Baby Bag

ქართულ სკოლებში ახალი პროექტი იწყება - რომელი საგნის მასწავლებლები დაეხმარებიან ბავშვებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში?

ქართულ სკოლებში ახალი პროექტი იწყება - რომელი საგნის მასწავლებლები დაეხმარებიან ბავშვებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში?

სამოქალაქო განათლების მასწავლებელმა თემო სუყაშვილმა ქართულ სკოლებში ახალი პროექტის შესახებ ისაუბრა, რომელიც მასწავლებლებსა და მოსწავლეებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში დაეხმარება:

„პროექტი „გავიღიმოთ“ აგებულია ხუთი თემისგან. ის სტრუქტურირებულია ოც გაკვეთილად. მოსწავლეები არიან აქტიურ როლში და მასწავლებელი გამოდის ფასილიტატორად. თითოეული თემა ეხება ისეთ საკითხებს, როგორიც არის ემოციები, ფსიქიკური ჯანმრთელობა, კომუნიკაცია, ურთიერთობები. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მოსწავლეები თვითონ ფიქრობენ საკუთარ მენტალურ ჯანმრთელობაზე.“

თემო სუყაშვილის თქმით, პროექტი მიზნად ისახავს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით არსებული სტიგმის დაძლევასაც:

„გარკვეული სტიგმა არსებობს სასკოლო საზოგადოებაში. როდესაც ვახსენებთ ტერმინს „ფსიქიკური ჯანმრთელობა,“ ფიქრები მიდის ნეგატიურისკენ. არსებობს კვლევები, რომლითაც დასტურდება, რომ ყოველი ხუთი მოსწავლიდან ერთი განიცდის ამ პრობლემას. ეს პროექტი მასწავლებლების ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზეც დადებითად იმოქმედებს.“

„ახლა გვაქვს შემცირებული საგაკვეთილო პერიოდი და მასწავლებლები გადასულები ვართ ტექნიკურ საკითხებზე. საერთოდ არ გვრჩება დრო, რომ მოსწავლეებს ვკითხოთ, რა განწყობაზე არიან,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემო სუყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჰუმანიზმის ნამდვილი მნიშვნელობა ადამიანებს ხშირად სწორად არ ესმით:

„რა არის ჰუმანური პედაგოგიკა? შეიძლება ეს ძალიან ადვილ ამბად მოგეჩვენოთ. ბავშვი უნდა გიყვარდეს და ჰუმანური პედაგოგიკაც იქნება. არ უნდა დაუყვირო ბავშვს, არ უნდა სცემო. აბა სხვა რა უნდა ჰუმანურობას?! კეთილად მოექეცი. ეს ძალიან ცოტაა. ამაში ჰუმანურობა ძალიან ცოტაა. აგერ ჩემი ჩრდილი დგას. სუსტია, მაგრამ ჩემი ჩრდილია. ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩრდილი მე ვარ?! მე ვდგავარ, ვლაპარაკობ, ვაზროვნებ. ეს ჩრდილი ჩემი ანარეკლია. ჰუმანურობის ეს აზრები, რაც ახლა ვთქვი, ჩრდილია ჰუმანურობის არსისა.

ჰუმანურობა არ არის მარტო სიყვარული, არ არის მარტო კეთილი მოქცევა ერთმანეთის მიმართ. ეს ჩრდილია. რა არის ამის სინამდვილე? სიტყვა ჰუმანური სანსკრიტულია. თარგმანში ნიშნავს: „მოკვდავი, რომელიც თავის თავში უკვდავებას დაეძებს.“ მოკვდავი, რომელიც თავის თავში ღმერთს ეძებს, მოკვდავი, რომელიც თავის თავში საკუთარ თავს დაეძებს: ვინ ვარ მე? რად გავჩნდი? რისთვის მოვედი? სად გავედი? ამ სიტყვას თავისი საწინააღმდეგო სიტყვაც აქვს და ის აღნიშნავს, მოკვდავს, რომელიც არღვევს კავშირს უზენაესთან. პედაგოგებს ხშირად ვეკითხები: „თქვენ ჰუმანურები ხართ?“ „დიახ,“- ყვირიან ყველანი. „მაშ, რად მოხვედით სემინარზე? თუ ჰუმანურები ხართ, წადით და იმუშავეთ.“ ისინი ჩრდილის ჰუმანურები არიან და არა არსისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად