Baby Bag

რა არის ნაწლავური აშლილობა და როგორ უნდა ამოიცნოს ის მშობელმა? - პედიატრი თემურ მიქელაძე

​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ნაწლავური აშლილობის შესახებ ისაუბრა და მისი გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„ღია სივრცე დაცვაა რესპირატორული ვირუსული ინფექციებისგან, მაგრამ ეს გარემო შეიძლება იყოს ნაწლავთა ინფექციის წყარო. თუ პირადი ჰიგიენის წესები არ დავიცავით ღია სივრცეში, ეს განსაკუთრებით ეხება ზღვის სანაპიროს, ნაწლავთა ინფექციების განვითარების მაღალი რისკი შეიქმნება. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მონაცემებით, ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება, დიარეა, ითვლება 3 და მეტი დღის განმავლობაში. ნორმის ლიმიტების განსაზღვრა საკმაოდ რთულია. ერთჯერადი დიარეითაც, შესაძლოა, ელექტროლიტების ისეთი დისბალანსი მივიღოთ, რასაც არ მივიღებთ 10-ჯერ მოქმედებით.

ბავშვებში, განსაკუთრებით ადრეული ასაკის ბავშვებში ჩვენ გვაქვს ფუნქციური დიარეა. ისინი უფრო მეტად იღებენ უჯრედისის შემცველ საკვებს ხილისა თუ ფაფის სახით. ეს ფუნქციური დიარეა არ არის პათოლოგია და არ საჭიროებს მედიკამენტოზურ ჩარევას. ასაკის მატებასთან ერთად ის თავისით გავა. ჩვენ გვეშინია და ყურადღებას ვაქცევთ ნაწლავთა ინფექციას, ნაწლავთა ინფექციებით განპირობებულ დიარეას, რომელიც შეიძლება ელექტროლიტების დისბალანსის მიზეზი იყოს, შეიძლება განვითარდეს მწვავე მოშლილობები, რომლებიც ჰოსპიტალიზაციას საჭიროებს.

 შეგვიძლია გამოვყოთ ნაწლავთა ვირუსული ინფექციები, რომელიც 70-80%-ში გვხვდება. ამ სეზონზე სწორედ ამის გამო მოგვმართავენ. ჩვენს ქვეყანაში 10 წელზე მეტია ტარდება უკვე როტავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინა. ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში როტავირუსით განპირობებული ნაწლავთა ინფექციები საკმაოდ შემცირებულია.

ადრეული ასაკის ბავშვებში სხვა რესპირატორულ-ვირუსულ ინფექციებსაც შეიძლება ახლდეს ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება, მაგალითად კოვიდს. ეს განსაკუთრებით დელტა შტამს ახასიათებდა, ასევე ალფასაც და ომიკრონსაც. წლამდე ასაკში ძირითადი კლინიკური სიმპტომი შეიძლება ყოფილიყო ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება. არ უნდა დაგვავიწყდეს ნაწლავთა ბაქტერიული ინფექციებიც. ნაწლავთა ბაქტერიულ ინფექციებს ველოდებით ხოლმე უფრო ივლისის შუა რიცხვებიდან სექტემბრის შუა რიცხვებამდე. არ უნდა აგვერიოს კვებითი ტოქსიკოინფექციები. სტაფილოკოკის ტოქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს როგორც დიარეა, ასევე ღებინება.

ცალკე არის ნაწლავთა პარაზიტული ინფექციები. ეს უფრო იშვიათია. შეიძლება იყოს ნაწლავთა სოკოვანი ინფექციები, რომელიც თითზე ჩამოსათვლელ შემთხვევაში შეიძლება იყოს იმუნოკომპრომეტირებულ პირებში,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად