Baby Bag

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

თანამედროვე სამყაროში ​საბავშვო ფილმების ფართო არჩევანია, რის გამოც მშობლები ხშირად იბნევიან და უჭირთ ბავშვისთვის საინტერესო ფილმის შერჩევა. ჩვენს სტატიაში 7 საუკეთესო საბავშვო ფილმს გაგაცნობთ, რომლებიც ცხოველების შესახებ საინტერესო ისტორიებს მოგვითხრობენ, ამასთან იმ ასაკობრივ ჯგუფებსაც გამოვყოფთ, რომელთათვისაც მოცემული ფილმების ყურება რეკომენდებულია.

1. დულიტლი (რვა წლიდან)

ფანტასტიკური და მომხიბლავი ისტორიებიეთ ეს ფილმი თქვენი პატარას გაოცებას ნამდვილად შეძლებს. ის ექიმი დულიტლის ისტორიას გვიყვება, რომელიც მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ ცხოველებზე ზრუნვით იქარვებს დარდს. ვეტერინარს ცხოველების ენა ესმის და მათთან კომუნიკაციის საოცარი უნარი აქვს. ფილმი თქვენს შვილს ბევრი ცხოვრებისეული გაკვეთილის ათვისებაში დაეხმარება.

2. მეფე ლომი (ექვსი წლიდან)

დისნეის ეს ​საოცარი ფილმი ტყეში არსებული მონარქიული ყოფის სურათს გვიხატავს. ტახტის მემკვიდრე სიმბა მამის გარდაცვალების შემდეგ ტიტულისთვის იბრძვის. ფილმი იმდენად შთამბეჭდავია, რომ ბავშვი მას თვალს ვერ მოსწყვეტს. ფილმის ყურების შემდეგ თქვენი შვილი საკუთარ შესაძლებლობებში მეტად დარწმუნდება და მომავლისადმი ენთუზიაზმით განეწყობა.

3. ჯუნგლების წიგნი (რვა წლიდან)

ჯუნგლების წიგნი მარადმწვანე კლასიკაა. ფილმი მაუგლის შესახებ მოგვითხრობს. პატარა ბიჭი ჯუნგლებში, ცხოველების გარემოცვაში იზრდება. მას ტყეში უამრავი მეგობარი ჰყავს. ბალუ და ბაგირა მისი საუკეთესო მეგობრები არიან. მიუხედავად ამისა მაუგლის ჯუნგლებში მტრებიც ჰყავს. ფილმი ბოროტების წინააღმდეგ ბრძოლის და გამარჯვების ამბებს გვიყვება. მისი ნახვა პატარებისთვის ცხოვრებისეული გამოცდილების მისაღებად ერთ-ერთი საუკეთესო შესაძლებლობაა.

4. დიდი გამყინვარება (რვა წლიდან)

დიდი გამყინვარე საოცრად​ ლამაზ სურათებს და ბევრ სიცილს გვპირდება. ის ძუძუმწოვრების შესახებ მოგვითხრობს, რომლებიც დიდი გამყინვარების დროს თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი ბევრ მნიშვნელოვან ინფორმაციას აწვდის ბავშვს და მის განწყობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს.

5. მადაგასკარი (შვიდი წლიდან)

ზოოპარკიდან გაქცეული ცხოველები კუნძულ მადაგასკარზე ველურ ბუნებაში ხვდებიან. ისინი მათთვის უჩვეულო გარემოში თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი გაჯერებულია სასაცილო დიალოგებითა და მრავალფეროვანი თავგადასავლებით. ის ბავშვებს ცხოველთა შინაგან სამყაროს და ველურ ბუნებაში არსებულ კანონებს აცნობს.

6. კუნგ-ფუ პანდა (ექვსი წლიდან)

პანდა პო ბავშვების უსაყვარლესი გმირია. ​ფილმის ეკრანებზე გამოსვლის შემდეგ პატარების სიყვარული პანდების მიმართ გაორმაგდა. ზარმაცი პანდა ოცნებობს, რომ კუნგ-ფუს მებრძოლი გახდეს. მოუხერხებელი პანდა საოცარ ტრანსფორმაციას განიცდის და საკუთარი მიზნებისკენ შეუპოვრად მიიწევს. ფილმი ბავშვებს მოტივაციას შესძენს და მათ ბრძოლისუნარიანი ხასიათის ჩამოყალიბებაში დაეხმარება.

7. რატატუი (რვა წლიდან)

ფილმი ვირთხა რემის თავგადასავალს მოგვითხრობს. ის შეფმზარეულობაზე ოცნებობს. ის მოულოდნელად აღმოჩნდება პარიზში, მისთვის საოცნებო რესტორანში. ვირთხა რემი თავდაუზოგავად იბრძვის თავისი ოცნებების ასასრულებლად.

ცხოველების შესახებ გადაღებული ფილმები ბავშვებს განსაკუთრებულად უყვართ, ამასთან ისინი ფილმების დახმარებით ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. შთაბეჭდილებები, რომლებსაც ამ საოცარი ფილმების ნახვის შემდეგ თქვენი შვილები მიიღებენ, მათ მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩება.

მომზადებულია​ moms.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

5 საბავშვო ფილმი, შაბათ-კვირას საყურებლად
არაფერი სჯობს შვილებთან დივანზე ჯდომას და საყვარელი ფილმების მათთან ერთად ყურებას. გთავაზობთ 5 საოჯახო ფილმს, რომელსაც პატარებთან ერთად თქვენც სიამოვნებით უყურებთ. 1. ​შეუდარებელი მისტე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად