Baby Bag

„ძიძა იმყოფებოდა მუდმივი ფსიქოლოგიური წნეხის მდგომარეობაში, შეექმნა ჯანმრთელობის პრობლემები,“ - ძიძების ასოციაცია ძიძების უფლებების დარღვევის შესახებ

ძიძების ასოციაციამ სოციალურ ქსელში ძიძების გასაფრთხილებლად განცხადება გამოაქვეყნა, რომელშიც ვკითხულობთ:

„ძვირფასო ძიძებო,

ძიძების ასოციაცია გაფრთხილებთ თბილისში, კავსაძის ქუჩაზე მოსახლე ოჯახის შესახებ, რომელიც ეძებს 24 საათიან ძიძას. იცოდეთ, რომ ოჯახში არსებობს თქვენი უფლებების შელახვის და ფიზიკური ზიანის საფრთხე. თუ მაინც გადაწყვეტთ მუშაობის დაწყებას, აუცილებლად გააფორმეთ ხელშეკრულება.

რამდენიმე დღის წინ ასოციაციას დაუკავშირდა ძიძა, რომელიც დასაქმებული იყო ამ ოჯახში და ითხოვა დახმარება, რადგან იყო ჩაკეტილი და სურვილის მიუხედავად, ვერ ახერხებდა სახლის დატოვებას.

- ჩვეულებრივ, მას სამუშაო დღე-ღამის მანძილზე არ ჰქონდა სახლის დატოვების ან ბავშვის გასეირნების უფლება. 5 თვის განმავლობაში ამ გრაფიკით იმუშავა 24 საათიან რეჟიმში და შეექმნა ჯანმრთელობის პრობლემები;

- კვირაში 1 დასვენების დღე ხშირად იყო გამოყენებული ოჯახის მიერ, შეთანხმების და დამატებითი ანაზღაურების გარეშე;

- ბავშვთან ძიძა თითქმის მუდმივად მარტო იმყოფებოდა;

- თითქმის არასდროს ითვალისწინებდნენ ძიძის ნებას, სურვილს და უფლებებს;

- სამსახურიდან წასვლის გადაწყვეტილების შესახებ 1 თვით ადრე გაფრთხილების მიუხედავად, ძიძას არ აძლევდნენ სახლის დატოვების უფლებას და განზრახ არ მიდიოდნენ სახლში, რომ მას არ დაეტოვებინა ბავშვი;

- ძიძა იმყოფებოდა მუდმივი ფსიქოლოგიური წნეხის მდგომარეობაში და ამის გამო,(კარის ჩამკეტი კოდის ცოდნის მიუხედავად), ვერ იღებდა სახლის დატოვების ან 112-ზე დარეკვის გადაწყვეტილებას;

- ძიძების ასოციაციამ მას გაუწია საჭირო კონსულტაცია. სატელეფონო კონტაქტით ფსიქოლოგიური მხარდაჭერის და დარწმუნების შედეგად, მოახერხა სახლიდან გამოსვლა და ამჟამად უსაფრთხოდ იმყოფება.

ამ ეტაპზე ასოციაცია შეგნებულად არ ასაჯაროებს ოჯახის ვინაობას.

თუ კიდევ ვინმე ხართ მსგავს პირობებში, იცოდეთ, რომ შეგიძლიათ მომართოთ ასოციაციას.

გაავრცელეთ წერილი, რომ ძიძებმა გაიგონ ოჯახის შესახებ და გააფრთხილონ ერთმანეთი.“

ძიძების ასოციაციის წარმომადგნლებმა ხათუნა ნათელაშვილმა და ირინა ჟიჟიაშვილმა ძიძების უფლებების შელახვის საკითხზე ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრეს:

„არის დამატებითი საათები, სამუშაო გაზრდილი ანაზღაურების გარეშე. ძიძებს არ გვაქვს დოკუმენტური შეთანხმება, არის მხოლოდ სიტყვიერი შეთანხმება, მათ ეშინიათ სამსახურის დაკარგვის, მორიდებულად არიან. მინიმალური თანხა, რაც ოჯახს უნდა მოახმაროს ძიძამ, იმის დაკარგვის შიში აქვს. არის ასეთი საკითხი: „გინდა? იყავი! არ გინდა? მიბრძანდი!“ ეს „მიბრძანდი!“ ცოტა რთულია და ძიძებს ურჩევნიათ გააკეთონ ზედმეტი. მოთხოვნები იზრდება და მერე არის ბევრი მოთხოვნა. თითქოს ეჩვევა ამ ყველაფერს ძიძა. როდესაც მშობლის და ძიძის მოთხოვნები აისახება ხელშეკრულებაში, შემდგომ აღარ იქნება პრობლემა.

ჩვენ ძიძების ასოციაცია ჩამოვაყალიბეთ, ავიყვანეთ ჩვენი იურისტი. ჩვენ გვინდა, სახელმწიფო დონეზე ძიძა გავხადოთ პროფესია. დაუცველები ვართ ძიძები. ბევრმა ძიძამ გაიგოს, რომ არსებობს ასეთი ასოციაცია. ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენი პროფესია იყოს აღიარებული. კრიზისების დროს ჩვენ არარსებული ადამიანები ვართ. ხელშეკრულების გაფორმებით დაცული იქნება ძიძაც და დამსაქმებულიც. ვითხოვთ, რომ სახელმწიფო დაგვიდგეს გვერდში და დაგვინახოს, რომ ჩვენ ვარსებობთ,“ - აღნიშნეს ძიძების ასოციაციის წარმომადგენლებმა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად