„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ქვეყნის წინსვლისთვის თითოეული ადამიანის მონდომებასა და სიზარმაცის დაძლევის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:

„თუ ჩვენ ვიქნებით გაუნათლებელი, ქვეყანა იქნება გაუნათლებელი. ადამიანები მოშორდებიან წიგნს, უწიგნური ქვეყანა გვექნება. ადამიანი თუ იქნება სიზარმაცეს მიჩვეული, ყველაფერი გაუბედურებული და გაპარტახებული იქნება ამ ქვეყანაში: დაულაგებელი ეზოები, მოუწესრიგებელი, დაულაგებელი სახლები, ბავშვები უწესრიგოდ ჩაცმულები, უწესრიგობას მიჩვეულები... შენ თუ გახდები მოწესრიგებული, როდესაც დაალაგებ შენს ეზოს, გამოხვალ და გარეთად ქუჩას დაალაგებ, მერე ეს ქვეყანა გახდება სხვანაირი.“

დეკანოზის თქმით, ქართველებს ევროპელობა გვინდა, მაგრამ არ გვსურს იმ წესების გადმოღება, რომელიც ევროპაშია დამკვიდრებული:

„ევროპელობა გვინდა, მაგრამ რაც ევროპაში ხდება, ის არ გვინდა. ევროპაში ადამიანები გამოდიან გარეთ, ქუჩებს რეცხავენ. რატომ? მას სახელმწიფოებრივი აზროვნება აქვს.​ ჩვენთან რომ იყო, მე სახელმწიფოს ვპარავ, შენ კი არ გპარავ. სახელმწიფოს რას მოპარავ? შენ გაკლდება ეს ყველაფერი.“

„სახელმწიფო ცალკე არ არის. შენი არ არის ის? შენ რომ სტადიონი გაანადგურე, ღობე რომ მოაძვრე, შენი არ იყო ეს სტადიონი? შენმა შვილმა არ უნდა ითამაშოს იქ ფეხბურთი? ქრისტიანობა არის: „მტერი შეიყვარე.“ მტრის შეყვარებას გთხოვს ქრისტე და ჩვენ ზოგჯერ ჩვენი დედმამიშვილები, მეუღლეები არ გვიყვარს. მეუღლეებს ვერ ვეგუებით, ვეჩხუბებით. მტრის შეყვარებაზე კი არ არის ლაპარაკი, მეუღლეებს შორის არის კონფლიქტი. ამ ქვეყნის გაფრთხილება დავიწყოთ საკუთარი თავიდან. ვიფიქროთ იმაზე, ჩვენ რას მივცემთ ამ ქვეყანას,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

​წყარო