Baby Bag

„საოცარი პერიოდია ზაფხულის პერიოდი, ულამაზესი და უტკბილესი... ეს სიკეთის დაგროვების პერიოდია,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ზაფხულში სწორი დასვენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ოჯახთან, მეუღლესა და შვილებთან ერთად დროის სასიამოვნოდ გატარება საუკეთესო დასვენებაა:

„ადამიანი ვერ ხვდება იმას, რომ ხვალ შეიძლება ამქვეყანაზე აღარ იყოს. უცებ შეიძლება შენი ამქვეყნიური ცხოვრება დასრულდეს. ვისაც ეს ყველაფერი ესმის, ის ყველა წამსა და წუთს უფრთხილდება. ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ ეკლესია ადამიანს გართობას ან დასვენებას უკრძალავს, პირიქით, როდესაც შრომობ ადამიანი, უფლება გაქვს იმისა, რომ დაისვენოს შენმა სხეულმა, შვება ნახო, ზღვაზე წახვიდე, მთაში წახვიდე, ჰაერი ჩაისუნთქო, ოჯახთან ერთად დრო გაატარო. ამაზე კარგი არაფერი არ არის.

იოანე ოქროპირს უწერია, რა სჯობს სწორად მიღებულ სიამოვნებებსო. როდესაც ადამიანი შენს ოჯახთან, შენს მეუღლესთან, შენს შვილებთან ერთად ტყეში გახვალ, ბუნებაში გახვალ, იქ წაიღებ და ბუნებაში გაშლი საკვებს, მიირთმევ ამ საკვებს შენს ოჯახთან ერთად, იმღერებ, სითბოს გამოხატავ, სიყვარულს გამოხატავ, შვილებს ეთამაშები, ასეთ მიღებულ სიამოვნებას რა სჯობს? შენს ოჯახთან ერთად დროს რომ გაატარებ, ბედნიერი და გახარებული ხარ, ამაზე უკეთესი რა არის?!

საოცარი პერიოდია ზაფხულის პერიოდი. ულამაზესი და უტკბილესი პერიოდია. ცოდვის დაგროვების პერიოდი კი არ არის, სიკეთის დაგროვების პერიოდია. ხედავ გაცოცხლდა ყველაფერი, სიცოცხლე თავიდან იწყება. წარმოიდგინე, როგორი ლამაზია! ნაყოფი მოაქვს ბუნებას, ვაშლია, მსხალია, ატამია. ხარობს შენი სული! ამაზე ტკბილი პერიოდი არ არსებობს, როდესაც შენ ამ ყველაფერს სწორად აკეთებ,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად