Baby Bag

„ახალი სკოლის მოდელის“ განხორციელება დაიწყო ფართო საზოგადოებრივი განხილვების, პედაგოგთა ჩართულობის გარეშე“ - პედაგოგთა პროფკავშირები „ახალი სკოლის მოდელთან“ დაკავშირებით გამართული შეხვედრის შესახებ

„ახალი სკოლის მოდელის“ განხორციელება დაიწყო ფართო საზოგადოებრივი განხილვების, პედაგოგთა ჩართულობის გარეშე“ - პედაგოგთა პროფკავშირები „ახალი სკოლის მოდელთან“ დაკავშირებით გამართული შეხვედრის შესახებ

„ახალი სკოლის მოდელთან“ დაკავშირებით გამართული შეხვედრის შესახებ საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირი (სპმთპ) სოციალურ ქსელში წერს. გთავაზობთ მათ მიერ გავრცელებულ ინფორმაციას: 

„​ძვირფასო კოლეგებო,

როგორც თქვენთვის ცნობილია, „ახალი სკოლის მოდელის“ მოთხოვნებთან დაკავშირებით, თქვენ მიერ გამოთქმული კრიტიკული შენიშვნები განხილულ იქნა მასწავლებლებთან საგნობრივ შეხვედრებზე და საგნობრივი ექსპერტების ჯგუფთან.

„ახალი სკოლის მოდელის“ პრობლემებმა საინტერესო და ლოგიკური გაგრძელება ჰპოვა. საქართველოს სკოლის ადმინისტრატორთა ასოციაციასთან თანამშრომლობით შემუშავდა სამოქმედო გეგმა, რაც გულისხმობს „ახალი სკოლის მოდელის“ შესახებ კონსტრუქციული დიალოგის პროცესში საზოგადოების ფართო ჩართულობას. საქართველოს სკოლის ადმინისტრატორთა ასოციაციისა და საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის ინიციატივითა და ორგანიზებით, პირველი შეხვედრა ჩატარდა 30 ივნისს, წყნეთის პედაგოგთა და მეცნიერთა პროფკავშირის ბაზაზე.

​პანელურ დისკუსიას ესწრებოდნენ საქართველოს პარლამენტის განათლებისა და მეცნიერების კომიტეტის, განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს, მისი სსიპ-ების და არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლები, აგრეთვე განათლების ექსპერტები, სკოლის დირექტორები და მასწავლებლები.

​დისკუსია სამი მთავარი მიმართულებით წარიმართა:
  • სარეფორმო პროცესის თეორიული წანამძღვრები
  • საკადრო უზრუნველყოფა
  • დანერგვის პრობლემატიკა და გამოწვევები

​სამივე მიმართულების ფასილიტატორებმა გია მურღულიამ, არჩილ სუმბაძემ და გიორგი ჭანტურიამ საფუძვლიანად განიხილეს ნაკლოვანებები, გამოთქვეს პრინციპული მოსაზრებები და დასვეს კრიტიკული შეკითხვები, ყველა იმ საკითხზე, რაც დღეს აწუხებთ სკოლის ხელმძღვანელებსა და მასწავლებლებს. განხილულ იქნა ყველა ნაკლოვანება, რაც თან ახლავს „ახალი თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმის“ დანერგვას და „ახალი სკოლის მოდელის“ მოთხოვნების განხორციელებას სკოლებში.

​„შევხედოთ პრობლემებს თვალებში, სახელი დავარქვათ ამ პრობლემებს, გავიხაროთ ერთად წარმატებებით და ამისათვის საჭიროა ყველა კითხვას გაეცეს პასუხი... შევეცადოთ, ჩვენი ძალისხმევა ერთვექტორიანი იყოს. საერთო საქმისათვის ერთად უნდა გავისარჯოთ! ამჟამად ვიმყოფებით დანერგვის, იდეების ლეგალიზების სტადიაზე... ჩვენი მიზანია, რაციონალური და ობიექტური ხედვის ფორმირება... მოდელის თეორიული წანამძღვრებისა და მოდელის საკადრო უზრუნველყოფაში იკვეთება მთავარი საფრთხე!“ - გახსნა პანელური დისკუსიის პირველი საკითხი ბატონმა გია მურღულიამ და საკვანძო კითხვები დასვა:
  • რა თეორიულ, პედაგოგიურ, საგანმანათლებლო პრინციპებს ვგულისხმობთ და რა უდევს საფუძვლად ე.წ. „ახალი სკოლის მოდელს“? რომელ დოკუმენტშია ჩადებული?
  • რა კვლევა ჩატარდა? რა ადასტურებს იმას, რომ პრობლემები, რაც ჩვენ წლების და ათწლეულების განმავლობაში ჩამოგვიყალიბდა განათლების სისტემაში, მოგვარდება სწორედ ამ ნაბიჯებით, რასაც ვგეგმავთ?
  • არსებობს თუ არა რაიმე დოკუმენტი, რომელიც ამტკიცებს დანერგვის ალგორითმს, თავისი ვადებით და თავისი კონკრეტული, მათ შორის, თავისი პერსონალური პასუხისმგებლობებით?
  • ვინ არიან ამ მოდელის მთავარი განმახორციელებლები და რა დოკუმენტით არის განსაზღვრული მათი უფლებები, მოვალეობები და პასუხისმგებლობები? როგორ იხარჯება ადამიანური, დროითი და ფინანსური რესურსები ვინ იღებს ამ გადაწყვეტილებას და რა პრინციპებსა და საფუძვლებზე დაყრდნობით? თუ არ ივარგა, ვის მოვთხოვოთ პასუხი?
  • ვინ და როგორ ამოწმებს საპილოტე აქტივობათა შედეგებს და რა კორელაციაშია ეს შედეგები სწავლების ხარისხის ამაღლებასთან, ან არსებული სისტემის გაუმჯობესებასთან? ყოველივე ეს, როგორ უზრუნველყოფს ზოგადი განათლების ეროვნული მიზნების მიღწევას?
  • რატომ არ შეიქმნა მუდმივმოქმედი სადისკუსიო სივრცე, სადაც რაციონალურად და ობიექტურად შეფასდება მოდელის თეორიული წანამძღვრები?
  • როდის შევეცადეთ ეს წანამძღვრები ყველასთვის მისაღები და აღქმადი გამხდარიყო? მოვუსმინოთ მასწავლებელს! ძალიან ბევრი მასწავლებელი სვამს კითხვებს, რასაც სჭირდება პასუხი.
განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს წარმონადგენლებმა - ლალი კალანდაძემ, მარიამ ჩიქობავამ და ნიკო სილაგაძემ „ახალი სკოლის მოდელის“ გააზრებისა და ახალი თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმის დანერგვის შესახებ პრეზენტაცია წარმოადგინეს და შეკითხვებზე განმარტებები გააკეთეს. სკოლამდელი და ზოგადი განათლების განვითარების დეპარტამენტის უფროსმა ლალი კალანდაძემ ასევე ისაუბრა სამინისტროს მხრიდან თანამშრომლობის მზაობაზე, მასწავლებლებთან ერთად ყველა სიახლის საგაკვეთილო პროცესში დანერგვაზე, სკოლის მიერ თვითშეფასების განხორციელებაზე, 24 მხარდამჭერი ჯგუფის შექმნა/გადამზადებაზე, სკოლის ბაზაზე ლიდერების გამოვლენასა და რესურსცენტრების შინაარსობრივ ფუნქციებზე.
პრინციპული და კრიტიკული მოსაზრებები დააფიქსირა მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორმა ბერიკა შუკაკიძემ.
სპმთპ-ის პრეზიდენტი თავის გამოსვლაში იყო კრიტიკული და ისაუბრა ყველა იმ საკითხზე, რაც მასწავლებლების მიერ არის გამოთქმული „ახალი სკოლის მოდელის“ მიმდინარეობის პერიოდში.
კერძოდ:
  • „ახალი სკოლის მოდელი“ დაიწყო მოუმზადებლად ისე, რომ არ არსებობს ნორმატიული აქტები და მეთოდური მასალები. შეუსაბამობაა სახელმძღვანელოებსა და ახალი თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმის მოთხოვნებს შორის;
  • მოუმზადებელია სკოლების მატერიალურ-ტექნიკური ბაზა, რაც არ შეესაბამება „ახალი სკოლის მოდელით“ გათვალისწინებული ვალდებულებების შესრულებას;
  • „ახალი სკოლის მოდელის“ განხორციელება დაიწყო ფართო საზოგადოებრივი განხილვების, პედაგოგთა ჩართულობისა და მათთან მსჯელობის გარეშე;
  • პედაგოგთა მომზადების სისტემაში ხარვეზებია;
  • წარმოდგენილი მოდელი რამდენჯერმე ზრდის პედაგოგის დატვირთვას, რაც პირდაპირ კავშირშია მათი შრომითი უფლებების დარღვევასთან.

​იმედს გამოვთქვამთ, „ახალი სკოლის მოდელის“ ავტორები გაითვალისწინებენ შეხვედრაზე გამოთქმულ კრიტიკულ შენიშვნებს. ამით პროცესი არ მთავრდება, შემდეგი განხილვა დაგეგმილია ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტში.

ძვირფასო კოლეგებო, ამ ეტაპზე თქვენი ჩართულობა შემოიფარგლება კრიტიკული შენიშვნებით, ვინაიდან, ყველა სიახლე ხორციელდება მასწავლებლის მიერ საკლასო ოთახში და არათანმიმდევრული, ნაჩქარევი რეფორმის წარუმატებლობა გადაბრალდება მასწავლებელს. აქედან გამომდინარე, სპმთპ გეგმავს „ახალი სკოლის მოდელის“ განხილვას მასწავლებლების მონაწილეობითაც.

​დისკუსია გრძელდება! ჩვენი მიზანია, კონსტრუქციული დიალოგით, ექსპერტების, პედაგოგებისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების ფართო ჩართულობით, შევქმნათ ისეთი მოდელი, რაც მისაღები იქნება უპირველეს ყოვლისა, მასწავლებლებისა და მოსწავლეებისათვის, საგაკვეთილო პროცესის ეფექტურად და შეფერხების გარეშე წარმართვის მიზნით,“ - წერია საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაში.

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებ​ლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საიდან მოდის რთული ქცევა? როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ბავშვის რთული ქცევის გამომწვევ მიზეზებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ რთულ ქცევას რამდენიმე სხვადასხვა მიზეზი აქვს:

„მინდა შევეხო რთულ ქცევას, რაზეც ხშირად ვსაუბრობთ. ბავშვის ქცევა, რა თქმა უნდა, პირდაპირ კავშირშია აღზრდასთან. როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია. განსაკუთრებით კარგად ჩანს ეს, როდესაც ბავშვს ოთხი წელი მკაცრი პედაგოგი ჰყავს, შემდეგ გადადის მეხუთე კლასში და იქ სხვადასხვა მასწავლებელი შემოდის, ზოგი მკაცრია, ზოგი ნაკლებად, აქ უკვე ბავშვი გამოუშვებს იმ დაგროვილ ენერგიას, რომელიც კარგად ეჭირა პედაგოგს. რის ფასად და როგორ ეჭირა, ეს უკვე სხვა საკითხია. ხშირ შემთხვევაში ეს დაგროვილი ენერგია არის დესტრუქციული, აგრესიული, ამას ასაკობრივი კრიზისებიც მოჰყვება. საიდან მოდის ე.წ. რთული ქცევა? ერთი მიზეზი არის დაგროვილი ენერგია, რომელსაც არ მიეცა შესაძლებლობა სადღაც რეალიზებულიყო, მეორე - დასწავლა, ვიღაც იქცევა ასე და მეც ასე უნდა მოვიქცე. რთული ქცევა, შესაძლოა, ოჯახშიც იყოს დასწავლილი, მაგ. ბილწსიტყვაობა. ამით ბავშვი იქცევს ყურადღებას. ყურადღება ძალიან მნიშვნელოვანია. ადამიანის იგნორი იმდენად მტკივნეულია, რომ ადამიანი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ ყურადღება დაიბრუნოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ქცევა კონტექსტის მიხედვით, შესაძლოა რთულიც იყოს და ტიპიურიც:

