Baby Bag

დანიაში მშობლების ნაწილი სკოლების გახსნას აპროტესტებს

დანიაში მშობლების ნაწილი სკოლების გახსნას აპროტესტებს

კოპენჰაგენის სკოლებში სასწავლო პროცესი აღადგინეს. მოსწავლეები ხელებს სადეზინფექციო ხსნარით იმუშავებენ, სავალდებულო დისტანციას იცავენ და გაკვეთილებს ასე ასწრებიან. ერთ კლასში მხოლოდ 10 მოსწავლის ყოფნაა ნებადართული. მიუხედავად იმისა, რომ საგაკვეთილო პროცესი მკაცრი შეზღუდვებით მიმდინარეობს, მშობლების ნაწილი შვილების სკოლაში გაშვების კატეგორიული წინააღმდეგია. ისინი მთავრობის გადაწყვეტილებას პოლიტიკურ ექსპერიმენტად განიხილავენ და მასში მონაწილეობაზე უარს აცხადებენ.

დანია ევროპის პირველი სახელმწიფოა, რომელმაც სასწავლო პროცესი აღადგინა. ქვეყანაში შეზღუდვები 12 მარტს დაწესდა და მას შემდეგ მოქალაქეები საგანგებო რეჟიმის პირობებში ცხოვრობდნენ. დანიაში ამ დრომდე ინფიცირების 6 879 შემთხვევა გამოვლინდა, გარდაიცვალა 309 ადამიანი. აპრილის დასაწყისში პიკური ეტაპის გადავლის შემდეგ ქვეყანაში ახალი შემთხვევების რიცხვმა მნიშვნელოვნად იკლო, რის გამოც მთავრობამ შეზღუდვების ეტაპობრივი მოხსნის გადაწყვეტილება მიიღო.

მთავრობის გადაწყვეტილებას ათასობით ოჯახი დაუპირისპირდა: „რამდენიმე კვირის მანძილზე ხელისუფლება გვაფრთხილებდა, რომ ეს პანდემია უკიდურესად საშიშია და მასთან ბრძოლისთვის სოციალური დისტანცირება აუცილებელია. შემდეგ კი უცებ მოგვთხოვეს, რომ ჩვენთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანები, ჩვენი შვილები, სკოლებში გავუშვათ, მაშინ, როდესაც ვირუსის გავრცელება ჯერ კიდევ გრძელდება და არავინ იცის, როდის დასრულდება პანდემია,“ - ნათქვამია ერთ-ერთი მშობლის განცხადებაში.

დანიის მსგავსად, რამდენიმე ევროპული სახელმწიფო ვირუსის ახალი შემთხვევების კლებასთან ერთად შეზღუდვების მოხსნას გეგმავს. შესაძლოა, ამან აღნიშნულ ქვეყნებში მშობლების მასობრივი უკმაყოფილება გამოიწვიოს. დანიის მთავრობა დისტანციური სწავლების გვერდით ეფექტებზე ამახვილებს ყურადღებას. პრემიერ-მინისტრის თქმით, სანამ ბავშვები სახლიდან სწავლობენ, მშობლები სამსახურში სიარულს ვერ შეძლებენ, რაც დანიის მთავრობის მეთაურს ერთ-ერთ ყველაზე რთულ პრობლემად მიაჩნია.

ჟურნალ „ლანცეტში“ გამოქვეყნებულმა ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ სკოლების დახურვა ვირუსის პრევენციის ეფექტური მეთოდი არ არის, თუმცა მშობლების დიდი ნაწილი აღნიშნულ მოსაზრებას არ იზიარებს. დანიელმა მშობლებმა სპეციალური facebook ჯგუფიც შექმნეს სახელწოდებით: „ჩემი შვილი covid-19-ისთვის ზღვის გოჭი არ უნდა იყოს.“ აღნიშნულ ჯგუფში უკვე 40 000-ზე მეტი ადამიანია გაწევრიანებული.

„მეგობრებო, რას ფიქრობთ ბავშვების სკოლაში გაშვებასთან დაკავშირებით? ჩემი 10 წლის შვილი ძილის წინ შეძრწუნებული მეუბნებოდა, რომ მას სკოლაში კორონავირუსით დაინფიცირების ძალიან ეშინია,“ - აღნიშნული პოსტი ჯგუფში ერთ-ერთმა მშობელმა გამოაქვეყნა.

„ბავშვებს აქვთ საფრთხისგან დაცვის უფლება. მე აღდგომის შემდეგ ჩემს შვილს სკოლაში არ გავუშვებ. ბავშვები არ უნდა გავუშვათ ომში უხილავ მტერთან,“ - აცხადებს ერთ-ერთი მოსწავლის მამა.

სამოქალაქო დაუმორჩილებლობა დანიისთვის უჩვეულო მოვლენაა. როგორც წესი, დანიის მოქალაქეები ხელისუფლებას ენდობიან და მის მითითებებს ითვალისწინებენ, თუმცა ამ შემთხვევაში, მშობლები შვილების სიცოცხლის საფრთხის წინაშე დაყენებას არ აპირებენ.

მშობლებმა სპეციალური ონლაინ პეტიციაც შექმნეს, რომლითაც მთავრობის გადაწყვეტილებას აპროტესტებენ. მას უკვე 18 000 ხელმომწერი ჰყავს. მსგავსი პეტიცია შეიქმნა ნორვეგიაშიც, სადაც სკოლებში სასწავლო პროცესის აღდგენა თვის ბოლოსთვის იგეგმება. აღნიშნულ პეტიციას 28 000-მა მშობელმა მოაწერა ხელი.

მშობლები თვლიან, რომ ბავშვებს სკოლაში მკაცრი წესების დაცვა გაუჭირდებათ, ისინი შეშინდებიან და დაისტრესებიან. მოსწავლეებს, რომლებიც გაკვეთილებს არ ესწრებიან, გაცდენა საპატიოდ არ ეთვლებათ, რაც მათი მშობლებისთვის დამატებით პრობლემას წარმოადგენს.

სოციალ-დემოკრატიულ პარტიას, რომელიც დანიას მართავს, კრიზისთან ეფექტური ბრძოლის გამო მოსახლეობის მაღალი მხარდაჭერა აქვს. თუმცა სკოლების გახსნასთან დაკავშირებით ხელისუფლების მოულოდნელი გადაწყვეტილება მოქალაქეების უკმაყოფილებას იწვევს. მიუხედავად იმისა, რომ სასწავლო პროცესი განახლდა, მშობლების 15 %-ზე მეტი შვილების სკოლაში გაშვებაზე უარს აცხადებს.

მშობლების ნაწილი თავს უსაფრთხოდ გრძნობს და თანახმაა, რომ ბავშვები სკოლაში გაგზავნოს. ზოგიერთი მათგანი კი ექსპერიმენტს შორიდან აკვირდება. ისინი აცხადებენ, რომ ორი კვირის განმავლობაში მოვლენების განვითარებას დააკვირდებიან. მშობლების თქმით, ისინი შვილებს სკოლაში მხოლოდ მას შემდეგ გაუშვებენ, თუ დარწმუნდებიან, რომ მთავრობის ახალი გადაწყვეტილება ვირუსის ხელახალ აფეთქებას არ გამოიწვევს.

მომზადებულია ​washingtonpost.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სანდო წ​ყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი
„ემოციებისგან ვიცლები და ვივსები. ყოველ დღეს რაღაც ახალი მოაქვს. ვდარდობ, რომ ჯერ კიდევ ვერ მოვახერხე, ყველას გადავუხადო მადლობა, თან ეს ფიქრი მაბედნიერებს, რამდენ ადამიანს უხარია ჩემი გამარჯვება. მადლობის გადახდა არ მღლის. პირიქით. მადლიერების გრძნობით ვარ სავსე.
წინასწარ გაფრთხილებთ, შეგიძლიათ, არ წაიკითხოთ, რასაც ახლა დავწერ 🙂
სულ რამდენიმე წუთში 51 წლის დედაჩემი ემიგრანტი გახდება. სულ რამდენიმე წუთში დაადგამს ფეხს უცხო ქვეყნის მიწაზე. 
დედაჩემი, რომელიც 28 წლის დაქვრივდა. გოგო, რომელმაც ძალიან ახალგაზრდამ ბავშვობის სიყვარული დაკარგა. და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც მე ამ ასაკს გადავაბიჯე, მივხვდი, რა პატარა ყოფილა მაშინ.
არასოდეს ხმამაღლა არ მილაპარაკია მასზე. და ახლა ისე, როგორც არასდროს, მინდა ვუთხრა მას, რომ ყველაზე ძლიერი და ჭკვიანი ქალია მათ შორის, ვისაც ვიცნობ. და ჩემი გამარჯვება მას ეძღვნება.
საკონკურსო აპლიკაცია ბოლო დღეს შევავსე. ვიდეოც ბოლო დღეს გადავიღე. და მაშინ, როცა ბავშვების მიყრილ-მოყრილ სათამაშოებში სკამი ჩავდგი, ბალიშებზე წამოვსკუპდი და ჩემს მასწავლებლობაზე ლაპარაკი დავიწყე, დედაჩემმა ჩემი ორი ქალიშვილი ეზოში სათამაშოდ ჩაიყვანა, რომ ხელი არ შემშლოდა. არ აღმოჩნდა მარტივი ვიდეოს გადაღება. მხოლოდ 2 საათის გასვლის შემდეგ დამირეკა, ბავშვებს ხელები გაეყინათ, თორემ მე კიდევ დიდხანს ვივლი ეზოშიო.
ძალიან ბევრ ადამიანს უკითხავს - როგორ ასწრებ ამდენს? ეს მე არ ვყოფილვარ, ის ასწრებდა და მე საქმეს მიადვილებდა. მაშინ, როცა მე ტრენინგებზე, კონფერენციებზე, ლექციებზე დავდიოდი, როცა მოსწავლეებს ვხვდებოდი, როცა საჯარო ბიბლიოთეკაში წიგნს ვკითხულობდი, დედა იყო ჩემს შვილებთან. მაშინ, როცა ელენეს ან კატოს სიცხე ჰქონდათ, ის აცდენდა სამსახურს, მე - არასოდეს. და მე ყველაზე მშვიდად ვიყავი იმ დროს, რადგან შვილები მასთან მეგულებოდა.
ძალიან, ძალიან მინდა, ჩემი შვილების და მოსწავლეების თაობა საზღვარგარეთ მხოლოდ იმიტომ წავიდეს, რომ განათლება მიიღოს, მერე კი უკან დაბრუნდეს და ამ ქვეყანას მოახმაროს ცოდნა.
ძალიან მინდა, რომ უცხო ქვეყნებში სამოგზაუროდ მიდიოდნენ ადამიანები და არა იმიტომ, რომ აქ საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება ვერ მოახერხეს.
მჯერა, რომ ასე იქნება. ის ვიცი, რომ ყველაფერს გავაკეთებ ამისთვის.
ჩემი წარმატების მიღმა უამრავი ადამიანი დგას. ყველაფერი მახსოვს, არაფერს არ ვივიწყებ. დიდი მადლობა, ადამიანებო!
და მაინც, ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ რომ არა, არ ვიქნებოდი ის, ვინც ვარ ❤️
ახლა ყველაფერს მოვასწრებ, ყველაფერს შევძლებ! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“

ღნიშნულის შესახებ 2019 წლის ქართული ენისა და ლიტერატურის საუკეთესო მასწავლებელმა, ნათია ფურცელაძემ საკუთარ ფეისბუქში ​დაწერა.
წაიკითხეთ სრულად