Baby Bag

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

„გვითხრეს ბავშვს სახლში აცადეთ მშვიდად სიკვდილიო და გამოგვიშვეს... ნიკას გადარჩენის შანსი 1 პროცენტი იყო,“- ნათია გელაშვილი შვილის სასწაულებრივი გადარჩენის შესახებ

ქართველმა დედამ ნათია გელაშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ შვილის სასწაულებრივი გადარჩენისა და გამოჯანმრთელების შესახებ ისაუბრა:

„შვიდი თვის ორსული ვიყავი, როდესაც გავიგეთ, რომ ბავშვის ზურგის ტვინში იყო თიაქარი ან ტერატომა, რომელიც არის სიმსივნის ფორმა. ექიმმა მირჩია, სამშობიაროში წავსულიყავი და ბავშვის მოშორება სჯობდა. ამ დიაგნოზით მსოფლიოში ხუთი ბავშვი თუ არის და მძიმედ მიდის ამ პრობლემასთან გამკლავებაო. წინა ღამეს სიზმარი ვნახე, ბავშვი იყო ორჯერ გადაჭრილი. ექიმს ჩაწერის გარეშე მივადექი. ყველა ვარიანტში მოშორებას მირჩევდნენ. მაშინ 18 წლის ვიყავი. მთელი ორსულობა იდეალურად მიდიოდა. მეუბნებოდნენ: „წადი, მოიშორე, ახალგაზრდა ხარ, მეორე გეყოლება. ყველა თანახმა იყო საახლობლოში, რომ ასე მომხდარიყო. ექიმს ვუთხარი, ეს არ გაბედო-მეთქი.“

ნათია გელაშვილის თქმით, ბავშვის მძიმე მდგომარეობასთან შეგუება მისთვის რთული აღმოჩნდა:

„ტერატომაზე რომ ვკითხულობდი ინფორმაციას, მშობიარობამდე რამოდენიმეჯერ გულიც კი წამსვლია. ბავშვი რომ დაიბადა და ფეხები დაკიდებული ჰქონდა, ვაიმე ფეხები-მეთქი, დავიძახე და დამაძინეს მაშინვე. რამოდენიმე ოპერაცია გაუკეთდა. სამი თვის იყო ნიკა, გვითხრეს ეს ბავშვი ერთ თვეზე მეტს ვერ იცოცხლებს. სახლში აცადეთ ბავშვს მშვიდად სიკვდილიო და გამომიშვეს ასე.“

ნათია გელაშვილმა აღნიშნა, რომ ნიკოლოზი თურქმა ექიმებმა გადაარჩინეს:

„ნიკოლოზი თურქეთში გადაგვირჩინეს. ის დღეს 8 წლის, სიცოცხლითსავსე ბავშვია. როდესაც იქ ჩავედით, თარჯიმანმა გვითხრა, რომ ბავშვის გადარჩენის შანსი 1% იყო. ბავშვს ხალათი რომ ჩავაცვით, პატარა მანქანა ეჭირა ხელში. ასე შევიდა. 14 საათი რომ გავიდა, ექიმი ცრემლიანი თვალებით გამოვიდა. გვეუბნება: ხელები ამიწევია, ასეთი რამ პრაქტიკაში არ მქონია. ბავშვს, რომელიც 14 საათი ნარკოზში იყო, სათამაშო ხელიდან არ გაუშვია.“

„ყველა უფლის მოშიშები ვართ მეტ-ნაკლებად. მე ვიფიქრე, რომ უფალი ისეთს არაფერს მომივლენდა, რომ ვერ შევძლებდი. არავინ არ ელოდებოდა, რომ ნიკა ცოცხალია და კარგადაა. მეუბნებოდნენ, ბავშვი ვერასდროს ვერ დაჯდება, ვერ ილაპარაკებს, გონებრივადაც პრობლემები ექნებაო. დღეს ნიკოლოზი მეორე კლასელია, არაჩვეულებრივად სწავლობს, არაჩვეულებრივი განვითარება აქვს, ხოხავს. ახლა მუხლებით სიარულს ვასწავლით. ორი წლის წინ მარჯვენა ფეხი აუმოძრავდა ნიკოლოზს. წავედით თურქეთში. ექიმები გაოცებულები დარჩნენ, ეს ყველაფერი თეორიულად შეუძლებელია. ნიკოლოზი ოცნებობს, რომ გაივლის, თანატოლებთან ერთად ირბენს. სანამ პირში სული მიდგას, ყველანაირად ვეცდები, რომ ეს ოცნება ავუსრულო,“ - აღნიშნა ნათია გელაშვილმა.

წყარო: ​„სიკეთე მარტივია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად