Baby Bag

„თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ...“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ...“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ სხვა ადამიანების მიმართ კეთილი დამოკიდებულების ქონის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და ადამიანებს ურჩია, რომ მათ საკუთარი მტრების შეყვარებაც უნდა სცადონ:

„ღმერთი გავალდებულებთ თქვენი მტრების შეყვარებას, იმათ შეყვარებას, ვინც თქვენ საშინლად გექცევათ. „აკურთხევდით მაწყევართა თქვენთა,“ ანუ თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ. შენ თუ ეს სიტყვები ვერ გაიაზრე, იმას შეძლებ, რომ მაწყევარს ლოცავდე კი არა, შეიძლება საკუთარო მშობლები და შვილი შეიძულო, თუ ამას კარგად ვერ გაითავისებ. როდესაც ადამიანი ამ სიტყვების არსს ნაწილობრივ მაინც ჩასწვდება, სხვა მადლი და წყალობა მოგივა, სხვა ბედნიერება მოვა, სხვანაირად შეხედავ ადამიანებს. დაინახავ, რომ რასთანაც კი შეხება გაქვს, ყველაფერი ღვისგან გაქვს. ამიტომ გეუბნება ღმერთი, რომ არავინ არ უნდა გიყვარდეს მასზე მეტად, რადგან ყველაფერი მისგან გაქვს. ღმერთი ყოველდღე თავიდან ქმნის შენთვის სამყაროს. შენთვის არის ეს ჰაერი, წყალი. შენგან განადგურებულს და დაბინძურებულს ღმერთი წმენდს ისევ, ღმერთი ეხება ამას. ვისთანაც კარგად ვერ გრძნობ თავს, იმას შენ ძალიან სჭირდები. შენ შეგიძლია მისი ცხოვრება შეცვალო. შენმა სიტყვამ შეიძლება ეს ადამიანი დაალბოს, მისი გული და გონება შეცვალოს.

ერთი ადამიანი ერთი სამყაროა. ერთ ადამიანს რომ ცუდად მოექცე, შენ მთელს სამყაროს ექცევი ცუდად. ერთ ადამიანს რომ მოექცე კარგად და სიკეთით, მთელ სამყაროს ექცევი კარგად. ადამიანი არის ყველაზე ძვირფასი, თუ რამეა ღმერთისგან შექმნილი. ქრისტიანები სწავლობდნენ ადამიანთან ურთიერთობას, მის სიყვარულს. ისინი ყველაფერს აკეთებდნენ იმისთვის, რომ ადამიანი გაეხარებინათ, მისთვის სიხარული მიენიჭებინათ. ამას ფიქრობს ქრისტიანი ადამიანი. ღმერთის გარეშე არის ტკივილი, ჯოჯოხეთი და სიმწარე,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად