Baby Bag

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

თანამედროვე სამყაროში ​საბავშვო ფილმების ფართო არჩევანია, რის გამოც მშობლები ხშირად იბნევიან და უჭირთ ბავშვისთვის საინტერესო ფილმის შერჩევა. ჩვენს სტატიაში 7 საუკეთესო საბავშვო ფილმს გაგაცნობთ, რომლებიც ცხოველების შესახებ საინტერესო ისტორიებს მოგვითხრობენ, ამასთან იმ ასაკობრივ ჯგუფებსაც გამოვყოფთ, რომელთათვისაც მოცემული ფილმების ყურება რეკომენდებულია.

1. დულიტლი (რვა წლიდან)

ფანტასტიკური და მომხიბლავი ისტორიებიეთ ეს ფილმი თქვენი პატარას გაოცებას ნამდვილად შეძლებს. ის ექიმი დულიტლის ისტორიას გვიყვება, რომელიც მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ ცხოველებზე ზრუნვით იქარვებს დარდს. ვეტერინარს ცხოველების ენა ესმის და მათთან კომუნიკაციის საოცარი უნარი აქვს. ფილმი თქვენს შვილს ბევრი ცხოვრებისეული გაკვეთილის ათვისებაში დაეხმარება.

2. მეფე ლომი (ექვსი წლიდან)

დისნეის ეს ​საოცარი ფილმი ტყეში არსებული მონარქიული ყოფის სურათს გვიხატავს. ტახტის მემკვიდრე სიმბა მამის გარდაცვალების შემდეგ ტიტულისთვის იბრძვის. ფილმი იმდენად შთამბეჭდავია, რომ ბავშვი მას თვალს ვერ მოსწყვეტს. ფილმის ყურების შემდეგ თქვენი შვილი საკუთარ შესაძლებლობებში მეტად დარწმუნდება და მომავლისადმი ენთუზიაზმით განეწყობა.

3. ჯუნგლების წიგნი (რვა წლიდან)

ჯუნგლების წიგნი მარადმწვანე კლასიკაა. ფილმი მაუგლის შესახებ მოგვითხრობს. პატარა ბიჭი ჯუნგლებში, ცხოველების გარემოცვაში იზრდება. მას ტყეში უამრავი მეგობარი ჰყავს. ბალუ და ბაგირა მისი საუკეთესო მეგობრები არიან. მიუხედავად ამისა მაუგლის ჯუნგლებში მტრებიც ჰყავს. ფილმი ბოროტების წინააღმდეგ ბრძოლის და გამარჯვების ამბებს გვიყვება. მისი ნახვა პატარებისთვის ცხოვრებისეული გამოცდილების მისაღებად ერთ-ერთი საუკეთესო შესაძლებლობაა.

4. დიდი გამყინვარება (რვა წლიდან)

დიდი გამყინვარე საოცრად​ ლამაზ სურათებს და ბევრ სიცილს გვპირდება. ის ძუძუმწოვრების შესახებ მოგვითხრობს, რომლებიც დიდი გამყინვარების დროს თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი ბევრ მნიშვნელოვან ინფორმაციას აწვდის ბავშვს და მის განწყობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს.

5. მადაგასკარი (შვიდი წლიდან)

ზოოპარკიდან გაქცეული ცხოველები კუნძულ მადაგასკარზე ველურ ბუნებაში ხვდებიან. ისინი მათთვის უჩვეულო გარემოში თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი გაჯერებულია სასაცილო დიალოგებითა და მრავალფეროვანი თავგადასავლებით. ის ბავშვებს ცხოველთა შინაგან სამყაროს და ველურ ბუნებაში არსებულ კანონებს აცნობს.

6. კუნგ-ფუ პანდა (ექვსი წლიდან)

პანდა პო ბავშვების უსაყვარლესი გმირია. ​ფილმის ეკრანებზე გამოსვლის შემდეგ პატარების სიყვარული პანდების მიმართ გაორმაგდა. ზარმაცი პანდა ოცნებობს, რომ კუნგ-ფუს მებრძოლი გახდეს. მოუხერხებელი პანდა საოცარ ტრანსფორმაციას განიცდის და საკუთარი მიზნებისკენ შეუპოვრად მიიწევს. ფილმი ბავშვებს მოტივაციას შესძენს და მათ ბრძოლისუნარიანი ხასიათის ჩამოყალიბებაში დაეხმარება.

7. რატატუი (რვა წლიდან)

ფილმი ვირთხა რემის თავგადასავალს მოგვითხრობს. ის შეფმზარეულობაზე ოცნებობს. ის მოულოდნელად აღმოჩნდება პარიზში, მისთვის საოცნებო რესტორანში. ვირთხა რემი თავდაუზოგავად იბრძვის თავისი ოცნებების ასასრულებლად.

ცხოველების შესახებ გადაღებული ფილმები ბავშვებს განსაკუთრებულად უყვართ, ამასთან ისინი ფილმების დახმარებით ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. შთაბეჭდილებები, რომლებსაც ამ საოცარი ფილმების ნახვის შემდეგ თქვენი შვილები მიიღებენ, მათ მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩება.

