Baby Bag

„არ არის აუცილებელი, ყოველდღე ატაროთ 45 წთ-იანი ჩართვა, საკმარისია 10-15 წთ“ - ქართველი მასწავლებელი და ტრენერი ონლაინსწავლებაზე

„არ არის აუცილებელი, ყოველდღე ატაროთ 45 წთ-იანი ჩართვა, საკმარისია 10-15 წთ“ - ქართველი მასწავლებელი და ტრენერი ონლაინსწავლებაზე

ახალი კორონავირუსის პრევენციის მიზნით, სკოლებში გახანგრძლივებული არდადეგების გამო საგანმანათლებლო დაწესებულებები დისტანციურ სწავლებაზე გადავიდნენ.​ რა გამოიკვეთა ამ პროცესში, - აღნიშნულ თემაზე სოციალურ ქსელში მასწავლებელი და ტრენერი მანანა ჯინჭარაძე წერს.  

„რა გამოიკვეთა ონლაინსწავლების მცდელობის პირველ დღეს:

- მეტი წილი მასწავლებლებისა მონდომებულები არიან და უმეტესობას აქვს მოტივაცია;
- მასწავლებლების გარკვეულ რაოდენობას აქვს უნარი მოიხმაროს ტექნოლოგიები;
- ზოგიერთ მასწავლებელს და სკოლას აქვს საშუალება ტექნიკურად გამართოს პროცესი;
- რიგი პედაგოგებისა კმაყოფილია ინტერნეტით, რიგი - ჩივის ინტერნეტის დაბალი სიხშირის, რიგი - უინტერნეტობის გამო.
- კმაყოფილი მასწავლებლები აღნიშნავენ სირთულეებზეც და ეძებენ გზებს გასაუმჯობესებლად. შუაშისტები - ეძებენ კმაყოფილი მასწავლებლების გამოცდილებას, უკმაყოფილოები ეძებენ წუწუნის მიზეზებს.
- არსებობენ დამოუკიდებელი მასწავლებლები, რომლებმაც ზუსტად იციან, როგორ დაიცვან რეკომენდაციები და არ დაკარგონ ინდივიდუალობა; პარალელურად არიან ისეთებიც, რომლებიც ზუსტად მიყვებიან რეკომენდაციებს და ბოლოს - ისეთები, რომლებმაც არ იციან რა ქნან.

რისკები, რომლებიც გამოიკვეთა:

- არ ვართ დაცული პერსონალური ინფორმაციის, ნებსით თუ უნებლიეთ, გაჟონვის საფრთხეებისგან;
- არ ვართ დაცული კიბერაგრესიისაგან ცალკეული მოსწავლეების ინტერნეტსივრცეში გამოჩენით;
- ვერ ვანაწილებთ დროს, - ეს არაა გაკვეთილის ფორმატი;
- ვერ ვითვალისწინებთ, რომ ონლაინ სწავლებისას უნდა დავივიწყოთ გაკვეთილების ცხრილი და პროცესის განრიგი შევადგინოთ;
- ნაკლებად ვიყენებთ სწავლების სხვადასხვა ფორმას;
- არ ან ნაკლებად ვმუშაობთ თვითდისციპლინაზე;
- მშობელთა განათლება გასააქტიურებელია ტექნოლოგიების, ინსტრუმენტების გამოყენების, სწავლების ფორმების მისაწვდომობის, სარგებელის და ა.შ. კუთხით.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რეკომენდაციები, რომლებიც ჩემზე უკეთ იცით:

