Baby Bag

„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

ქართველი გოგონა გვანცა გაგუა, რომელიც უკრაინაში დაიბადა, თავისი ოჯახის შესახებ გვიყვება. მისი თქმით, დედა საქართველოში, აფხაზეთში გაიზარდა, თუმცა ომის შემდეგ დევნილი გახდა. რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ გვანცასაც ამავე გზის გავლა მოუხდა:

„მოგესალმებით ყველას. მე ვარ გვანცა გაგუა. მე უკრაინაში დაბადებული ქართველი ვარ. დავიბადე ხარკოვში, სადაც ოთხ წლამდე ვიცხოვრე. შემდეგ გადმოვედით ლვოვში და ექვს წელზე მეტია, რაც აქ ვცხოვრობთ. სამწუხაროდ, 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს და გადმოვედით პოლონეთში. როდესაც დედაჩემი იყო ექვსი წლის, ის ცხოვრობდა აფხაზეთში. ისიც ჩემსავით ბავშვობაში გახდა დევნილი.“

„მამაჩემი დარჩა ლვოვში. მან მიგვიყვანა საზღვრამდე და უკან დაბრუნდა. საზღვრიდან მოგვიწია რამოდენიმე კილომეტრის ფეხით გავლა. ახლა ვართ პოლონეთში, მაგრამ ძალიან გვჯერა, რომ უკრაინა ამ ომში გაიმარჯვებს,“- აღნიშნა გვანცა გაგუამ.

წყარო: ​„საპატრიარქოს ტელევიზია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად