Baby Bag

შვილთან მეგობრული ურთიერთობა მშობლისა და ბავშვის აბსოლუტურ თანასწორობას არ გულისხმობს

შვილთან მეგობრული ურთიერთობა მშობლისა და ბავშვის აბსოლუტურ თანასწორობას არ გულისხმობს

მშობლებს შვილებთან მეგობრული ურთიერთობების დამყარების პრობლემა ხშირად აქვთ. უფროსები, რომლებიც ბავშვებთან მეტისმეტად ლოიალური დამოკიდებულებით გამოირჩევიან, შვილებთან ურთიერთობისას დისციპლინისა და წესრიგის დამყარებას რთულად ახერხებენ.თუ თქვენს შვილთან მეგობრული ურთიერთობა გაქვთ და მასთან ყველაფერზე გულახდილად საუბრობთ, შესაძლოა, გარკვეული ნეგატიური ინფორმაციის მიწოდების გამო ბავშვი სტრესულ მდგომარეობაში აღმოჩნდეს. კვლევებით დგინდება, რომ განქორწინებულ დედებთან მცხოვრები გოგონები ხშირად განიცდიან სტრესს, რადგან დედები მათ ფინანსურ და პირად პრობლემებზე გულახდილად ესაუბრებიან.

მშობელსა და შვილს შორის მეგობრობა ყველას სხვადასხვაგვარად ესმის. ზოგიერთი მშობელი თვლის, რომ შვილთან მეგობრობა ურთიერთობაში ნებისმიერი სახის აკრძალვას გამორიცხავს, რის გამოც ბავშვი თავის ნებაზეა მიშვებული, შესაძლოა, მშობლის ზრუნვა და ყურადღებაც აკლდეს. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვები გაცილებით უკეთ იქცევიან, როდესაც მშობლები მათ მიმართ ზრუნვასა და ყურადღებას ავლენენ, ამასთან სიმკაცრესაც იჩენენ, რაც ასაკობრივი თავისებურებებიდან გამომდინარე გარკვეული შეზღუდვების დაწესებას გულისხმობს.

იმ მშობლების შვილებს, რომლებიც ბავშვებთან მეტისმეტად მეგობრულ დამოკიდებულებას ავლენენ და მათ არაფერს უკრძალავენ, საკუთარი ქმედებების კონტროლი უჭირთ. ბავშვები, რომლებიც თავიანთ ნებაზე არიან მიშვებული, კონფლიქტურ ვითარებაში უპირატესობას ძალადობასა და აგრესიას ანიჭებენ.

მეგობრობის კიდევ ერთი არასწორი გაგების თანახმად ბავშვი ზრდასრულის თანასწორად აღიქმება. მშობლები შვილებს გულახდილად ესაუბრებიან მისი ასაკისთვის შეუფერებელ თემებზე, რაც ბავშვებისთვის სტრესულია. ამასთან, ბავშვი მშობელთან მეტ სიახლოვეს ვერ გრძნობს იმის გამო, რომ მას ზრდასრულების პრობლემების შესახებ გულახდილად ესაუბრებიან.

მშობლებსა და შვილებს შორის ნამდვილი მეგობრობაც არსებობს. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვები, რომლებიც საკუთარ საიდუმლოებებს მშობლებს თამამად უმხელენ, მეგობრებს მარტივად იძენენ და ხარისხიან ურთიერთობებს ამყარებენ. კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ბავშვები, რომლებსაც მშობლები ენდობიან, ოჯახში თავს ჰარმონიულად გრძნობენ და კარგი ქცევით გამოირჩევიან.

შვილთან მეგობრული ურთიერთობა მასთან ნებისმიერ საკითხზე გულახდილ საუბარს ან მშობლისა და ბავშვის აბსოლუტურ თანასწორობას სულაც არ გულისხმობს. მშობლებს შეუძლიათ შვილთან ახლო, მეგობრული ურთიერთობის დამყარებაც და ავტორიტეტის შენარჩუნებაც. აუცილებელი არ არის, რომ მეგობრები ყველაფერში თანასწორები იყვნენ.

მშობლისა და შვილის იდეალური მეგობრობა სითბოს, სიყვარულს, ნდობას და გარკვეულ საზღვრებს ეფუძნება. ბავშვისთვის, პირველ რიგში, დედა უნდა იყოთ და შემდეგ მეგობარი. შვილთან იდეალური ურთიერთობის დასამყარებლად:

  • მას ინდივიდად უნდა აღიქვამდეთ, რომელსაც საკუთარი მოსაზრებები აქვს.
  • შვილს მის განცდებზე, ფიქრებზე, იდეებსა და ოცნებებზე უნდა ესაუბროთ.
  • ბავშვს თქვენი პირადი აზრები და ფიქრებიც გაუზიარეთ, მაგრამ არასდროს ესაუბროთ მას მისი ასაკისთვის შეუფერებელ საკითხებსა და პრობლემებზე.

მშობლებსა და შვილებს შორის მეგობრობა თანამშრომლისა და მისი უფროსის, მოსწავლისა და მასწავლებლის მეგობრულ ურთიერთობას უნდა ჰგავდეს. ორივე მხარე ერთმანეთს პატივს უნდა სცემდეს, ერთად დროს სასიამოვნოდ ატარებდეს, ერთმანეთისადმი ნდობას ამჟღავნებდეს. ამავე დროს ერთ-ერთი მხარე ყოველთვის ავტორიტეტად უნდა რჩებოდეს, რომელსაც, რიგ შემთხვევაში გარკვეული სახის აკრძალვების დაწესების ან შენიშვნის მიცემის შესაძლებლობა ექნება.

მშობლისა და შვილის მეგობრულ-ავტორიტეტული ურთიერთობის მოდელი განსაკუთრებით კარგად მუშაობს:

  • ინდუქციური დისციპლინის გამოყენების დროს(მშობელი ბავშვს უხსნის დაწესებული წესების და შეზღუდვების მიზანს, განუმარტავს ცუდი ქცევის მახასიათებლებს) ბავშვი ნაკლებად მიდრეკილია აგრესიისადმი, კარგად აკონტროლებს საკუთარ ქცევებს და მორალური ქმედებებით გამოირჩევა.
  • მეგობრული, რაციონალური, თანამგრძნობი მშობლები შვილებზე უდიდეს მორალურ ზეგავლენას ახდენენ. ავტორიტეტული მშობლების გაზრდილი ბავშვები მორალური გადაწყვეტილების მიღებისას თანატოლებს და გარშემომყოფებს ნაკლებად ბაძავენ. ისინი ყოველთვის მშობლების მაგალითით ხელმძღავენლობენ.
  • ნდობაზე დაფუძნებული მეგობრული ურთიერთობა მოზარდს საშიში ქმედებების ჩადენისგან იცავს. კვლევებით დგინდება, რომ თინეიჯერი გოგონები, რომლებსაც მშობლები ენდობიან, საპირისპირო სქესთან ურთიერთობაში მაღალი თავშეკავებით გამოირჩევიან და თამბაქოსაც არ მოიხმარენ. ბიჭები, რომლებსაც მშობლებთან მეგობრული ურთიერთობა აქვთ, ალკოჰოლს ნაკლებად ეტანებიან.

თითოეული ბავშვი მშობლის მხრიდან ინდივიდუალურ მიდგომას და დამოკიდებულებას საჭიროებს, თუმცა მეგობრულ-ავტორიტეტული მოდელი დასავლურ კულტურაში ყველაზე მეტად ამართლებს.

მომზადებულია ​parentingscience.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არის ასეთი რადიკალური მეთოდი, რომელსაც ძალიან კარგი ეფექტი აქვს,“- ნევროლოგი გვანცა არველაძე ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე

„არის ასეთი რადიკალური მეთოდი, რომელსაც ძალიან კარგი ეფექტი აქვს,“- ნევროლოგი გვანცა არველაძე ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვებში ერკანდამოკიდებულების გამო ემოციური შფოთვისა და შიშების გაჩენის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ეკრანის დრო აუცილებლად განსაზღვრული და გაკონტროლებული უნდა იყოს:

„ბავშვებში ძალიან ხშირია​ ღამის შიშები, ემოციური შფოთვები, გაღვიძება. ადრეული სასკოლო ასაკის ბავშვებში, გამოიხატება სწორედ ასეთი სახით. ეკრანი დაძინებამდე ორი საათით ადრე და გაღვიძებიდან ერთ-ორ საათში არ უნდა შევთავაზოთ ბავშვს. ის რაღაც სხვა ალტერნატიული აქტივობებით უნდა იყოს დაკავებული. მოზრდილ ბავშვებში არის ძილ-ღვიძილის დარღვევა. იმის მაგივრად, რომ იძინებდნენ 22 საათზე, იძინებენ 3 საათზე. მეორე დილით არის სწავლის უნარის დაქვეითება, თავის ტკივილები და ათასი სხვა პრობლემა.“

გვანცა არველაძის თქმით, მშობლები ხშირად მიმართავენ პროფესიონალებს დახმარების თხოვნით და აინტერესებთ, არის თუ არა ბავშვის უძილობა და შფოთვა ეკრანდამოკიდებულებით გამოწვეული:

„ძალიან ხშირია მომართვიანობა ამ თვალსაზრისით. ​მშობელი გვეკითხება: არის ეს ეკრანდამოკიდებულების ბრალი? ეს არის ელექტრონული ეკრანის სინდრომი. ჯერჯერობით ის არ არის შეტანილი, თუმცა განიხილება, რომ მოხდეს ამ დიაგნოზის დამტკიცება. პირველი რასაც ვთავაზობთ, მწვავე მეთოდია, ერთი თვის მანძილზე ყველანაირი გამღიზიანებლის მოშორება, ეს იქნება ტელევიზორი თუ კომპიუტერი.“

„არის ასეთი რადიკალური მეთოდი, განსაკუთრებით ამას ვიყენებთ უფრო მცირე ასაკის ბავშვებთან. ამ ასაკში უფრო მარტივია ბავშვების მართვა. ამ ასაკში უფრო ვხვდებით ვერბალური კომუნიკაციის პრობლემებს. ბავშვები პასიურ რეჟიმში არიან, მუდმივად ისმენენ სხვის ლაპარაკს. ამ მეთოდს ძალიან კარგი ეფექტი აქვს. ყველა მშობელი ერთხმად აღნიშნავს, რომ როგორც კი ეს მოვხსენით, შედეგი ხილული გახდა. არის სპეციალური განმავითარებელი თამაშები, რომელსაც ვაძლევთ ბავშვს, რითაც უნდა დაკავდეს. არის ძალიან კარგი შედეგი.ძალიან რთულია, რომ რადიკალურად ადგე და ყველა გამღიზიანებელი მოაშორო. სკოლაა, დისტანციური სწავლებაა, ბავშვი საგანმანათლებლო პროცესშია ჩართული. ამ შემთხვევაში ჩვენი რეკომენდაციაა, რომ ​ძილის წინ ორი საათი არ იყოს გამოყენებული ეკრანი. მნიშვნელოვანია ინტერნეტ თამაშების შინაარსის კონტროლი და ახსნაც. ეს განვიხილოთ ჩვენს შვილებთან. შეთანხმების საფუძველზე ბავშვები უნდა დავიცვათ ამ ყველაფრისგან,“ -აღნიშნულ საკითხებზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: „​იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად