Baby Bag

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია არასდროს დაიბარონ მშობელი ბავშვის გაკიცხვისა და გაკრიტიკების მიზნით:

„ჰუმანური პედაგოგიკის თანახმად, მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს, რომ ბავშვზე რაღაც ავი უთხრას. თუ დაიბარებს, უთხრას, როგორი კარგი ბავშვია, როგორ გახარებულია თვითონ, რა ტალანტია. ამას თუ ეტყვის მასწავლებელი, აფერუმ ასეთ პედაგოგს! თუ მარტო თითი უნდა აქნიოს: „გაუზრდელი რად მომიყვანე? რად გააჩინე, თუ არ გაზრდი?!“ - ეს არის მასწავლებლის სირცხვილი.“

„ინდიგო ბავშვები მრავალმხრივ განვითარებულები არიან. ასეთები იბადებიან. რა ბადებთ, არ ვიცით. ზოგიერთი დედა დაბნეულიც არის, სად ატაროს ბავშვი: ბალეტზე, სპორტზე მათემატიკაზე, ყველაფერი უნდა ბავშვს. არ იციან, როგორ დაიმორჩილონ ბავშვი. მას სწორედ ის უნდა, რაც მე არ მინდა. ბავშვებს ახლა ჯიუტებს ვეძახით. ზოგიერთი დედა მოვა ჩემთან და მკითხავს: „როგორ დავძლიო ბავშვის ჯიუტობა?“ გასარკვევია, ბავშვი მართლა ჯიუტობს, თუ დედაა ჯიუტი. დედებიც არიან ჯიუტები. გინდა თუ არა, ეს უნდა გააკეთო. მე როგორც გითხარი ასე უნდა იყოს, იმიტომ, რომ მე უფრო ვიცი, რა გჭირდება შენ. არ იფიქროთ, ბავშვები ისე იბადებიან, რომ არ იციან, რა სჭირდებათ მათ. მათ იციან ეს ყველაფერი,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ წყვილებს შორის კრიზისის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წყვილს შორის საუბარს და კომუნიკაციას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

„ურთიერთობაში განიავება ხდება ლაპარაკით, საუბრით, ფსიქოთერაპევტთან ურთიერთობით. სუნთქვასავით არის საუბარი. რასაც ვერ ლაპარაკობ, დაპრესავ და მიწას მიაყრი, ის აუცილებლად გამოვლინდება, თუნდაც დაავადების სახით. ადამიანს ძალიან ანევროზებს დაუმთავრებელი ისტორია. ის განმეორებითობით ხასიათდება მერე და სულ ამ წრეზე დადიხარ. რაღაც აუცილებლად უნდა დასრულდეს და გაწიო იქით. წერტილის დასმა უნდა ვისწავლოთ. მრავალწერტილში ცხოვრება არის ძალიან ძნელი.

თერაპია მტკივნეული პროცესია. შეიძლება ძალიან ბევრ ტკივილთან მიხვიდე. როგორც ქირურგიაა, რომ გაჭრი, ამოიღებ და მერე აღარ გტკივა, ასევეა თერაპიაც. სჯობს, რომ მონელებული იქნას ყველაფერი. ის, რაც მე აქ დავბლოკე, არ შევიმჩნიე, არ ვიტირე, იქ მოვა ფეხების შეშუპების სახით. ის ცრემლები არსად არ დაიკარგება. თუ ურთიერთობას აზრი არ აქვს და წერტილი აქვს დასმული, თავიდან დაწყება რთულია. ურთიერთობები ძალიან ინდივიდუალურია. ვინც ცდილობს, ის იღებს თავისას. ეს არ უნდა იყოს დამანგრეველი გზებით, რომელიც საკუთარ ღირებულებებს ეწინააღმდეგება, თორემ ყველაფერი ადამიანური გასაგებია.

თუ ვიღაც გიყვარს და ცდილობ, იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია და მნიშვნელოვანია. ეს ძალიან ინდივიდუალურია. ყველას ცხოვრება ცალკე წიგნია და ცალკე ისტორიაა,ყველას ერთი სათაურის ქვეშ ვერ მოვაქცევთ,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად