Baby Bag

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა და სააბაზანოში ჩაკეტილი ჩუმად ტირის, დედას, რომელიც სააბაზანოს გარდა სხვა ადგილს ვერ პოულობს, სადაც დამშვიდებას შეძლებს. ის ტირის, რადგან დაღლილობისგან აღარ იცის, როგორ უნდა გააგრძელოს ეს დღე. რას არ დათმობდა ერთი წუთით სიმშვიდის მოსაპოვებლად. დედას, რომელიც თავის ოთახში გამოკეტილი ტირის, რადგან ბავშვს უმნიშვნელო მიზეზით გაუბრაზდა და უყვირა, ახლა კი თავს საშინლად დამნაშავედ გრძნობს, სასოწარკვეთილია. დედას, რომელიც ნაჩქარევად მოამზადებს პიცას სადილისთვის, რადგან ვერ ახერხებს კერძების საკუთარი სურვილისამებრ მომზადებას. დედას, რომელიც ზოგჯერ თავს საოცრად მარტოსულად გრძნობს, მაშინაც კი, როდესაც სხვებთან ერთად არის და ოჯახის წევრებზე ზრუნავს. დედას, რომელიც გაღვიძებისთანავე ოცნებობს, რომ დღემ სწრაფად ჩაიაროს:

ძვირფასო დედა, გახსოვდეს, რომ რასაც შენ აკეთებ შეუფასებელია. შენ ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანი ხარ. შვილებს ყველაფერს აძლევ, რაც შეგიძლია.

პატარა თვალები, რომელიც ყოველწამიერად შენ დაგეძებენ, დარწმუნებულები არიან, რომ სრულყოფილება ხარ, უფრო მეტიც, ისინი შენ ღვთაებრივად გთვლიან.

ეს პატარა ხელები შენს შეხებას, მოფერებას, სითბოს და კოცნას ელიან.

ამ პატარა არსებებს ჰგონიათ, რომ შენ სამყაროში ყველაზე ძლიერი ადამიანი ხარ, რომელსაც ყველაფერი შეუძლია, რასაც მოისურვებს.

შენი პატარა შვილები შენს გაკეთებულ სადილს გემრიელად მიირთმევენ და ფიქრობენ, რომ დედა მათ ცხოვრებაში საუკეთესო საჩუქარია.

ბავშვების პატარა გულები შენს გულთან შეხვედრას ელიან. მათ შენ გარდა არავინ სჭირდებათ.

შენ მათთვის საკმარისზე მეტი ხარ. შენ დედა ხარ და შვილებს ზუსტად ისეთი უყვარხარ, როგორიც ხარ.

მომზადებულია:​ ipsyholog.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,​თანამედროვე ბავშვს სჭირდება, რომ საკუთარი თავი დაინახოს ძალიან დიდი რაოდენობის, ზღვა ინფორმაციაში. როდესაც ტვინი გადაწყვის პროცესშია, უბრალოდ, იკეტება და მერე მშობელი გვეუბნება, რომ ბავშვს არაფერი აინტერესებს, არაფერი უნდა. მას სურს, გამოჰყოს პრიორიტეტები, გააკეთოს ანალიზი და ამისთვის სჭირდება დახმარება. მშობელი არ ეხმარება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ გადაცემაში ,,შუადღე" ისაუბრა. 

,,ჩვენ არ ვუყურებთ არც ერთმანეთს და არც ჩვენს შვილებს. მშობლისთვის მტკივნეულია, როცა აღმოაჩენს, რომ შვილს, რომელიც უნდოდა, მუსიკოსი გამოსულიყო, ნიჭი არ აღმოაჩნდა. ის მაინც ცდილობს, რაღაცნაირად, მაინც ავარჯიშოს ამ მიმართულებით. რისი ნიჭი აქვს, რა აინტერესებს, აი, ამას უნდა დააკვირდე და ამ მხრივ უნდა შეუწყო ხელი. ბედნიერება სწორედ ეს არის, რომ ადამიანს შეუძლია რეალიზაცია, შეუძლია საკუთარი თავის უნარების დანახვა და, ასევე,  მინუსების დანახვა. 

ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა, მათ ბამბებში ვერ გავზრდით. ჩვენ ვცხოვრობთ ამ რეალობაში და ბავშვობიდანვე უნდა ჩამოყალიბდეს მდგრადობა. პატარების ნერვული სისტემა  უნდა მიეჩვიოს, რომ როგორც კი იმედგაცრუება ექნება, ეს როგორ გადალახოს მისაღები გზით, ისე  - რომ გამოხატოს ემოცია, სხვისი ემოციაც გაიგოს, მაგრამ თან გაითვალისწინოს სხვა ადამიანი. ამას სჭირდება ყოველდღიური ვარჯიში", - აღნიშნავს გაგოშიძე და საუბრობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი მაშინ, როდესაც საკუთარი შვილის ყოველდღიურობაში სპეციალისტის ჩარევაა საჭირო. ის ამბობს, რომ ამისთვის ბავშვი წინასწარ უნდა შევამზადოთ. 

,,სწორი მიდგომა, მაგალითად, ასეთია - ბავშვს ეუბნები, რომ არ მოგწონს, როდესაც მეცადინეობასთან დაკავშირებით მუდმივად გაქვთ კონფლიქტი. ან თუ ემოციურ პრობლემებთან გვაქვს საქმე, ეუბნები, რომ ვერ იგებ, როგორ უნდა დაეხმარო და არ გაქვს სურვილი, ყოველთვის კამათობდეთ - ,,მინდა, რომ მხარი დაგიჭირო, მაგრამ არ ვიცი, როგორ". ღიად ეუბნები, რომ საჭიროა სპეციალისტთან საუბარი. სინამდვილეში, ეს მშობელსაც სჭირდება. არ უნდა შეგრცხვეს, რომ ბავშვთან აღიარო არცოდნა, ხანდახან ბოდიშიც უნდა მოუხადო და ამით ასწავლო, რომ შეიძლება, ადამიანს რაიმე შეეშალოს და შემდგომ ბოდიში მოიხადოს. ვუხსნით, რომ ეს თავად გვჭირდება, სპეციალისტმა აგვიხსნას, როგორ დავეხმაროთ ჩვენს შვილს - კარგი იქნება, თუ წავალთ ორივე, ორივეს დაგველაპარაკება, რაღაცებს გაგვაკეთებინებს... ანუ, წინასწარ ვამზადებთ ბავშვს. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი იმიტომ, რომ გაურკვევლობას ვერც უფროსები ვიტანთ", - ამბობს თამარ გაგოშიძე.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად