Baby Bag

„უმადურ ადამიანს არ შეუძლია, რომ სიკეთე დაინახოს, ამის გამო არ დაგენანოთ სიკეთის კეთება,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„უმადურ ადამიანს არ შეუძლია, რომ სიკეთე დაინახოს, ამის გამო არ დაგენანოთ სიკეთის კეთება,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ სიკეთის კეთების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სხვების დაუნახავობამ ან უმადურობამ ადამიანი არ უნდა დააბრკოლოს, მან კეთილი საქმეების კეთება ყველაფრის მიუხედავად უნდა განაგრძოს:

„უმადურ ადამიანს არ შეუძლია, რომ სიკეთე დაინახოს, ამიტომ შენც არ უნდა დაგწყდეს გული, როდესაც ვიღაც შენ სიკეთეს ვერ დაინახავს. არ უნდა ატეხო განგაში იმის გამო, რომ შენი სიკეთე ვერ დაინახეს. შენ კი არა, ქრისტეს არ დაუნახეს სიკეთე. განკაცდა ღმერთი ჩვენთვის, ჯვარცმა დაითმინა ჩვენთვის, სახეში შეანერწყვეს ჩვენთვის, ღმერთს ეს არაფერი არ სჭირდებოდა. შენთვის გააკეთა მან ყველაფერი და ღმერთის ეს სიკეთეები არ დაინახეს.

ვინც უმადურია, ისინი თქვენს სიკეთეს ვერ დაინახავენ. თქვენ სიკეთეს ასეთი ადამიანი დაგიპირისპირებთ თქვენ. ასე მოექცნენ ქრისტეს და რატომ გიკვირს, რომ შენ შეიძლება ასე მოგექცნენ? ადამიანებს, რომლებიც სიკეთის კეთებას ნანობენ, მე ვურჩევ, რომ არ უნდა დაგენანოთ სიკეთის კეთება. შენ სიკეთის კეთება არ უნდა დაიშურო, შენ არ უნდა შეწყვიტო სიკეთის კეთება. ეშმაკის მიზანი სწორედ ეს არის, რომ შენ გაგაჩეროს. უმადური ადამიანების გამო, რომ ხედავ ისინი ამას ვერ ხედავენ, ამან არ უნდა დაგაბრკოლოს. შენ ბოლომდე შენი საკეთებელი უნდა აკეთო და უკან არ უნდა დაიხიო. რაც სწორია, მთელი ცხოვრება ის უნდა აკეთო, მიუხედავად იმისა, ამას დაინახავენ თუ არ დაინახავენ ადამიანები,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო:​ მედია-კავშირი „ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად