Baby Bag

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჰუმანიზმის ნამდვილი მნიშვნელობა ადამიანებს ხშირად სწორად არ ესმით:

„რა არის ჰუმანური პედაგოგიკა? შეიძლება ეს ძალიან ადვილ ამბად მოგეჩვენოთ. ბავშვი უნდა გიყვარდეს და ჰუმანური პედაგოგიკაც იქნება. არ უნდა დაუყვირო ბავშვს, არ უნდა სცემო. აბა სხვა რა უნდა ჰუმანურობას?! კეთილად მოექეცი. ეს ძალიან ცოტაა. ამაში ჰუმანურობა ძალიან ცოტაა. აგერ ჩემი ჩრდილი დგას. სუსტია, მაგრამ ჩემი ჩრდილია. ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩრდილი მე ვარ?! მე ვდგავარ, ვლაპარაკობ, ვაზროვნებ. ეს ჩრდილი ჩემი ანარეკლია. ჰუმანურობის ეს აზრები, რაც ახლა ვთქვი, ჩრდილია ჰუმანურობის არსისა.

ჰუმანურობა არ არის მარტო სიყვარული, არ არის მარტო კეთილი მოქცევა ერთმანეთის მიმართ. ეს ჩრდილია. რა არის ამის სინამდვილე? სიტყვა ჰუმანური სანსკრიტულია. თარგმანში ნიშნავს: „მოკვდავი, რომელიც თავის თავში უკვდავებას დაეძებს.“ მოკვდავი, რომელიც თავის თავში ღმერთს ეძებს, მოკვდავი, რომელიც თავის თავში საკუთარ თავს დაეძებს: ვინ ვარ მე? რად გავჩნდი? რისთვის მოვედი? სად გავედი? ამ სიტყვას თავისი საწინააღმდეგო სიტყვაც აქვს და ის აღნიშნავს, მოკვდავს, რომელიც არღვევს კავშირს უზენაესთან. პედაგოგებს ხშირად ვეკითხები: „თქვენ ჰუმანურები ხართ?“ „დიახ,“- ყვირიან ყველანი. „მაშ, რად მოხვედით სემინარზე? თუ ჰუმანურები ხართ, წადით და იმუშავეთ.“ ისინი ჩრდილის ჰუმანურები არიან და არა არსისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვების 40 % თვლის, რომ მშობლები ტელეფონისა და კომპიუტერის ეკრანთან მეტისმეტად ბევრ დროს ატარებენ

ბავშვების 40 % თვლის, რომ მშობლები ტელეფონისა და კომპიუტერის  ეკრანთან მეტისმეტად ბევრ დროს ატარებენ

მშობლები ძალიან ღელავენ, როდესაც ამჩნევენ, რომ მათი შვილები ეკრანთან დიდ დროს ატარებენ. როგორც აღმოჩნდა, ბავშვებსაც არ სიამოვნებთ, როდესაც მშობლები მობილურისა და კომპიუტერის მიმართ ზედმეტ ყურადღებას იჩენენ. უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვებს არ მოსწონთ მშობლების ეკრანდამოკიდებულება. ბავშვების 40 % ფიქრობს, რომ მშობლები ეკრანთან ძალიან დიდ დროს ატარებენ.

2016 წელს გამოკითხული მშობლების 27 % აღნიშნავდა, რომ მობილურზე ზედმეტად იყო მიჯაჭვული. 2019 წელს ჩატარებული კვლევით დადგინდა, რომ აღნიშნული რიცხვი 45 %-მდე იყო გაზრდილი, ხოლო მოგვიანებით ჩატარებულმა გამოკითხვებმა უფრო ცუდი შედეგი აჩვენა. უკანასკნელი კვლევების მიხედვით, მშობლების 52 % თავს ეკრანდამოკიდებულად თვლის.

უახლესი კვლევის შედეგებს ბავშვებიც იზიარებენ. გამოკითხული თინეიჯერების 40 % თვლის, რომ მშობლები ტელეფონისა და კომპიუტერის ეკრანთან მეტისმეტად ბევრ დროს ატარებენ. ბავშვების 39 % ოცნებობს, რომ მათი მშობლები ტელეფონის ეკრანს ცოტა ხნით მაინც მოშორდნენ. 2016 წლის გამოკითხვის შედეგებთან შედარებით მშობლების ეკრანდამოკიდებულებით უკმაყოფილო ბავშვების რიცხვი 28 %-ით არის გაზრდილი.

მშობლების 25 % აცხადებს, რომ დაძინებამდე 5 წუთით ადრე მობილურ ტელეფონს იყენებს, ხოლო მათი 23 % აღნიშნავს, რომ მობილურს ხელში გაღვიძებიდან 5 წუთის შემდეგ იღებს. თინეიჯერების 40 % დაძინებამდე მობილური ტელეფონით ერთობა, მათი 32 % კი გაღვიძებისთანავე მობილურს იყენებს. მოზარდების 29 %-ს ღამით მობილურ ტელეფონთან ერთად ძინავს, რასაც ზრდასრულების მხოლოდ 12 % აკეთებს.

მშობლები მობილურ ტელეფონებზე იმაზე მეტად არიან დამოკიდებული, ვიდრე ოდესმე. მათი დიდი ნაწილი აცნობიერებს, რომ ეკრანზე მიჯაჭვულობა ძალიან დიდი პრობლემაა და მისგან თავის დაღწევას ცდილობს.

დედებო, მობილური ტელეფონებისადმი დამოკიდებულებისგან თავის დაღწევა რთული სულაც არ არის, მით უმეტეს, როდესაც თქვენი შვილები ამის გამო თქვენდამი უკმაყოფილებას გამოხატავენ.

მომზადებულია​ mommynearest.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად