Baby Bag

7 საუკეთესო თამაში ბავშვის ინტელექტის ასამაღლებლად

7 საუკეთესო თამაში ბავშვის ინტელექტის ასამაღლებლად

თამაში მნიშვნელოვნად უწყობს ხელს ბავშვის გონებრივ განვითარებას. ჩვენს სტატიაში​ იმ შვიდ თამაშს გაგ​აცნობთ, რომელიც პატარების ინტელექტის ამაღლებას ყველაზე მეტად უწყობს ხელს.

1. ექიმობანა

წარმოსახვითი თამაშები არამხოლოდ ინტელექტუალური განვითარებისთვის არის კარგი, ის სოციალურ უნარებსაც ხვეწს. ექიმობანას თამაში ბავშვს ემპათიურ პიროვნებად აყალიბებს. ბავშვი საკუთარი როლით ერთობა, ამასთან ის სხვაზე ზრუნვას და სხვისი ჯანმრთელობის გაფრთხილებასაც სწავლობს. ის სწავლობს ფიქრს, მისი თავდაჯერება მნიშვნელოვნად მატულობს, ენობრივი და კომუნიკაციური უნარ-ჩვევები იხვეწება, წარმოსახვა და კრეატიულობაც უმჯობესდება.

2. მაკიაჟით თამაში

მაკიაჟით თამაში ​ბავშვის თავდაჯერებას მნიშვნელოვნად ზრდის. პატარებს ძალიან მოსწონთ, როდესაც ისეთ რამეს აკეთებენ, რაც უფროსების საქმედ ითვლება. თუ მათ თამაშისას შეაქებთ, ეს თვითშეფასებაზე განსაკუთრებით დადებითად იმოქმედებს. ყურადღება ბავშვს ძალიან ახალისებს და თავს მნიშვნელოვან ადამიანად აგრძნობინებს.

3. სამაგიდო თამაში „ჯენგა“

„ჯენგას“ სერიოზული კონცენტრაცია სჭირდება. ის ხელისა და თვალის კოორდინირებულ მუშაობას აუმჯობესებს. აღნიშნული სამაგიდო თამაში ბავშვს მოთმინებას ასწავლის. გარდა ამისა, „ჯენგა“ კოგნიტური უნარების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს და ტვინისთვის იდეალური სავარჯიშოა.

4. ფაზლი

ფაზლი ერთ-ერთი საუკეთესო თამაშია ბავშვებისთვის. ის არამხოლოდ ​სიხარულს ანიჭებს პატარებს, არამედ მათი კოგნიტური უნარების განვითარებისთვის საუკეთესო აქტივობაა. ფაზლით ხშირად თამაში მნიშვნელოვნად ამცირებს ისეთი დაავადებების განვითარების რისკს, როგორიცაა: დემენცია და ალცჰაიმერი.

5. სამაგიდო თამაში „საზღვაო ომები“

„საზღვაო ომებს“ ძალიან ბევრი ფიქრი, ლოგიკური და კრიტიკული აზროვნება სჭირდება. ბავშვს ძალიან ბევრი გადაწყვეტილების მიღება უწევს, ის თამაშის მანძილზე ხშირად აკეთებს კრიტიკულ არჩევანს. აღნიშნული თამაში ერთ-ერთი საუკეთესოა ბავშვის გონებრივი განვითარებისთვის.

6. ჭადრაკი

ჭადრაკი კიდევ ერთი სასარგებლო თამაშია, რომელიც ​ბავშვს ინტელექტუალურ წინსვლაში ეხმარება. პატარები მისი დახმარებით სტრატეგიულად და კრიტიკულად აზროვნებას სწავლობენ. ბავშვები, რომლებიც ჭადრაკს ხშირად თამაშობენ ინფორმაციის სწრაფად და მარტივად გადამუშავებას ეჩვევიან.

7. სამაგიდო თამაში „სიტყვობანა“

„სიტყვობანა“ ბავშვებს მეხსიერების განვითარებაში ეხმარება. პატარები, რომლებიც ასოებისგან სიტყვების შედგენას ხშირად თამაშობენ, ლექსიკური მარაგის მრავალფეროვნებით გამოირჩევიან. თამაშის დროს ტვინის სხვადასხვა უბანია გააქტიურებული, რაც ბავშვის გონებრივი შესაძლებლობების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს.

მომზადებულია:​ Brightside​.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

10 მნიშვნელოვანი რამ, რაც ბავშვს ათ წლამდე უნდა ასწავლოთ
​მშობლებს შვილის მომავალზე უდიდესი პასუხისმგებლობა ეკისრებათ. ბავშვის ზრდილობიან, წარმატებულ და სამართლიან ადამიანად აღზრდა თუ გსურთ, მისთვის ბევრი მნიშვნელოვანი რამის სწავლება მოგიწევთ. ვიდრე ბავშვი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად