Baby Bag

წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა - როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი?

წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა - როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი?
ამ პერიოდში, განსაკუთრებით - ბავშვებში მომრავლდა ვირუსული დაავადებები - წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა. როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ნანა საპანაძე.
- როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება ეს ვირუსული დაავადებები?

- ამჯერად მინდა გესაუბროთ ბავშვთა ასაკის ინფექციურ დაავადებებზე, რომლებიც მოსახლეობაში „ბატონების“ სახელით მოიხსენიება. წითელა, წითურა, ყბაყურა, მწვავე ვირუსული დაავადებებია, რომლებსაც იბონუკლეინის მჟავასთად დაკავშირებული ვირუსები, პარამიქსოვირუსები იწვევენ, ხოლო ქუნთრუშას გამომწვევი მიკრობია A ჯგუფის ბეტა ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი.
ინფექცია ჰაერწვეთოვანი მექანიზმით გადაეცემა (ავადმყოფის ლაპარაკის, ხველისა თუ დაცემინებისას უმცირეს წვეთებს გარემოში გამოყოფს, იქ არსებული ვირუსები კი ჩასუნთქულ ჰაერთან ერთად მეორე ადამიანის ორგანიზში ხვდება).
ქუნთრუშას დროს მნიშვნელოვანია კონტაქტური გზაც (ამ შემთხვევაში, ინფექციის წყაროს ავადმყოფის ნახმარი ჭურჭელი, საყოფაცხოვრებო ნივთები, სათამაშოები წარმოადგენს). ამ ინფექციებს განსაკუთრებით მაღალი კონტაგიოზურობა, ანუ სხვა ადამიანების დასნებოვნების უნარი ახასიათებს. განსაკუთრებით სწრაფად დახურულ შენობაში ვრცელდება. ინფიცირების რისკი მაღალია საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში: საბავშვო ბაღებში, სკოლებში, ტრანსპორტში. ადამიანის გარეშე ვირუსი სწრაფად იღუპება, ამიტომ მესამე პირით ინფექციის გადატანა იშვიათია.
წითელა, წითურა, და ქუნთრუშა გამონაყარით მიმდინარე დაავადებებია, ხოლო ყბაყურა სანერწყვე ჯირკვლების შეშუპებით ხასიათდება.

​დაწვრილებით მოგითხრობთ თითოეული დაავადების შესახებ. დროის შუალედს, რომელიც ვირუსთან შეხვედრიდან და დაავადების გამოვლენამდე გადის, ექიმები ინკუბაციურ პერიოდს ვუწოდებთ. ეს პერიოდი ყველა ინფექციას სხვადასხვა აქვს. წითელას დროს საშუალოდ 9-10 დღეა, იშვიათად შეიძლება 21 დღემდეც გაგრძელდეს. მაგალითად, ბავშვებს, რომლებმაც ინკუბაციურ პერიოდში პროფილაქტიკის მიზნით იმუნოგლობულინი (სპეციფიკური ანტისხეულები) მიიღეს ან სისხლი თუ პლაზმა გადაესხათ, ეს დრო შესაძლოა 21 დღემდეც გაუხანგრძლივდეთ. წითურას ინკუბაციური პერიოდი საშუალოდ 15-18 დღეა, ქუნთრუშას ინკუბაციური პერიოდი 1-დან 7 დღემდე, ყბაყურას ინკუბაციური პერიოდი 14-24 დღე. დაავადების ხანგრძლივობა კავშირშია მის სიმძიმესთან. დაავადებები შესაძლებელია მიმდინარეობდეს მსუბუქად, საშუალო სიმძიმით და/ან მძიმედ. გადატანის შემდეგ ეს დაავადებები მყარ იმუნიტეტს ტოვებს (განმეორებით აღარ ემართებათ).

​წითელასა და წითურას მოწითალო ფერის მაკულურ-პაპულური (ლაქოვან-კვანძოვანი) გამონაყარი ახასიათებს, თუმცა თითოეულ ინფექციას თავისი დამახასიათებელი თავისებურებებიც აქვს. წითელას დროს უმეტესად კანიდან ოდნავ ამოწეული კვანძები გვხდება, რომლებიც ერთმანეთთან შერწყმის ტენდენციას ავლენს. წითურას გამონაყარი უფრო ლაქოვანია. წითელას დროს გამონაყარი დაავადების მე-4-მე-5 დღეს ვლინდება. პირველი ელემენტები ყურებს უკან, ცხვირზე, ლოყებზე ჩნდება, 24 საათში ვრცელდება მთელ სახეზე, კისერზე, გულმკერდის ზემო ნაწილზე, ხელებზე. შემდეგ გამონაყარი ჩნდება ზურგზე, მუცელსა და ფეხებზე, მესამე დღეს კი - ტერფებზეც. გამონაყარი იმავე თანმიმდევრობით ფერმკრთალდება და ქრება, რომლითაც გაჩნდა.

​წითურას დროს პირველი სიმპტომი, რომელსაც დედა ამჩნევს, ხშირად სწორედ გამონაყარია. ის ამ შემთხვევაშიც ზემოდან ქვემოთ ვრცელდება, მხოლოდ - წითელაზე გაცილებით სწრაფად. წითელა იწყება ტემპერატურის მომატებით, კონიუნქტივიტით (თვალის ლორწოვანი გარსის ანთებით), მშრალი შემაწუხებელი ხველით, ცხვირცემინებით, სურდოთი, გულმკერდის არეში ფხაჭნის შეგრძნებით. კანზე გამონაყარის გაჩენამდე ერთი-ორი დღით ადრე რბილსა და მაგარ სასაზე უსწორმასწორო წითელი ლაქები შეიმჩნევა. ეს წითელას სადიაგნოზო ნიშანიც კი გახლავთ. გარდა ამისა, ძირითადი კბილების დონეზე ღრძილებისა და ლოყის შიგნითა ზედაპირის ლორწოვანზე მონაცრისფრო-მოთეთრო ფერის წარმონაქმნები ჩნდება, ქუთუთოს კიდის გასწვრივ კი შემოფარგლული კონიუქტივიტი ყალიბდება.

​წითურას დროს ზოგადი მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია. ორგანიზმის საერთო ინტოქსიკაცია, რომელიც ცხელებით, თავის ტკივილით, უხასიათობით, უმადობით გამოიხატება, იშვიათია. კეფის, კისრის უკანა და სხვა ლიმფური კვანძები დიდდება და ორი კვირის განმავლობაში გადიდებული რჩება.

​ქუნთრუშისთვის დამახასიათებელი ძირითადი კლინიკური ნიშნებია: დაავადების დაწყება ყელის ტკივილით, რასაც ერთვის ცხელება და კანზე გამონაყარი. ობიექტურად აღინიშნება პირ-ხახის ლორწოვანის მკვეთრი ჰიპერემია, ე.წ. „ალისფერი ხახა“, რომელსაც თან ახლავს ყელის ძლიერი ტკივილი, ხშირ შემთხვევაში შესაძლებელია აღინიშნებოდეს ჩირქოვანი ტონზილიტი, ენა დაფარულია თეთრი ფერის ნადებით, ენის წვერი კი ჰიპერემიულია, დინამიკაში თეთრი ფერის ნადები სცილდება, დვრილები შიშვლდება და ენა ხდება „ჟოლოსებრი“, რაც ასევე პათოგნომურია ამ დაავადებისთვის. გადიდებულია ყბისქვეშა და კისრისწინა ლიმფური კვანძები, პალპაციით კი მტკივნეული. რაც შეეხება გამონაყარის თავისებურებას, ვითარდება წვრილწინწკლოვანი გამონაყარი ჰიმერემიულ კანზე, მთელი სხეულის უმეტესად კი ბუნებრივი ნაკეცების არეში, იწვევს თეთრ დერმოგრაფიზმს, სახეზე ჰიპერემიულ ფონზე შესამჩნევია ცხვირ-ტუჩის სამკუთხედის სიფერმკრთალე. გამონაყარის ალაგების შემდეგ ხდება კანის აქერცვლა, მეტი ინტენსივობით მტევნებისა და ტერფების არეში.

​ყბაყურას შემთხვევაში დაავადება იწყება შემცივნებით, თავის ტკივილით, უმადობით, ზოგადი სისუსტით და მსუბუქი ან საშუალო ცხელებით. 12-24 საათის შემდეგ ემატება სანერწყვე ჯირკვლების შეშუპება, რომელიც ყველაზე მეტადაა გამოხატული მეორე დღეს და გრძელდება 5-7 დღე. ზოგიერთ ბავშვს აქვს მხოლოდ სანერწყვე ჯირკვლის შესიება სხვა სიმპტომების გარეშე. შესიება იწვევს ტკივილს ღეჭვისა და ყლაპვის დროს, ძირითადად, მჟავე სითხეების მიღებისას, როგორიცაა ციტრუსების წვენები. ჯირკვალი მგრძნობიარეა შეხებისას. ამ სტადიაზე ტემპერატურა იმატებს (დაახლოებით 39,4-40°C) და გრძელდება 1-3 დღე.

​- რა ასაკობრივ კატეგორიაში და რა შემთხვევაში მიმდინარეობს ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებები მძიმედ?

​- ინფექცია შედარებით მძიმედ მიმდინარეობს ახალშობილებში და წლამდე ასაკის ბავშვებში, შემთხვევათა 30%-ში, ადგილი აქვს დაავადების ისეთ გართულებებს, როგორებიცაა: ოტიტი, პნევმონია, დიარეა და პოსტინფექციური ენცეფალიტი, მიოკარდიტი, თუმცა ამავდროულად ყბაყურას გართულება კიდევ შეიძლება ორქიტი, მწვავე პანკრეატიტი, პროსტატიტი იყოს. ხოლო ქუნთრუშას გადატანიდან დაახლოებით 2 კვირის შემდეგ, იშვიათად, თუმცა შეიძლება განვითარდეს მოგვიანებითი გართულებები - ნეფრიტის სახით.

​გართულებების თავიდან აცილების მიზნით, აუცილებელია არ სცადოთ თვითმკურნალობა, დაავადებების პირველი სიმპტომების გამოვლინებისთანავე მიმართოთ თქვენს პედიატრს, რომელიც ზუსტად შეაფასებს ბავშვის მდგომარეობას, შეგირჩევთ მკურნალობის სწორ გეგმას, ამით მნიშვნელოვნად შემცირდება გართულებების განვითარების რისკი.

​რაც შეეხება მკურნალობას, ქუნთრუშას, როგორც ბაქტერიული ინფექციის მკურნალობისთვის, აუცილებელია ანტიბიოტიკოთერაპია. წითელა, წითურა, ყბაყურა გაურთულებელ შემთხვევაში ანტიბიოტიკოთერაპიას არ საჭიროებს და ძირითადად სიმპტომურია, მკურნალობის სქემას და ტაქტიკას თქვენი მკურნალი ექიმი დაგინიშნავთ, დაავადებების კლინიკური სიმპტომებისა და მიმდინარეობის შესაბამისად.

​- რომელ მათგანზე არ ტარდება აცრა? და ზოგადად, აცრებზე რომ ვისაუბროთ.

​- წითელა, წითურა, ყბაყურას საწინააღმდეგოდ არის აცრა, და პროფილაქტიკური აცრების ეროვნული კალენდარი ითვალისიწინებს წითელა-წითურა-ყბაყურას საწინააღმდეგო ორჯერად აცრებს 1 და 5 წლის ასაკში. ეს აცრები უფასოა და ხელმისაწვდომია ყველასათვის. რაც შეეხება ქუნთრუშას, სამწუხაროდ, ვაქცინა ამ დაავადებისგან დასაცავად არ არსებობს.

​ზოგადად, დაავადების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა პირადი ჰიგიენის დაცვა, ხელების ხშირი დაბანა და დაავადებულთან კონტაქტისთვის თავის არიდება.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაყინვის მეთოდი არის უპირატესი შენახვის სხვა მეთოდებთან შედარებით,“ - სურსათის უვნებლობის საერთაშორისო კონსულტანტი მზია კუზნეცოვა

სურსათის უვნებლობის საერთაშორისო კონსულტანტი მზია კუზნეცოვა გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ გაყინული პროდუქტების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ შენახვის ეს მეთოდი სხვა მეთოდებთან შედარებით უპირატესია:

„დავიწყოთ იმით, თუ რა მოსდის პროდუქტს გაყინვის პროცესში. გაყინვა საუკუნეების მანძილზე გამოყენებული მეთოდია ხილისა და ბოსტნეულის შესანახად. გაყინვის მეთოდი უფრო ცხოველური პროდუქტებისთვის გამოიყენება, თუმცა ბევრი ამ მეთოდით ხილსა და ბოსტნეულსაც ინახავს. გაყინვის მეთოდი დაფუძნებულია პროდუქტში არსებული წყლის ნაწილაკების ფიზიკური მდგომარეობის ცვლილებაზე. წყალი გადადის მყარ მდგომარეობაში. სხვა თვისებები ამ დროს პროდუქტში არ იცვლება. ყველა ის თვისება, რაც იცვლება დამოკიდებულია იმ ყინულის კრისტალების რაოდენობაზე, რომელიც გაყინვის პროცესში წარმოიქმნება. გაყინვის მეთოდი არის უპირატესი შენახვის სხვა მეთოდებთან შედარებით. ამას აღიარებს ბევრი საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც სურსათის უვნებლობის მიმართულებით მუშაობს. გაყინვა უფრო მეტად განაპირობებს პროდუქტში საწყისი თვისებების: გემოს, სუნის, ფერის და სტრუქტურის შენარჩუნებას, ვიდრე შენახვის ნებისმიერი სხვა მეთოდი.“

მზია კუზნეცოვას თქმით, დიდი მნიშვნელობა აქვს პროდუქტის გაყინვის მეთოდს:

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუ როგორ გავყინავთ პროდუქტს. პროდუქტი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა გაიყინოს. პროდუქტის შიდა ტემპერატურამ ძალიან მალე მინუს თვრამეტ გრადუსს უნდა მიაღწიოს. სწრაფი გაყინვის დროს წარმოიქმნება დიდი რაოდენობით და წვრილი კრისტალები, ნელი გაყინვის დროს, პირიქით, ცოტა და დიდი კრისტალები. დიდი კრისტალები იწვევს უჯრედის კედლის დაზიანებას, იცვლება პროდუქტის სტრუქტურა და ტექსტურა ირღვევა. ამას ვიზუალურადაც ვამჩნევთ, რადგან გალღობის შემდეგ პროდუქტი იშლება.“

მზია კუზნეცოვა აღნიშნავს, რომ გაყინვისას ვიტამინები უფრო ნაკლებად იშლება, ვიდრე კონსერვირების დროს:

