Baby Bag

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვების კლასიკური ლიტერატურით დაინტერესებაში მასწავლებლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს კლასიკის შესწავლა, არ უყვარს ლექსების სწავლა, თუმცა ისეთებსაც ვხედავ, რომლებსაც უყვართ ეს ყველაფერი. თვითონ ლირიკა და ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის აქ, მიმწოდებელია შუაში. მასწავლებელი არის შუამავალი ბავშვსა და კლასიკურ საგანძურს შორის. თუ მასწავლებელს ეს კლასიკური საგანძური მოაქვს, როგორც მხოლოდ სკოლის პროგრამის ნაწილი, რომ მერე ტესტი ჩაატაროს, თან ამას აკეთებს მკაცრი სახით, თან ეჩხუბება, ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. ერთ-ერთ ბავშვს ვკითხე, როგორი მასწავლებლები გყავს-თქო. მან მიპასუხა: „არცერთი მასწავლებელი არ მყავს, რომელიც გაკვეთილის წინ რომ დამინახავს, მკითხავს, როგორ ხარო.“ კლასში რომ შედის მასწავლებელი და „როგორ ხართ?“ კითხვის ნაცვლად ამბობს: „გადაშალეთ წიგნები, როგორ არ მოიტანეთ დავალება?“  და ამის ფონზე ამოიღებს საგანძურს, ეს საგანძური ბავშვისთვის აღარ არის საგანძური.“

„10 წლის წინ საქართველოში ექსპერიმენტი ჩავატარეთ. გავზომეთ როგორ უყვართ ბავშვებს თავიანთი მასწავლებლები სხვადასხვა საგანში. ეროვნული გამოცდა რომ ჩააბარეს ბავშვებმა, შევადარეთ ქულები იმას, თუ როგორ უყვარდათ მასწავლებელი. სადაც მასწავლებელი ძალიან უყვარს, ძალიან მაღალ ქულას იღებს ბავშვი, სადაც სძულს - ძალიან დაბალს. მამაჩემს, შალვა ამონაშვილს ჰყავდა მასწავლებელი ვარვარა ვარდიაშვილი. ის ისე აწვდიდა ბავშვებს „ვეფხისტყაოსანს,“ რომ დღემდე ჯიბით დააქვს მამაჩემს „ვეფხისტყაოსანი.“ მე არ მყავდა, სამწუხაროდ, ვარვარა ვარდიაშვილი მასწავლებლად და მიკვრიდა, რა აინტერესებს-მეთქი მამაჩემს ამ „ვეფხისტყაოსანში.“ სკოლაში „ვეფხისტყაოსანი“ იყო ისეთი ნაწარმოები, რომელიც ძალიან არ მიხაროდა. გაძალებდნენ დაზეპირებას, რთულია, ვერ გიხსნის მასწავლებელი. თვითონ „ვეფხისტყაოსნის“ ბრალი კი არ არის, მიმწოდებლის ბრალია ეს. ყველაზე დიდი კლასიკური საგანძურიც შეიძლება ბავშვისთვის საძულველი გახდეს საძულველი მასწავლებლის ხელიდან. სანამ კლასიკას მივიტან ბავშვთან, რატომ არ უნდა ვიზრუნო იმაზე, რომ შევაყვარო თავი?! მოდი, ჯერ მე შევუყვარდე და რასაც მივუტან, ისიც შეუყვარდება. თუ სიძულვილს მივუტან, თუ მე არ მოვწონვარ, რასაც მივუტან ისიც არ მოეწონება. საუკეთესო პატრიოტული ლექსიც გახდება იძულების ნაწილი. თუ დამაძალებთ, დავიზეპირებ, მაგრამ დავივიწყებ, როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ,”- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს სჭირდება, რომ მამის ხატი არ იყოს ნეგატიური...მშობლის ხატი ძალიან მნიშვნელოვანია,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვისთვის მშობლის ხატის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მე ხშირად ვამბობ ხოლმე, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია, რა ხატი აქვს ბავშვს მამის ან დედის. პასუხი ხშირად არის, რომ ბავშვი თვითონ მიხვდა, რომ მამა ან დედა არის ცუდი, მე არაფერი მითქვამს მისთვის ცუდი. თუ არაფერი უთქვამთ მშობლებს პირადად მისთვის, ბავშვს ესმის, რომ მშობლები ასე მეტყველებენ, ასეთ რამეს ამბობენ. ბავშვს ესმის მაშინ, როდესაც ძინავს, მაშინ, როდესაც თამაშობს, როდესაც არ არის სახლში, მაშინაც ესმის. ის გრძნობს, ემოციური ველი აქვს ასეთი.“

მარინა კაჭარავამ ერთ-ერთი ბიჭის შემთხვევის შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მამის ნეგატიური ხატის გამო ფსიქოლოგიური პრობლემები ჰქონდა:

„იყო ასეთი შემთხვევა, 16 წლის ბიჭი იყო, მამა მისთვის იყო მთლიანად შავი ლაქა ცხოვრებაში. ამ ბიჭს ჰქონდა ხასიათის შიზოიდური ხაზები. დედამისს ვკითხე, ჰქონდა თუ არა შვილისთვის მამაზე რაიმე მოყოლილი. დედამ მიპასუხა: „მამამისი არაკაცია“ და რა უნდა მქონდეს მოყოლილი.“ ბავშვს მივეცი დავალება, რომ მამაზე 10 დადებითი თვისება მოეფიქრებინა. მან მითხრა, რომ არცერთი დადებითი თვისება არ ჰქონდა მამას. ეს არ სჭირდება მამას,​ ეს სჭირდება ბავშვს, რომ მამის ხატი არ იყოს ნეგატიური. რომ მოვიდა ეს ბიჭი, ძალიან ბევრი რამ ჩამოთვალა. თურმე მამა იყო ნიჭიერი, კარგი პროფესიონალი, კარგი მეგობარი, იუმორის გრძნოობით.“

„რაღაც, რაც ხელმოსაკიდი არის, ის ბავშვისთვისთვის უნდა იყოს შეთავაზებული. მესმის, რომ მშობელი თვითონ გაბზარებულია, შეურაცხყოფილია შეიძლება, მაგრამ ბავშვი თავის თავს აბრალებს ამას. მას ჰგონია, რომ ეს მის გამო მოხდა. დედასთანაც აღარ აქვს კარგი ურთიერთობა. ავტორიტეტი არ არსებობს მისთვის, არაფერი წმინდა აღარ არსებობს,” - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

წაიკითხეთ სრულად