Baby Bag

„ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს,“ - ვასილ მაღლაფერიძე

„ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს,“ - ვასილ მაღლაფერიძე

ფილოლოგი ვასილ მაღლაფერიძე გადაცემაში „ახალი დღე“ სკოლებში სწავლების მეთოდოლოგიის შეცვლის საჭიროების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ კლიშეებით აზროვნებას თავი უნდა დავაღწიოთ:

„ბევრი მასწავლებელი საუბრობს, რომ მეთოდოლოგია, რომლითაც ჩვენ სკოლებში ვასწავლით, არ არის სწორი. ეს არის კლიშეებით აზროვნება. შეიძლება ეს მოდის კომუნისტური წყობიდან. შენ იზრდებოდი, თითქოს გასწავლიდნენ თავისუფალ აზროვნებას ლიტერატურაზე, მაგრამ გეუბნებოდნენ, რომ ნესტანი არის კარგი, ის არის ცუდი. შემდეგ კი გავალებდნენ, რომ დაგეწერა თემა. შენ წერდი თემას. საქართველოში არის წერითი აზროვნების დეფიციტი. ეს იცის ყველა მასწავლებელმა. ეს იცის ყველა გამოცდილმა ადამიანმა. თითქოს ადამიანი კარგად აზროვნებს, ნიჭიერია, მაგრამ თემას ვერ წერს. ვერ წერ იმიტომ, რომ შენ უნდა დაწერო დახასიათება, თან ყველაფერი ნათელია. უკვე წინასწარ ვიცით, რა უნდა დაიწეროს. ჩვენი ამოცანა უნდა იყოს, რომ ბავშვმა იცოდეს ლიტერატურით ტკბობა. მუსიკას რატომ უსმენ? ბევრი რამის გამო შეიძლება უსმინო, მაგრამ უნდა მოგწონდეს, რომ რაღაცას გრძნობდე.”

ვასილ მაღლაფერიძის თქმით, მასწავლებლები მოსწავლეებს თავისუფალი აზროვნების განვითარებაში უნდა დაეხმარონ და მათ დამოუკიდებლად ფიქრის შესაძლებლობა მისცენ:

“ლიტარატურის შეგრძნებას ვერაფერი შეცვლის. მეორეა, რომ თავისუფალი აზროვნებაც უნდა ვისწავლო. დამიტოვე უფლება, რომ მე ვიფიქრო და მაშინ ეს საინტერესო იქნება. შენ თუ თავიდანვე დამშტამპავ და მე ვიწყებ შუშანიკის წერით, რომელიც არის იდეალური გმირი, შეუძლებელია, რომ ეს დახასიათება დავწერო. მთლიანად შუშანიკი არის დახასიათება, რომელიც იაკობ ხუცესმა დაწერა, შენ რაღა უნდა დაწერო? თხზულება ფაქტობრივად განიდევნა სკოლიდან. ამის გარეშე კი ლიტერატურას ვერ სწავლობ. ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს. ეს ხომ არ გგონიათ, რომ ახლა დაიწყო. ჩემს დროსაც იყო თემები, რომლებსაც წლიდან წლამდე კლასებში იწერდნენ, მერე ამ თემებს წერდნენ უმაღლესში, მერე ბრუნდებოდა სკოლებში. ყველაფერი დადგენილი იყო, აბა ერთი რამე გაგებედა და სხვანაირად გეთქვა. ავთანდილზე რომ გეთქვა არ მომწონსო, დაიბნეოდნენ, შეიძლება, ფსიქოლოგთან წაეყვანე ვინმეს. ყველამ ვიცით, რომ ავთანდილი კარგია, ვთქვათ, მე ვთქვი, რომ არ არის ავთანდილი კარგი, წარმოგიდგენიათ?“

„ტესტებით ლიტერატურა არ ისწავლება. თქვენ შეიძლება მთლიანად კარგად გახსოვდეთ ყველაფერი, მერე რა? ერთ-ერთ რომანში ერთი გენიალური პასაჟია ასეთი. მარსიანელი ჩამოვიდა, დედამიწას სწავლობს, ნახა რა როგორ არის, საჭმელი გასინჯა, აუხსნეს ყველაფერი. კონცერტზე რომ მიიყვანეს და მუსიკა მოასმენინეს, ვერ მივხვდიო, თქვა. მერე მოითხოვა, რომ ვიოლინო ეჩვენებინათ, დაშალა ინსტრუმენტი და თქვა, რომ გასაგები იყო ყველაფერი. მეტი არ არის ჩემი მტერი, რომ ის რამეს იყო მიხვედრილი. ამიტომ, ნელ-ნელა უნდა შევცვალოთ ბევრი რამ. როდესაც ჩვენ რეფორმაზე ვსაუბრობთ, რეფორმა არ არის მხოლოდ ხელფასის მომატება, ეს თავისთავად კარგია, გათბობა, საცურაო აუზი და კვება მშვენიერია სკოლაში, მაგრამ მნიშვნელოვანია, როგორ ვასწავლით. ყველა საგანი მნიშვნელოვანია. მათემატიკა საჭიროა რაციონალური აზროვნებისთვის, დიდი ფანტაზიის განვითარებისთვის. ლიტერატურა ბავშვს უნდა მშვენიერების აღქმის უნარისთვის. ეს მიზანი უნდა გვქონდეს უპირველეს ყოვლისა, როდესაც სკოლაში ვასწავლით,“ - აღნიშნავს ვასილ მაღლაფერიძე.

წყარო: ​ახალი დღე 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურ...
​პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:„რა არის მთავარი თამაშში:...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა ნ​ეგატივის დაძლევისა და პოზიტიური განწყობის შექმნისთვის საინტერესო რჩევები მოგვცა, მისი თქმით, გარდაცვალების შესახებ სტატისტიკის გაცნობას თავი უნდა დავანებოთ:

„უნდა გამოვრთოთ და ავკრძალოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ჩვენ ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა, სად რამდენი ცუდი ამბავი მოხდა და ა.შ. ამას წინათ გადავავლე თვალი წამყვან საინფორმაციო გვერდებს. იყო რომ აქ ამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, გუშინ მოხდა მკვლელობა, გუშინწინ ქურდობა, თუ ჩვენ რამე შეგვიძლია შევცვალოთ იმით, რომ გავიგებთ სად რამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, არა, ჩვენ ვერაფერს ვერ ვშველით, გარდა იმისა, რომ ნერვებს ვიშლით. პირველი რჩევაა, რომ გამოვრთოთ ნეგატივი, მოვსპოთ რამდენადაც შეგვიძლია.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, წუწუნა ადამიანებს მაქსიმალურად უნდა მოვერიდოთ:

„მეორე რჩევაა, რომ მოვერიდოთ წუწუნა ადამიანებს. ​რაც შეიძლება მოვშორდეთ ადამიანებს, რომლებიც სულ წუწუნებენ და ნეგატივს ავრცელებენ. ჩემს გვერდზე მყოფი ადამიანის აზრები გადმოდის ჩემზე.“

„მესამე ძალიან საინტერესო რჩევაა, რომ გავაკეთოთ სავარჯიშო. 21 დღის განმავლობაში არ უნდა ვთქვათ არაფერი ნეგატიური. პირველ რიგში, ვიღებთ გადაწყვეტილებას, რომ ამ წამიდან 21 დღე ნეგატივს არ ვავრცელებ. ვიკეთებ სამაჯურს. ორ წუთში მავიწყდება, რაც ვთქვი და ვავრცელებ ნეგატივს. ვიხსნი სამაჯურს და გადმომაქვს მეორე ხელზე. როგორც კი ვაფიქსირებ, რომ ნეგატივს ვავრცელებ, გადამაქვს შემდეგ ხელზე. ეს გვაძლევს კონტროლის შესაძლებლობას. თუ ერთ დღეს მე ოცჯერ გადავიტანე სამაჯური ხელიდან ხელზე, ხვალ უკვე ათჯერ. ამოცანა მდგომარეობს იმაში, რომ ეს სამაჯური ერთ ხელზე უნდა გაჩერდეს 21 დღე. ყველა ქალს ექნება სამაჯური სახლში. 21 დღე ნეგატივის გარეშე იქნება სასწაული. უამრავ კომპლიმენტს მივიღებთ, ყველაფერი შეიცვლება,“ -აღნიშნულ საკითხზე ხათუნა მუზაშვილმა რადიო „უცნობის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „უცნობი“

წაიკითხეთ სრულად