მომზადებულია​ moms.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

5 საბავშვო ფილმი, შაბათ-კვირას საყურებლად
არაფერი სჯობს შვილებთან დივანზე ჯდომას და საყვარელი ფილმების მათთან ერთად ყურებას. გთავაზობთ 5 საოჯახო ფილმს, რომელსაც პატარებთან ერთად თქვენც სიამოვნებით უყურებთ. 1. ​შეუდარებელი მისტე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

„აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ ბავშვების ეკრანდამოკიდებულებისა და ანიმაციებისადმი სიყვარულის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვი ხშირად ითხოვს ერთსა და იმავე ანიმაციას, მშობელი უნდა დააკვირდეს, რა ინფორმაციას იღებს მისი შვილი ანიმაციის ყურებისას:

​ბავშვი ხშირად ითხოვს ერთსა და იმავე ანიმაციას, მაგრამ მნიშვნელოვანია მშობელი დააკვირდეს, რატომ ითხოვს, რა ინფორმაციას იღებს იქიდან. შეიძლება ეს იყოს მისთვის ძალიან სტრესული და უნდოდეს ამ შიშთან გამკლავება. აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი. ბავშვს შეუძლია ძალიან კარგად გარდასახვა, შეუძლია როლის გათავისება. მერე სახეზე გვხვდება, რომ აგრესიულია, ყვირის, ურტყამს სხვებს. არ ვიცით, რატომ დაემართა სიბნელის შიში, ცალკე დაწოლა არ უნდა და ა.შ. რითი იკვებება? რა არის მისი საკვები? როგორ არის სიუჟეტი აწყობილი? როგორ ჩანს დადებითი პერსონაჟი? როგორ ამარცხებს ბოროტს? ამის გაშინაგანება ხდება. მერე როგორც კი მსგავს ემოციასთან კავშირი უწევს, ის აცოცხლებს ამ გმირს და ხდება ამ გმირის ნაწილი.“

ნინო ბუაძემ აღნიშნა, რომ ბავშვები სმარტფონებს ძალიან ეჯაჭვებიან, რაც სერიოზული პრობლემაა:

„ბავშვებს როდესაც ართმევენ სმარტფონებს, ისინი ფიქრობენ: რა გავაკეთო ახლა? ეს არის მათი სასიცოცხლო ენერგია. მოზარდებს რომ დავაკვირდეთ, მათი კომუნიკაცია არის ასეთი: „ეს თამაში იცი?“ თუ მან არ იცის ეს თამაში, მაშინ ჩამორჩება თითქოს. ​აქ შეიძლება წამოვიდეს ბულინგის თემაც, აკნინებენ, როგორ არ იცის. საკუთარი თავის აღქმაც ხდება უკვე იმ სივრცეში. იქ არის გამარჯვებული. ჩვენი თავიც რომ წარმოვიდგინოთ, სად გვიხარია? სადაც ჩვენთვის კომფორტული ზონაა. ბავშვები არიან იმ კომფორტულ ზონაში კარგად. არ უნდათ ეს ახალი ურთიერთობები. გაუცხოვებულია ბავშვი სამყაროსთან.“

ნინო ბუაძემ ბავშვების თვითშეფასების ჩამოყალიბების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვის გამოცდილება არც ისე მრავალფეროვანია, რის გამოც მის თვითშეფასებაზე გარემო უფრო ძლიერად ზემოქმედებს:

„ბავშვის თვითშეფასება და ზრდასრულის თვითშეფასება სხვადასხვა საძირკველზე დგას. ჩვენ გვაქვს უამრავი გამოცდილება და ამ უამრავ გამოცდილებაში, შეგვიძლია ავირჩიოთ სხვა.​ ბავშვის გამოცდილებაში მხოლოდ ეკრანია. მის თვითშეფასებაშიც ის არის, რომ იქ სუპერმენია. მას ახალი გამოცდილებისთვის დრო არ აქვს. ცხოვრება მიედინება მისგან დამოუკიდებლად. არჩევანის წინაშე რომ დგება, ის ირჩევს კომფორტულ ზონას, სადაც ის გმირია, რეალიზებულია და აღიარებული.“

„ზღაპარში შენი ტემპით ვითარდება მოვლენები. შეგიძლია პაუზა გააკეთო, კიდევ ერთხელ გადახედო სიუჟეტს, გაიმეორო. ეს არის გააზრების პროცესი. აღზრდაში ყველაზე მნიშვნელოვანია ბავშვს ასწავლო დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღება, ასწავლო ანალიზი, გაცნობიერება. მრავალი ალტერნატივა შევთავაზოთ ბავშვს. ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არის ერთი ფუნდამენტური სხვაობა. ზრდასრულები ხშირად ამბობენ: ​„რა აზრი აქვს ახლა ხატვაზე რომ ვატარო? მაინც არ გამოვა ამისგან მხატვარი.“ ბავშვები პროცესზე არიან უფრო მეტად ორიენტირებულები. არ ვიყოთ შედეგზე ორიენტირებულები. როდესაც ამბობენ: „ვერ მღერის და რატომ?“ სცენაზე ხომ გადის და ტაშს ხომ უკრავენ? მონაწილე ხომ არის, მიკუთვნებულობის განცდა ხომ აქვს. შესაძლოა, ბავშვი არ არის იმ სპორტში წარმატებული, მაგრამ წაგება ისწავლა, დარდი ისწავლა, გამარჯვებისთვის ბრძოლა ისწავლა, მოტივაცია მიიღო. უამრავი პროცესია და არა ის, გაიტანა თუ არა ფეხბურთში გოლი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად