Baby Bag

„ბავშვს, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ მსხვერპლის გაღება და სხვაზე ზრუნვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ მსხვერპლის გაღება და სხვაზე ზრუნვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებისთვის სხვებზე ზრუნვისა და მსხვერპლის გაღების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს, პირველ რიგში, ეს უნარები განუვითარონ:

„არც ზოგადსაკაცობრიო და არც ქრისტიანულ ღირებულებებში არ წერია, რომ ადამიანისთვის მგლად უნდა იქცე. ჩემთვის ეს არ არის მისაღები. ადამიანმა უნდა იცოდეს თავის დაცვა არააგრესიული გზით. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, მაგრამ მას, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ სხვაზე ზრუნვა, მსხვერპლის გაღება. არ არის აუცილებელი ვიღაცას შეეწირო. ის, რომ შენ გაუყოფ ვიღაცას რაღაცას, გაიმეტებ ვიღაცისთვის რაღაცას, ეს არის მსხვერპლი. ეს უდნა ვასწავლოთ ჩვენ ბავშვებს.“

„ჩვენს საზოაგდოებას შევხედოთ, რა მდგომარეობაში ვართ. ჩვენ ესენი აღარ გვახსოვს. განსაკუთრებით პანდემიის პირობებში, საშიშროებების, ეპიდემიების ვითარებებში ადამიანები გადარჩებიან მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი ზრუნავენ ერთმანეთზე და ერთმანეთს მგლებად არ ექცევიან. ეს უნდა ვასწავლოთ ჩვენს შვილებს. როდესაც ვამბობთ, რომ ადამიანობა გადაარჩენს ადამიანს, ამას ვგულისხმობთ. ადამიანად უნდა დარჩე!“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​Journalism Resource Center

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ვემხრობი, რომ მეცადინეობა და თამაში გაიმიჯნოს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის განვითარებისთვის თამაშის მნიშვნელობასა და მოზარდობის ეტაპის ხანგრძლივობის შესახებ ისაუბრა:

„მოზარდობა ითვლება, რომ 19 წლამდეა, თუმცა ეს გადის 21-24 წლამდე. 21-დან 25 წლამდე გახლავთ გვიანი სიყმაწვილე. არის საუბარი, რომ მოზარდობა გადასწიონ 24-25 წლამდე. რა საფუძველი აქვს ამას? ამას აქვს ფიზიოლოგიური საფუძველი. დიდი ჰემისფეროების ქერქის ის ნაწილი, რომელიც ქცევის კონტროლზეა პასუხისმგებელი, ამ დროისთვის ამთავრებს ჩამოყალიბებას. 25 წლისთვის მთავრდება სიმაღლეში ზრდა. აქედან გარკვეული პლატოა, რომელიც შეიძლება 65 წლამდეც იყოს.“

​თამაში მნიშვნელოვანი ქცევაა ბავშვისთვის, ავითარებს ბავშვს. არის დებატები იმასთან დაკავშირებით უნდა იყოს თამაშით მეცადინეობა, თუ გაიმიჯნოს მეცადინეობა და თამაში. მე ვემხრობი, რომ მეცადინეობა და თამაში გაიმიჯნოს. ბავშვმა ბავშვობიდანვე უნდა იცოდეს, რომ ეს დრო არის თამაშისთვის და ეს დრო, თუნდაც 5 წუთი, არის სწავლისთვის, რადგან შემდომში ძალიან უჭირს, რომ სერიოზულად შეხედოს სწავლას, მეცადინეობას. როდესაც იზრდება და თამაშით აღარ გამოსდის სწავლა, დიდი ფრუსტრაცია შეიძლება ჰქონდეს. თამაშის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, პირიქით, ის ძალიან სჭირდება ადამიანს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​საპატრიარქოს ტელევიზია „ერთსულოვნე​ბა"

წაიკითხეთ სრულად