„განსაკუთრებით მგრძნობიარეა C ვიტამინი, ის ადვილად იშლება, მაგრამ ის იშლება მანამდე, ვიდრე გავყინავთ. როდესაც ის მოდის შეხებაში ლითონის ზედაპირთან, C ვიტამინის 10 % იკარგება. კონსერვირების პროცესში ადგილი აქვს თერმულ დამუშავებას. პროდუქტი როდესაც თერმულად მუშავდება, ვიტამინები გაცილებით სწრაფად იშლება, ვიდრე დაბალ ტემპერატურაზე. გაყინვისას ნელდება ქიმიური რეაქციები, ნელდება უჯრედული მეტაბოლური რეაქციები, ნელდება მიკროორგანიზმების ზრდა, შესაბამისად ვიტამინებიც უფრო ნაკლებად იშლება, ვიდრე მოხარშვის და კონსერვირების დროს. გაყინვამდე პროდუქტი უნდა მომზადდეს. ის უნდა გაირეცხოს, მოსცილდეს ყველა დაზიანებული ნაწილი. ამის შემდეგ, სასურველია, რომ პროდუქტი გაშრეს, რათა გაყინვის პროცესში დიდი კრისტალები არ წარმოიქმნას. შემდეგ ის უნდა მოვათავსოთ პროდუქტან შემხებლობაში დაშვებულ მასალაში, მაგ. ზიპ პარკებში. ზიპ პარკი პროდუქტის გასაყინად იდეალური საშუალებაა. ამ დროს ჩვენ შეგვიძლია მაქსიმალურად გამოვტუმბოთ ჰაერი პროდუქტიდან, რაც ხარისხის შენარჩუნებას უწყობს ხელს.“

მზია კუზნეცოვას თქმით, გაყინვამდე პროდუქტების აგრესიულ დამუშავებას უნდა მოვერიდოთ:

„რაც უფრო ნაკლებად აგრესიულ პროცედურებს ჩავრთავთ მომზადების პროცესში, მით უკეთ შეინახება პროდუქტი. მოწალვა და შეწვა დაკავშირებულია თერმულ დამუშავებასთან. რაც შეეხება სხვადასხვა პროდუქტის ერთად შენახვას, ყველა პროდუქტს აქვს შენახვის სხვადასხვა ვადა. ამიტომ, სასურველია, რომ არ ავურიოთ პროდუქტები ერთმანეთში და მიქსები არ შევინახოთ. საერთაშორისო გაიდლაინებით, სახლის პირობებში გაყინული პროდუქტების შენახვის ვადა არის საშუალოდ სამიდან თორმეტ თვემდე. სეზონიდან სეზონამდე პროდუქტების მეტი წილი ინახება. გალღვობის შემდეგ ხილი შეგიძლიათ მიირთვათ ცოცხლად. კიდევ ერთხელ ავღნიშნავ, რომ მას დაკარგული ექნება თავისი სტრუქტურა. ხილს უფრო მეტად ეკარგება სტრუქტურა, ვიდრე ბოსტნეულს, რადგან ის უფრო ფაქიზია, ვიდრე ბოსტნეული და ადვილად ზიანდება გაყინვის დროს. ნებისმიერი პროდუქტი, რომელსაც მაცივარში ყინავთ, აუცილებლად ულუფებად უნდა გაიყინოს, რადგან უკვე გამლღვალი პროდუქტების ხელახლა გაყინვა არის კატეგორიულად აკრძალული. გალღვობის დროს მიკროფლორა იღვიძებს, მიკროორგანიზმები მრავლდებიან და შემდგომი გალღვობისას პროდუქტი უკვე დაბინძურებული გამოდის.“

„დაჩირების დროს პროდუქტიდან ხდება წყლის წართმევა, გაყინვის დროს კი წყალი ნარჩუნდება და გადადის სხვა მდგომარეობაში. როგორც გაყინული, ასევე ჩირი პროდუქტი არის სასარგებლო, განსხვავებით კონსერვებისგან. კონსერვები შენახვის მეთოდებში ყველაზე დაბალი პრიორიტეტისაა და ყველაზე ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. ვერ ვიტყოდით რომ ჩირსა და გაყინულ პროდუქტს შორის რომელი უფრო კარგია, ორივე სასარგებლო პროდუქტია. შენხვის მეთოდებს შორის გაყინვა შეგვიძლია ავირჩიოთ, როგორც კარგი მეთოდი. ჩემი აზრით, ზამთარში სასათბურე პირობებში მოყვანილ პროდუქტებთან შედარებით გაყინულ პროდუქტებში უფრო მეტი სასარგებლო თვისებებია,“- აღნიშნავს მზია კუზნეცოვა.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე 

წაიკითხეთ სრულად