Baby Bag

„რაკი კაცი ხარ, ღალატი შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა?! ტყუილია ეს და ნუ მოიტყუებთ თავს,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„რაკი კაცი ხარ, ღალატი შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა?! ტყუილია ეს და ნუ მოიტყუებთ თავს,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ქართულ საზოგადოებაში დამკვიდრებული დამოკიდებულების შესახებ ისაუბრა, რომლის თანახმადაც მამაკაცს ცოლის ღალატის უფლება აქვს:

„რატომღაც დღევანდელ ქართულ საზოგადოებაში ასეთი დამოკიდებულებაა გამეფებული, რომ მამაკაცს თურმე რაღაც-რაღაცების უფლება აქვს და ცოლმა უნდა ითმინოს ყველაფერი ეს. ასე არ არის. არის ის მახინჯი, ცრუ წარმოდგენა, რომ მამაკაცს დაოჯახებამდე და მის შემდეგაც უფლება აქვს „გაერთოს,“ როგორც ამას ეძახიან. ღალატს მხოლოდ იმას ეძახიან, როდესაც მამაკაცი საყვარელს გაიჩენს და მას თანხას ახარჯავს, მისი გული ორდება. არ გეგონოთ, რომ ნაკლები საშინელებაა, ჩემო ძვირფასო მამაკაცებო, როდესაც ასე ერთობით და ამაში არაკანონიერი სექსუალური ურთიერთობებიც წერია. ძალიან მწარედ ცდებით.“

„თუ თქვენ გადარჩენა გინდათ, აუცილებლად შეიცვალეთ თქვენი ხედვა. ძალიან ხშირად მინახავს მამაკაცებში ამვარი დამოკიდებულება: „რა ვქნა? მიჭირს, კაცი ვარ და...“ რას ჰქვია, რა ქნა? შენს მეუღლეს თუ მოეთხოვება, ქალს თუ მოეთხოვება, იგივე წარმოიდგინე შენი მეუღლის მიმართ, აპატიებდი?! ყველაზე ხშირად ეს ხდება ოჯახის დანგრევის მიზეზი, თუ ქალმა უღალატა კაცს. თუ შენ აძლევ ღალატის უფლებას შენს თავს, მაშინ რატომ მას არ აძლევ ამის უფლებას. შენ უფრო „წითელი კვერცხი“ ხარ?! შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა? შენ რაკი კაცი ხარ, შენ შეგიძლია და ქალს არა?! ტყუილია, ჩემო კარგო და ნუ მოიტყუებთ თავს. აუცილებლად ერთმანეთის მიმართ ერთგულებით მოიმართეთ. ერთგულება ყველაზე დიდი სიტყვაა, თვითონ სიტყვას დააკვირდით. ერთი გული უნდა გქონდეს და ეს გული ოჯახურ ურთიერთობაში სწორედ მეუღლეს უნდა ეკუთვნოდეს. მხოლოდ უფლებებზე რომ ამახვილებთ, მამაკაცებო, თქვენს ყურადღებას, მოვალეობებს დააკვირდით, უპირველეს ყოვლისა. თქვენ უდიდესი მოვალეობა გაქვთ ღვთის და თქვენი მეუღლის წინაშე, რომ თქვენი ოჯახის ერთგული იყოთ,“ - აღნიშნულ საკითხზე დეკანოზმა „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად