Baby Bag

,,საბოლოოდ, თითქოს ცოდნის შედეგს აფასებ, მაგრამ პროცესს უნდა აფასებდე. პროცესი ფასობს, ის თუ რას აკეთებს, რამდენად მონდომებულია ბავშვი''

,,საბოლოოდ, თითქოს ცოდნის შედეგს აფასებ, მაგრამ პროცესს უნდა აფასებდე. პროცესი ფასობს, ის თუ რას აკეთებს, რამდენად მონდომებულია ბავშვი''

როგორ აღმოვაჩინოთ და განვავითაროთ ნიჭი ბავშვებში - თემაზე პედაგოგი რუსუდან აბრამიძემ პირველი არხის გადაცემა ,,დღის კოდში'' ისაუბრა. 

მისი თქმით, სახელმძღვანელოები რომ შედგება, უნდა გათვალონ ყველა კატეგორიის ბავშვზე, უნდა იყოს გათვლილი ბავშვზე, რომელიც საშუალო  შესაძლებლობისაა და ბავშვზე, რომელიც ძალიან ნიჭიერია:

,,სასწავლო პროცესი უინტერესო ხდება ძალიან ნიჭიერი ბავშვისთვის, თუ მას რამე განსხვავებული არ შესთავაზე. ეს ისე უნდა მოხდეს, რომ ბავშვი, რომელსაც ეს განსაკუთრებული ნიჭი, ამ კონკრეტულ საგანში არა აქვს, არ დაიჩაგროს. რაც მოეთხოვება იუპიტერს, ის არ მოეთხივება ხარს, ეს ყველგან მუშაობს. ვიღაცას მაღალ ნიშანს უწერ შესაძლებლობების მაქსიმუმის გამოყენებაში, მაგრამ ვიღაცას იმავე ნიშანს უწერ კიდევ უფრო სხვაში - ამას უკვე ინტუიციურად ატყობ მასწავლებელი. საბოლოოდ, თითქოს ცოდნის შედეგს აფასებ, მაგრამ პროცესს უნდა აფასებდე. პროცესი ფასობს, ის თუ რას აკეთებს, რამდენად მონდომებულია ბავშვი. ნიჭიერია, მაგრამ ზარმაცი შეიძლება, იყოს შეფასებული უმაღლესი ქულით? აბა დავფიქრდეთ, ალბათ, არა,'' - აღნიშნა რუსუდან აბრამიძემ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც მეორეკლასელი ბავშვის დასმულ შეკითხვაზე მასწავლებელი წარბებს აზიდავს და ხმამაღლა იკითხავს: „ეს როგორ არ იცი?“ ჩნდება საფრთხე, რომ ბავშვმა აღარასოდეს დასვას შეკითვა,“ - მედეა ზირაქაშვილი

„როდესაც მეორეკლასელი ბავშვის დასმულ შეკითხვაზე მასწავლებელი წარბებს აზიდავს და ხმამაღლა იკითხავს: „ეს როგორ არ იცი?“ ჩნდება საფრთხე, რომ ბავშვმა აღარასოდეს დასვას შეკითვა,“ - მედეა ზირაქაშვილი

ბავშვთა ფსიქიატრი, ნევროლოგი მედეა ზირაქაშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც მასწავლებლების მხრიდან ბავშვის მიმართ არასწორი დამოკიდებულებების გამოვლენის რისკებზე საუბრობს. მისი თქმით, სკოლებს ბავშვთა ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე მეტი ინფორმაციის მიწოდება ესაჭიროებათ:

„როდესაც, II კლასელი ბავშვის დასმულ შეკითხვაზე, მასწავლებელი წარბებს აზიდავს, გაკვირვებულ ინტონაციას მოირგებს და ხმამაღლა, კლასის გასაგონად იქით იკითხავს: „ეს როგორ არ იცი?"

ჩნდება საფრთხე იმის, რომ:

ეს პრობლემების კასკადის რისკების, მინიმალური, ჩამონათვალია.

მეტი ინფორმაცია სკოლებს, ბავშვთა ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, მოწყვლადობაზე, სოციალურ-ემოციური უნარების განვითარების ხელშეწყობაზე და არა ჩაკვლა-ჩაქოლვაზე....“ - წერს მედეა ზირაქაშვილი.

წაიკითხეთ სრულად