„ადამიანები, რომლებიც წუწუნებენ, უფრო დიდხანს ცოცხლობენ. როდესაც ადამიანი წუწუნებს, ამ დროს მის ორგანიზმში სტრესის ჰორმონის, კორტიზოლის რაოდენობა იკლებს. წუწუნებს, წუწუნებს, წუწუნებს, კორტილოზი მცირდება და მას ნაკლები სტრესი აქვს.“
„ვინც მის წუწუნს ისმენს, რა მოსდის? მას კორტიზოლის რაოდენობა მკვეთრად ეზრდება. ამიტომაც არის, რომ წუწუნა ხალხი უფრო დიდხანს ცოცხლობს, ვიდრე მათი გარშემომყოფები. ისინი სტრესისგან კვდებიან და ეს სიმართლეა,“ - აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.
„ღრმად ვარ დარწმუნებული იმაში, რომ მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციების პათოგენთა დიდი ნაწილი ადამიანის ორგანიზმისთვის არანაირ რეალურ საფრთხეს არ წარმოადგენს, თუ დედამ მათზე რეაგირების წესები იცის: თუ დედამ იცის, რომ ბავშვს ნორმალურად უნდა ეცვას, რომ ოთახში საკმარისი ტენიანობა და სიგრილე უნდა იყოს, რომ საჭიროა ბევრი სითხის მიღება და ბავშვისთვის არანაირი განსაკუთრებული წამლის მიცემა საჭირო არ არის, ასევე თუ დედამ იცის, როგორ დაეხმაროს ბავშვის ორგანიზმს ტემპერატურის მატებისას, როგორ გამოურეცხოს ბავშვს ცხვირი მარილიანი ხსნარებით.
მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციების პოტენციურმა რისკმა თქვენი ცხოვრება პრინციპულად არ უნდა შეცვალოს, უფრო მეტიც გავლენა არ უნდა მოახდინოს ნათესავებთან თქვენს ურთიერთობაზე. დაახლოებით წარმომიდგენია კონფლიქტისა და უკმაყოფილების დონე, როდესაც ქალაქში შვილთან და შვილიშვილთან ჩასულ ბებიას რძალი ეუბნება: „ნუ მოხვალ ჩვენთან სახლში, შეიძლება დავინფიცირდეთ!“ მეჩვენება, რომ ამგვარი განცხადების გამო კონფლიქტებისა და წყენის რისკი ვირუსით გამოწვეულ გართულებებზე ბევრად მაღალია.
კატეგორიულად გირჩევთ, რომ ვითარება არ დაძაბოთ. ვირუსული ინფექციების პროფილაქტიკის წესები შეისწავლეთ, გაეცანით ვირუსის დროს ბავშვის დახმარების წესებს. ბავშვს ასწავლეთ,როგორ დაარწმუნოს სტუმრად მოსული ბებია, რომ გამუდმებით ბინაში არ უნდა იჯდეს, შვილიშვილთან ერთად ისეირნოს და ქალაქი დაათვალიეროს,“ - წერს ევგენი კომაროვსკი.
