Baby Bag

როგორ მივხვდეთ, რომ გაგვთვალეს? - ანზორ ოდიშარიას რჩევები ავი თვალისგან თავის დასაცავად

როგორ მივხვდეთ, რომ გაგვთვალეს? - ანზორ ოდიშარიას რჩევები ავი თვალისგან თავის დასაცავად

ეზოთერიკოსმა ანზორ ოდიშარიამ ავი თვალისგან თავის დაცვის წესებზე ისაუბრა:

„როდესაც კარგ ხასიათზე ვართ, გვიხარია ცხოვრება, რაღაც მიმართულებით მივდივართ და მოულოდნელად ხასიათი გვეცვლება, მთელი ეს აღვსებული სიკეთე სადღაც გადის, ეს პირველი ნიშანია იმისა, რომ გაგვთვალეს. ასეთ შემთხვევაში სწრაფად უნდა დაიწყოთ რეაგირება. ძალიან ხშირად ხდება, რომ თვალი გეცა და ამიტომ წარმატებას ვერ მიაღწიე. თვალი ეს არის შურის ენერგეტიკა, რომელიც სხვა ადამიანისგან მოდის. ასეთი ადამიანის პირველი მთავარი ხასიათობრივი მაჩვენებელი არის ენერგეტიკული სისუსტე, ის საუბრის დროს ძალიან აქტიური ხდება. ის არის გაბოროტებულად ინტერესიანი, რომელიც სხვა ადამიანების ცხოვრებით ცხოვრობს. ენერგოვამპირიც ასეთი რამ არის. მას აკლია ენერგია და სჭირდება სხვა ადამიანის ენერგეტიკა, რომ შეივსოს დღის ლიმიტი.

ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ მივხვდეთ, როდის გაგვთვალეს. ეს არის, როდესაც ჩვენი ხასიათი იკარგება, ემოციურ ენერგიას ვკარგავთ. პირველ რიგში, ამ სიტუაციას გავერიდოთ, გავაქტიურდეთ. ამ შემთხვევაში კარგია, რომ დავლიოთ ლიმონიანი წყალი. ძალიან ძლიერად უნდა გავიზმოროთ, რომ ენერგეტიკა ტონუსში მოვიყვანოთ. ძალიან კარგია სიტყვები, რომელსაც გულში ვამბობთ, როდესაც ენერგოვამპირს ვესაუბრებით ჩვენ წინ. უნდა ვთქვათ: „შენი შენთან, ჩემი ჩემთან.“ როდესაც გთვალავენ და გეუბნებიან: „როგორ მეცოდები,“ უპასუხეთ: „მეც.“ აუცილებელია, რომ შეტევაზე გადავიდეთ. ისე არ უნდა წამოვიდეთ, რომ ეს ნეგატივი მივიღეთ. ყველა ჩვენგანს ჰყავს თავისი მფარველი ანგელოზი. მთავარანგელოზის ხატის ტარების შემთხვევაში დაცულები ვიქნებით უარყოფითი ენერგიისგან. ენერგეტიკული ჰიგიენა ძალიან მნიშვნელოვანია. ყველაზე მთავარი წესია, რომ დილით განსაკუთრებულ პოზიტიურ განწყობაზე უნდა ვიყოთ,“- მოცემულ საკითხზე ანზორ ოდიშარიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ და ვაცმევთ,“ - ნანა ჩაჩუა

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ და ვაცმევთ,“ - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ იმ შეცდომებზე ისაუბრა, რომლებიც მშობლებმა ბავშვთან ურთიერთობისას არ უნდა დაუშვან. მან აღნიშნა, რომ ყველაფერი დედიდან იწყება და სამყარო ბავშვთან სწორედ დედის დახმარებით შემოდის:

„ყველაფერი მშობლიდან იწყება და უკაცრავად მამებთან, ყველაფერი იწყება დედიდან. მამა, იზრუნე დედაზე! დედით შემოდის სამყარო ბავშვთან. პირველი დაბადება ბიოლოგიურია და ჭიპლარის გადაჭრით იწყება, მერე იწყება ის დაბადება, რომელსაც ფსიქოლოგიური დაბადება ჰქვია. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვს მიეცეს ძუძუთი კვება. დედის სხეულთან სიმბიოზური კავშირი ითხოვს კვლავ გაგრძელებას. სამყაროს მიმართ ნდობას ან უნდობლობას საფუძველი ორ წლამდე ასაკში ეყრება. შესაძლოა, დედა ვერ აწოვებდეს ძუძუს ბავშვს, არ გავიტეხოთ გული.“

​ნანა ჩაჩუამ აღნიშნა, რომ ბავშვთან ურთიერთობისას ღიმილიანი სახე რაც შეიძლება ხშირად უნდა გვქონდეს:

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, ​მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ, ვაცმევთ ბავშვს. ამას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. სულ უნდა გვქონდეს ღიმილიანი სახე. ღიმილი არის ისეთი რამ ადამიანის ცხოვრებაში, იცოდეთ, მსგავსი არაფერი აქვს სამყაროს, არაფერია ღიმილზე უფრო მეტი. ღიმილი ყოვლისმომცველია. ბავშვი რომ ძუძუთი იკვებება, ამ დროს მას ღიმილი უნდა. თუ ამას ვახერხებთ, აქ ეყრება საფუძველი სამყაროს მიმართ ნდობას. თუ ამას ვერ ვახერხებთ, არის უნდობლობა.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ორი წლის ასაკიდან ბავშვი ავტონომიურობისთვის ბრძოლას იწყებს, რაც ნორმალური განვითარების შემადგენელი ნაწილია:

„ორიდან სამ წლამდე არის ავტონომიურობისთვის ბრძოლა. ბავშვი კიდებს კოვზს ხელს, ამბობს, რომ თვითონ შეჭამს. მზრუნველი მშობელი, მზრუნველი ბებია ეუბნება: „არა, არ დაისვარო.“ ავტონომიურობა უნდა იყოს, თორემ მერე იქნება ვიღაცის სიტყვაზე დამოკიდებული, ჩამოგვიყალიბდება მორცხვობა. რამდენჯერ მიდიან ბავშვები ბავშვთა ცენტრებში და ზოგიერთი დედის კალთაზეა მიწეპებული. თუ ბავშვს ავტონომიურობის სურვილი არ აქვს, ის უკვე დაკვირვების ობიექტია.“

​ღიმილთან ერთად მთავარია, რომ ბავშვს სულ ველაპარაკოთ, ყველაფერი გავახმოვანოთ. ბავშვს ძალიან უნდა მინის ჭურჭელს ხელი მოჰკიდოს და ითამაშოს. ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ძალიან გინდა არა, რომ ამითი ითამაშო? მოგეწონა ხომ?“ ამით ჩვენ ვასწავლით მას ემოციების, განცდების სახელდებას. როგორ ვეუბნებით ბავშვს, რომ არ შეიძლება? ვეუბნებით: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვერბალური და ჟესტის ენა უნდა ემთხვეოდეს ერთმანეთს და ხელისგული უნდა იყოს გაშლილი. ეს უნდა იყოს მტკიცედ, მკაფიოდ ნათქვამი. ბრძანება და დირექტივა ინტონაციაში არ უნდა იყოს. ინტონაცია არის უმთავრესი. შემდეგ ბავშვს ვუხსნით, რატომ არ შეიძლება: „ეს გატყდება.“ ამასთან ვთავაზობთ ალტერნატივას. არასდროს არ ავკრძალოთ ის, რისი ალტერნატივის უნარიც ჩვენ არ გვაქვს და არ ვართ მზად,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

წაიკითხეთ სრულად