- გააქტიურე დამოუკიდებელი სწავლების ფორმატი; ეს თვითდისციპლინასაც გამოუმუშავებს მოსწავლეს და ფიქრსაც შეაჩვევს;
- მიეცით ისეთი პროექტები, რომლებსაც სახლის პირობებში გააკეთებენ;
- არ არის აუცილებელი, ყოველდღე ატარო 45 წთ-იანი ჩართვა, საკმარისია 10-15 წთ;
- არ არის აუცილებელი, ყოველდღე ატარო საგანი, რომელსაც დატვირთვა კვირაში 5 სთ აქვს - შეგიძლია მისცე დავალება და სირთულიდან გამომდინარე ჩაგაბაროს კვირის ბოლოს ან 3 დღის მერე;
- არ არის აუცილებელი, საგაკვეთილო ეტაპები დაიცვა - შეცვალე ისე, როგორც სწორად მიიჩნევ;
- დისკუსიის რეჟიმი კარგად გაჩვენებს, რა ცოდნა, უნარები და დამოკიდებულებები აქვს მოსწავლეს და პარალელურად ინდივიდუალურ დიაგნოსტირებასაც ამზადებ;
- ეს არაა შეჯიბრი, ვინ მოასწრებს - არ ინერვიულო ჩაუტარებელი გაკვეთილის გამო. აპრილიდანაც მშვენივრად მოასწრებ პროგრამა აათვისებინო და შედეგზე გახვიდე;
- საფეხურის მისაღწევი შედეგები თქვენთვის სასურველი მოცემულობაა - თავისუფლად შეგიძლია მე-7, მე-8 ან მე-4, მე-5 კლასების მისაღწევი შედეგები შემდეგი წლისთვის გადაიტანოთ და ეს დრო მათთვის გააზრებული კითხვის, რაოდენობრივი და სხვა წიგნიერებების სასტარტოდ გამოიყენოთ;
- სასურველია, ფლობდე, მაგრამ სამყარო არ მთავრდება წინადადებასთან: ,,არ ვიცი ონლაინ სწავლება'' - მარტო არავინ გტოვებს პრობლემასთან. თქვენთვის უამრავ საინტერესო მასალას ამზადებენ, დაგეხმარებიან, სახელმღვანელოებს მოგაწვდიან და ბოლოს კოლეგებთან თანამშრომლობა უპირობო მოცემულობაა, ამ დროს, პრობლემის გადასაწყვეტად.
- მიღებული რეკომენდაციით ყველა ტიპის დისტანციური საკომუნიკაციო არხის გამოყენება შეგიძლიათ. ასეთი მესიჯიც არის, ელფოსტაც, ჩატიც და ფბ ჯგუფიც. მაგ. შეიძლება მოიფიქრო თემა, დააწერინო ესსე(შედარებით სრულფასოვანი ინსტრუმენტია ცოდნის გასაზომად) და გადმოგიგზავნონ მეილზე; ან მისცე ლოგიკური ამოცანების ამოხსნის შესაძლებლობა;
- ვიცი, რომ საბჭოთა პერიოდში იყო (იქნებ ახლაცაა) სახალისო მათემატიკა, ფიზიკა, ქიმია, ბიოლოგია და ა.შ. შედეგების მისაღწევად ძალიან დაგეხმარებათ ეს წიგნები და უფრო სახალისოს გახდის სწავლის პროცესს;
- დაიხმარე მოხალისე მშობელი და იმედი არ დაკარგო, - წაბაძულობით მათი რიცხვი კიდევ უფრო გაიზრდება;
- ერთხელ რომ აღელვებით წაიკითხავ სამინისტროს რეკომენდაციებს, მოისროლე გვერდზე, ჩაისუნთქე, გაიარ-გამოიარე, ეზო თუ გაქვს ჩადი ეზოში, თუ - არა ფანჯრიდან გახედე ბუნებას ან მეზობელ კორპუსს, შემობრუნდი 10 წთ-ის შემდეგ და ახლა უკვე მშვიდად გადაიკითხე თავიდან. მიხვდები, რომ რაც იქ წერია, ყველაფერი შენი გასაკეთებელი არაა და შენი შესასრულებელი შენივე შესაძლებლობებიდან გამომდინარე უნდა ამოკრიბო მიღებული რეკომენდაციებიდან.

p.s. მადლობა, ვისაც არ დაგეზარათ და წაიკითხეთ. უფრო მადლობელი ვიქნები, თუ თქვენს რეკომენდაციებსაც დაამატებთ/გაგვიზიარებთ. გახსოვდეთ, ამ ომს (კორონასთან, ონლაინ სწავლებასთან, ცვლილებების შიშთან, დეპრესიასთან და სხვ.) დისტანციურად, მაგრამ მაინც ჩვენ ვიგებთ: დედები და მასწავლებლები! ახლა უკვე მამებიც...“ წერს მანანა ჯინჭარაძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​„რთულია, როცა აბიტურიენტობა COVID-19-ის ფონზე გიწევს“

​„რთულია, როცა აბიტურიენტობა COVID-19-ის ფონზე გიწევს“

კორონავირუსის პანდემიამ აბიტურიენტთა მომზადების პროცესი კიდევ უფრო შრომატევადი და რთული გახადა. ზოგისთვის ეს პერიოდი სერიოზულ გამოწვევად და პრობლემადაც იქცა. განსაკუთრებით, მათთვის, ვისაც მოსამზადებლად ერთი ქალაქიდან მეორეში უწევდა სიარული. ერთ-ერთი მათგანია მარიამ გრიგალაშვილი. იგი ხარაგაულის რაიონის სოფელ ხევიდან ქალაქ ხაშურში დადიოდა რეპერიტორებთან, თუმცა პანდემიამ მარიამის ყოველდღიური ცხოვრება შეცვალა. 

„რას წარმოვიდგენდი, ისედაც რთული აბიტურიენტობა, კიდევ უფრო თუ გართულდებოდა და ყოველდღიურად 30-35 კილომეტრიანი გზის გავლა მომენატრებოდა. პანდემიის დაწყებამდე ჩემი სოფლიდან ხაშურში დავდიოდი მოსამზადებლად, სამ საგანში ვემზადები. ეს ძალიან რთულია, მუდმივად გზაში გიწევს ყოფნა, იძულებული ხარ, საათობით ელოდო ტრანსპორტს, სახლში გვიან ბრუნდები, შემდეგ კი გადაღლილი მეცადინეობ. მდგომარეობა კიდევ უფრო გართულდა პანდემიის დროს. საზოგადოებრივი ტრანსპორტის აკრძალვის შემდეგ რეპეტიტორებთან ვეღარ დავდივარ“, - გვიყვება მარიამი.

ტექნიკური რესურსების არქონის გამო იგი ვერც ონლაინ ახერხებს რეპეტიტორებთან მეცადინეობას, საკუთარი ძალებით ცდილობს პროგრამის დაძლევას და იმედი აქვს, რომ წელს აუცილებლად ჩააბარებს: 

„ჩემმა მეგობრებმა ონლაინ მომზადება გააგრძელეს, ტექნიკური რესურსების არქონის გამო იძულებული გავხდი, თავი დამენენებია. რეპეტიტორებთან მომზადების გარეშე ეროვნულ გამოცდებს უფრო შიშით ვუყურებ. ვცდილობ, ჩემით ვიმეცადინო. ვფიქრობ, ეს არც ისე კარგად გამომდის, მჭირდება ვინმე, ვინც შეცდომებს გამისწორებს და ამიხსნის, მაგრამ სხვა ალტერნატივა არ მაქვს და უქმად ყოფნას, ნამდვილად სჯობს. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს ყოველდღიურ ცხოვრებაში ბევრი რამ შეიცვალა, არ ვაპირებ დასახულ მიზნებზე უარის თქმას. იმედი მაქვს, შრომა დამიფასდება და წელს აუცილებლად ჩავაბარებ.“

მარიამი პანდემიის გამო ჩაშლილი სასკოლო გეგმების შესახებაც გვესაუბრა.

„ჩაგვეშალა ბანკეტისა და ბოლო ზარის გეგმები. ვის რა უნდა გაგვეკეთებინა, ეგეც კი გადანაწილებული გვქონდა. ჩემი სკოლის მეგობრებთან დამშვიდობებაც კი ვერ მოვასწარი. ეს ცოტა არ იყოს დამთრგუნველიცაა.“

მიუხედავად ყველაფრისა, მარიამი გვეუბნება, რომ: „ეს პერიოდი ყველასთვის გამოწვევაა, არ უნდა დავნებდეთ, ახალი შემართებით უნდა შევუდგეთ ჩვენი გეგმების განხორციელებას. თუ გულით მოვინდომებთ, ყველაფერს მივაღწევთ“.
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე
წაიკითხეთ სრულად