მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი სოციალურ ქსელში საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც Momsedu.ge უცვლელად გთავაზობთ:
„ამ ბოლო დღეებში მასწავლებლების ნაწილი ბევრს წერს საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე. დავიჯერო მართლა ნორმალური გგონიათ მოსწავლემ დღეში 7-ჯერ მოახერხოს გადაწყობა ერთი საგნის ლოგიკიდან მეორეზე ისე, რომ არ დაკარგოს მოტივაცია? მართლაც ძველი მოწყობაა ამგვარი დღის დატვირთვა, რასაც კენ რობინსონი ინდუსტრიული ხანის განათლებას უწოდებდა, რომელიც შემოღებული იყო მასობრივი განათლებისთვის, იმისთვის, რომ წერა-კითხვა და არითმეტიკა ესწავლათ. დღეს კი ასეთი მექანიკური დასწავლა აღარ არის საკმარისი. განსხვავებულ მოთხოვნებს უწესებს განათლებას თანამედროვეობა.
დანიელ პენაკმა კი ასე აღწერა საგნებად დანაწევრების ყოვლად მანკიერი პრაქტიკა:
„- ორმოცდათხუთმეტი წუთი ფრანგული ენისა, - ვუხსნი ჩემს მოსწავლეებს, - ეს მთელი საათია თავისი დასაწყისით, შუა ნაწილითა და დასასრულით. სინამდვილეში, ეს თამამად შეიძლება, ერთ პატარა ცხოვრებას შევადაროთ. ჰო, როგორ არა, დაგიჯერეთ, რახან შენ იტყვი! მერე - ამ პატარა ცხოვრებას კიდევ უფრო საყვარელი მეორე ცხოვრება - ლიტერატურა - მოჰყვება, მეორეს - მესამე, მთლად საამური - მათემატიკა, მესამეს - სულ გასაგიჟებელი - ისტორია, რომელიც სრულიად გაუგებარი მიზეზების გამო, სხვა ცხოვრებაში გადაგისვრით, შემდეგ - ინგლისური ან გერმანული, მაგრამ ამით ვინ კმაყოფილდება: ახლა ქიმიაო, მერე კიდევ მუსიკაო... ერთ დღეში ხუთი თუ ექვსი რეინკარნაცია! თანაც, სრულიად გაუგებარი ლოგიკური თანმიმდევრობით. ვერ გამიგია, ეს განრიგია თუ "ელისი საოცრებათა ქვეყანაში"? ეს-ეს არის, ჩაი მივირთვით მარტის კურდღელთან და ჰოპ, - ყოველგვარი გადასვლის გარეშე, კარტის გულის დედოფალს კროკეტს ვეთამაშებით. ერთი დღე მსგავს შეიკერში - ა ლა ლუის ქეროლ, ოღონდ სასწაულების უფრო მოკრძალებული რაოდენობით, - და ფიზკულტურა საერთოდ შეგიძლიათ ცხრილიდან ამოიღოთ. თანაც, ამ ყველაფერს დაკანონებულის იერი დაჰკრავს, რომელსაც ვერაფრისდიდებით ვერ აუვლი გვერდს; სრული გაუგებრობა - ფრანგული სიმეტრიული ბაღის მანერაზე შეკრეჭილ-დავარცხნილი: ერთიმეორის მიყოლებით ორმოცდათხუთმეტწუთიანიმონაკვეთები. ასე თანაბარ ნაწილებად ფსიქოანალიტიკოსი თუ დაყოფდა თავის სამუშაო დღეს, ან ძეხვეულით მოვაჭრე დაჭრიდა სალიამის! და ასე ყოველ კვირას, მთელი წლის განმავლობაში. სიურპრიზები შეგიძლია გამორიცხო. გამოქლიავდება ადამიანი, აბა, რა!“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი.
გააზიარეთ პოსტი
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.
„ბოლომდე კმაყოფილების გრძნობა არასოდეს არ ექნება მასწავლებელს“... #ყველაზემაგარიპროფესიაჩვენგვაქვს
მუდამ უნდა გვახსოვდეს
1. რამე თუ არ მოგწონს, უნდა ადგე და ხმამაღლა განაცხადო, კულუარებში საუბრით საქმეს ვერ უშველი
2. დიახ, რთულია იმ ადამიანის ცხოვრება, ვინც მხოლოდ საკუთარი შესაძლებლობებით ცდილობს „დაიმკვიდროს ადგილი“ და თუ ის გიზიარებთ გამოცდილებას ეს არ არის „თვითპიარი“ 3. ბოლომდე კმაყოფილების გრძნობა არასოდეს არ ექნება მასწავლებელს იმიტომ, რომ ცოდნა მუდმივ განახლებას საჭიროებს, გატკენენ ბევრჯერ გულს, მაგრამ ამ დროს გაიხსენე შენი ყველაზე მაგარი მიგნებები და სახე გაგინათდება
4. ისწავლე დუმილი, როცა ისმენ დიდი აგრესიას. არ ეკამათო იმ ადამიანს, ვინც თავად არ იცის რა არის ღამე, სამუშაო მასალაზე „ჩამოძინება“
5. არ ელოდო მუდმივ მადლობას, ან კი რად გინდა, შენ შედეგზე იფიქრე, იმ ათწლეულების მერე მისაღებ წარმატებაზე
6. თუ სადმე დაინახე, რომ სათანადოდ არ შეგაფასეს, სხვა უფრო წინ დააყენეს და ზუსტად იცი, რომ ეს მისი „მფარველის“ ხელშეწყობითაა, გული არ გაიტეხო, შენ ყველაზე დიდი ასპარეზი გაქვს - კლასიდან შეცვალო მსოფლიო უკეთესობისაკენ
7. არ გაიკვირვო, რომ არ არის დღეს ერთი პრობლემის გარშემო ერთობა, ჯერ კიდევ არსებობს ჩარჩოები, რომლის გარღვევა ბევრ ადამიანს უჭირს
8. არ დაგწყდეს გული უმადურობაზე, ყველაზე მტკივნეულია, ძნელად შესაგუებელი, მაგრამ თუ შენ გადაწყვიტე მასწავლებლობა - იმ პროცესსაც უნდა შეეგუო, რომ ბევრი გამქილიკებელი გეყოლება
9. გახსოვდეს, შენ პროფესიას ბევრი არ აფასებს, მაგრამ შენს გარეშე არ არის არც ერთი არსება ამ ქვეყანაზე
10.გჯეროდეს იმ ანთებული თვალების, ახლა რომ გადაიღალა და სექტემბრიდან სულმოუთმელად დაელოდება შენს მიერ მოგონილ, შექმნილ ახალ თავგადასავლებს!