„რთული ქცევა, შეიძლება, იყოს აბსოლუტურად ტიპიური ქცევა, უბრალოდ არ იყოს შესაბამის გარემოში. მაგ. ბავშვმა რომ გაკვეთილზე ტელეფონი ამოიღოს და მულტფილმს უყუროს, ესეც რთული ქცევაა. სხვა გარემოში ეს არ იქნებოდა რთული ქცევა. ყველა ქცევას, რომელსაც ბავშვი გვთავაზობს, გარკვეული წინაპირობა აქვს. ქცევა ეს არის შედეგი, რომელიც მივიღეთ. ამ შედეგს აქვს წინა ეტაპები. შესაძლოა, ქცევას ჰყავდეს მაპროვოცირებელი. ბავშვი რთულ ქცევას ავლენდეს იმ მაყურებელთან, რომელიც მისთვის მნიშვნელოვანია. შესაძლოა, ის არ იქცეოდეს რთულად დედასთან, მაგრამ ამას აკეთებდეს ბებიასთან. რთულ ქცევას აქვს სხვადასხვა მიზანი, შესაძლოა, ეს იყოს ყურადღება, სათამაშოს დაბრუნება და ა.შ. შესაძლოა, მიზეზი იყოს ისიც, რომ ბავშვმა არ იცის სხვა ალტერნატივა, თუ როგორ მოიქცეს. ის ამბობს ცუდ სიტყვებს და იბრუნებს სასურველ ნივთს, მაგრამ არ იცის ალტერნატივა, თუ როგორ დაიბრუნოს ნივთი სხვანაირად.“

ნინო ბუაძე ბავშვის ფიზიკური დასჯის ნეგატიურ ასპექტებს გამოყოფს და აცხადებს,რომ დასჯით ბავშვი ვერაფერს სწავლობს:

„როგორც წესი, რთულ ქცევას მოჰყვება ხოლმე დასჯა. რატომ არ უნდა დავსაჯოთ ბავშვი? რატომ არ ვცემთ ან წამოვარტყამთ ხოლმე ბავშვს? რატომ უნდა წამოვარტყა ბავშვს, როდესაც ცუდი სიტყვა მითხრა, ან თქვა სადღაც ისეთ გარემოში, სადაც მე შემრცხვა? შეიგინა, წამოვარტყი და ის იგივენაირად აღარ მოიქცევა, მაგრამ რატომ არ ვაკეთებ ამას? ის დაისწავლის ამ ქცევას და მის მიმართ ცუდ ქცევაზე მსგავსი პასუხი ექნება. როდესაც ბავშვს ვსჯი, წამოვარტყამ, მას ვაგრძნობინებ ჩემს უპირატესობას, ვამცირებ, მასში აგრესიას ვბადებ და მას სურვილი აქვს, როდესღაც სამაგიერო გადამიხადოს. ის ქცევაზე კი არ ფიქრობს, თუ რა დააშავა, იმ აგრესიაზეა ორიენტირებული, რომელიც მასში დაგროვდა.“

„ავტორიტარული სტილის მშობლები ხშირ შემთხვევაში ფიქრობენ, რომ ცემა გამართლებულია. ისინი ხშირად ამბობენ: „მართალი იყო დედა, რომ მცემდა და ისე მატარებდა მუსიკაზე, სხვანაირად მე ვერ ვისწავლიდი მუსიკას, ამიტომ მეც ასე უნდა მოვიქცე.“ ბავშვს ამ დროს ძალიან ბევრი აგრესია უგროვდება და მისგან გათავისუფლებას ცდილობს. აგრესიის ცნობილი ფოტო არსებობს, ხელმძღვანელი რომ ქვეშემრდომს ეჩხუბება, მეუღლე ბავშვს, ბავშვი ძაღლს. აგრესია არსად იკარგება, ის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადადის. ბავშვი ვერ იგებს, რა უნდა გააკეთოს. მან არ იცის, თუ არ შეიგინა, რა უნდა ქნას ამ დროს. ცემა და გამოხატული აგრესია იმ მომენტში მყისიერად შეწყვეტილი რთული ქცევაა და არა ის, რომ ბავშვმა ისწავლოს ალტერნატივა. ბავშვმა რომ მიუღებელი ქცევა განახორციელა, მშობელმა თუ არ იმსჯელა მასთან ერთად ამაზე, თუ მან ბავშვს არ მიაწოდა ქმედების სწორი ფორმა, ის ვერაფერს ისწავლის, გარდა იმისა, რომ მიიღებს შიშს. ერთადერთი რასაც ბავშვი სწავლობს არის ის, რომ როდესაც მას ვინმე ცუდად მოექცევა, მანაც უნდა დაარტყას,“ - აღნიშნავს ნინო ბუაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია 

წაიკითხეთ სრულად