Baby Bag

„მე ვიცი ბავშვები, რომლებსაც კოკა-კოლა რომ დაუდგა, არ სვამენ, მშობლებისგან ისე აქვთ ეს ახსნილი,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანის თავისუფალი ნების სწორი მიმართულებით წარმართვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ადამიანებმა თავისუფლება დაარქვეს იმას, რაც მათ უნდათ. სურვილს აყოლა ჰგონიათ ადამიანებს თავისუფლება. ეს სურვილის თავისუფლება პირიქით, შეიძლება დამღუპველიც იყოს ადამიანისთვის და გამანადგურებელიც იყოს მისთვის. პავლე მოციქულს აქვს საოცრად აღწერილი ეს თავისუფლებასთან დაკავშირებით. კორინთელთა მიმართ ეპისტოლეში ამბობს ასეთ რამეს, რომ მე ყველაფრის კეთება შემიძლია, მაგრამ ის, რისი კეთებაც შემიძლია, ყველაფერი სასარგებლო არ არის. მე გავარკვევ რა არის სწორი და მხოლოდ იმას გავაკეთებ, რაც სასარგებლოა.

ხშირად სასარგებლო, რაც სწორია და კარგია, შესაძლოა, შენს სულ არ უნდოდეს, როგორც ბავშვებშია, რომ ცუდი, ჯანმრთელობისთვის დამაზიანებელი საკვები უფრო უნდათ, ვიდრე სასარგებლო. დედა რომ უმზადებს კარგ საჭმელს, ბავშვს ამის ჭამა არ უნდა. თუ ის ამას კარგად გაიაზრებს და მშობელიც კარგად აუხსნის, მერე სხვანაირად ფიქრობს. მე ვიცი ბავშვები, რომლებსაც კოკა-კოლა რომ დაუდგა, არ სვამენ, მშობლებისგან ისე აქვთ ეს ახსნილი. ერთმა ბავშვმა მითხრა: „მამაო, ეს ხომ ძალიან ცუდია, რატომ დამისხი? მე მირჩევნია, ნატურალური წვენი დავლიო.“

ბავშვმა ისწავლა უარის თქმა. მშობელმა ისე სწორად, კარგად ასწავლა, თავში კი არ ჩაარტყა იმის გამო, რომ რატომ სვამს კოკა-კოლას, არა! აუხსნა, დააჯერა, კარგად გააგებინა ეს ყველაფერი,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად