Baby Bag

„ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის გაჩენის შემდეგ წყვილების ურთიერთობაში არსებული კრიზისების შესახებ ისაუბრა: 

„როდესაც ჩნდება ბავშვი, დედა დისტანცირდება მამისგან. მამები, ნახევრად სერიოზულად რომ ვთქვა, ეჭვიანობენ ბავშვებზე. ამას ვერ ამბობენ, იმიტომ, რომ იციან, სულელურ მდგომარეობაში აღმოჩნდებიან, მაგრამ თითქოს მამამ თავისი ადგილი დაკარგა. გაჩნდა პატარა ადამიანი, რომელმაც გასწია ის გვერდით. ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია წყვილის ურთიერთობა. ბავშვი დამაშორებელი კი არ უნდა იყოს წყვილისთვის, პირიქით, დამაკავშირებელი და გამაერთიანებელი.

ბავშვს არ აქვს ის ფუნქცია, რომ შენ ჩემგან არ გაიქცე და დაგიჭირო. ასეთ შემთხვევაში იტვირთება ეს პროგრამა და მერე მთელი ცხოვრება ეს ადამიანი გამშველებელია. გინახავთ, ალბათ, ასეთი ადამიანები, სულ რომ შუაშია. ეს არის ჩატვირთული პროგრამა. ბავშვი გაჩენის შემდეგ კრიზისი შეიძლება იყოს ფინანსური, შესაძლოა, იყოს ეჭვიანობა, რომელიც თუ პარანოიდალურია, შეუძლებელია ამის დატევა და მოთმენა.

გაუთავებელი ბრალდება, ჭკუის დარიგება და კრიტიკა - ეს სამი რამე არ უნდა იყოს. არსებობს 100 100-ზე ტექნიკა. მე და თქვენ რომ ვიჩხუბოთ, მე თუ მოვალ და გეტყვით, რომ მე 100%-ით ვაცნობიერებ ჩემს წილს და ბრალს, გთხოვ, მაპატიო, ჩემი 100 % „გაიძულებს,“ რომ შენც აიღო შენი 100% საკუთარ თავზე, ეს უკან გახევინებს,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად