Baby Bag

„სამართლიანობა არასდროს არ მარცხდება, ეს დროებითია! სიბრძნე ყოველთვის იმარჯვებს,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„სამართლიანობა არასდროს არ მარცხდება, ეს დროებითია! სიბრძნე ყოველთვის იმარჯვებს,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ომის სისასტიკისა და უსამართლობის შესახებ ისაუბრა და ყველა ბავშვს, ვისაც ომი არასდროს უნახავს, უსურვა, რომ ის არასდროს იხილონ:

„დაე, ასე იყოს, რომ ბავშვებს, რომლებმაც ჯერ არ იციან რა არის ომი, მხოლოდ თეორიულ დონეზე ჰქონდეთ წარმოდგენა ამ უსასტიკეს მოვლენაზე. დაე, მათ მხოლოდ ფილმების სახით, მხოლოდ თეორიულ დონეზე ჰქონდეთ წარმოდგენა ამ უსასტიკეს ფენომენზე სამყაროში. უდიდესი ფსიქოლოგი ვიქტორ ფრანკლი გერმანიაში დაჰაუს საკონცენტრაციო ბანაკში იმყოფებოდა. მას აქვს ასეთი ფრაზა ნათქვამი: „ამ ომის მთელი საშინელება ის არის, რომ საკონცენტრაციო ბანაკში მყოფ ადამიანებს საკუთარი სიკვდილით სიკვდილი არ უწერიათ.“ საკუთარი სიკვდილით სიკვდილი არის კანონზომიერი მოვლენა. როდესაც მავანის და მავანის ინტერესებთან არის დაკავშირებული და ის წყვეტს ჩემს სიცოცხლეს, ეს არის ტრაგედია.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ომი მთელი თავისი სისასტიკით ჩვენ წინაშე დგას:

„უსამართლო ომის ღმერთი არესი თავისი სისასტიკით, ფაქტია, რომ არის, ფაქტია, რომ ჩვენ წინ დგას. ადამიანები, რომლებიც სიბრძნით ებრძვიან უსამართლობას, ყოველთვის იმარჯვებენ. „ბოროტსა სძლია კეთილმან, არსება მისი გრძელია,“ - ეს არ არის ლიტონი სიტყვები. თუნდაც რაღაც ეტაპზე სამართლიანობა შეფერხდეს, ის არასდროს არ მარცხდება. ეს დროებითია. აქ ყოველთვის სიბრძნეა პრიორიტეტული. სიბრძნე ყოველთვის იმარჯვებს. ეს არ არის მხოლოდ ემოციის საგანი. ეს არის გულისა და გონის საგანი.“

„ადამიანთა სიმრავლე მხოლოდ მაშინ შეძლებს მტრის პირისპირ ღირსეულ დგომას, თუ ის ერთ ერად იქნება იმ დროს წარმოდგენილი. რა არის ერი? ერი ეს არის ადამიანთა ის ერთიანობა, მთლიანობა, თუნდაც მყისიერად შექმნილი ისტორიული ბედისწერის წინაშე. დღეს უკრაინელი ხალხი არის ერი. ჩვენ ამის მაგალითი გვაჩვენა უკრაინელმა ხალხმა,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად