მოვლისა და კვების რეჟიმის სწორ ორგანიზებას. უმჯობესია, ბავშვი იკვებებოდეს ძუძუთი, მაგრამ თუ ბავშვი გარკვეული მიზეზებით ხელოვნურ კვებაზეა, აუცილებლად უნდა იღებდეს ადაპტირებულ ნარევს, (ასაკის შესაბამის ფორმულას), დროულად უნდა მიეცეს დამატებითი საკვები, ყოველდღიურად უნდა ასეირნებდნენ სუფთა ჰაერზე, უტარებდნენ გამაკაჟებელ პროცედურებს, ვარჯიშებს ასაკის შესაბამისად. მნიშვნელოვანია, ბავშვმა მიიღოს საპროფილაქტიკოდ ვიტამინი D, ხოლო მედიკამენტის დოზა, მიღების წესი და ხანგრძლივობა უნდა განსაზღვროს პედიატრმა.

​რაქიტის ნიშნების შემჩნევისთანავე დედამ უნდა მიმართოს პედიატრს, არ შეიძლება რაქიტის მკურნალობა ექიმის კონსულტაციის გარეშე.

​ორიოდე სიტყვით შევჩერდები ისეთ გართულებაზე, როგორიცაა D ჰიპერვიტამინოზი.

​ზოგჯერ დედებს აქვთ ინფორმაცია D ვიტამინის ნაკლებობის შედეგად გამოწვეული რაქიტის შესახებ და ცდილობენ, პატარას მიაღებინონ აღნიშნული ვიტამინი, ხშირად ექიმის დანიშნულების გარეშეც. ასეთ შემთხვევაში დედამ ადვილი შესაძლებელია, ვერ განსაზღვროს ოპტიმალური დოზა მისი პატარასთვის, დაეყრდნოს მხოლოდ ანოტაციაში მითითებულ ინფორმაციას და ბავშვმა მიიღოს მედიკამენტის ჭარბი დოზა, განვითარდეს D ჰიპერვიტამინოზი. ამ ვიტამინის ზედმეტი დოზები აზიანებს ენდოკრინულ, კერძოდ ფარისებრ, ფარისებრახლო და მკერდუკანა ჯირკვლებს. კალციუმი ლაგდება ყველა ორგანოში და არღვევს მათ ფუნქციას. D ჰიპერვიტამინოზის შორეული შედეგებია თირკმელების ფუნქციის დარღვევა (კალციუმის ჩალაგების გამო) მკერდუკანა (თიმუსის) და პარათირეოიდული ჯირკვლების ფუნქციის დარღვევა, იმუნიტეტის დაქვეითება, შემდგომში მეორადი ბაქტერიული ინფექციების (პნევმონიის, პიელონეფრიტი) განვითარებით.

​თუ პატარას დედის მიერ ანოტაციით შერჩეული დოზით, ვიტამინ D-ს მიღების პროცესში გამოუვლინდება მადის დაქვეითება, შესაძლებელია, სრულ უმადობამდე, პირღებინება, წყურვილი, ძილიანობა, მოდუნება, დეფეკაციის დარღვევები - დიარეისა და ყაბზობის მონაცვლეობით, მშობელმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს პედიატრს შესაბამისი კვლევისა და საჭირო მკურნალობისთვის.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად