​ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ადამიანის ცხოვრებაში განწყობისა და მოლოდინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წუწუნი ადამიანს ძალიან აზიანებს:

„როდესაც მე ძლიერი სურვილი მაქვს, ვიყო ცუდად, როდესაც ძლიერი საჭიროება მაქვს, არ ვიყო კარგად, ამ შემთხვევაში ნებისმიერი დაავადება შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანმა საკუთარი თავის მისამართით. ყველაზე მცირე შეგვიძლია ვისაუბროთ შაკიკზე, პანიკურ შეტევებზე, რაც ყოველდღიურია თითქმის ჩვენს ცხოვრებაში. ძალიან დიდია მომართვიანობა ამ მხრივ. ჩვენ ისევ ვსაუბრობთ პირად პასუხისმგებლობაზე. სად ვარ? რა მინდა? მინდა ვიყო კარგად, თუ მინდა უბრალოდ მომიარონ, ვიწუწუნო.

როდესაც ვწუწუნებ, ხშირ შემთხვევაში ველს, რომელშიც ვიმყოფები მე თვითონ განვაწყობ ნეგატიურად. რამდენადაც ჩემი ველი ნეგატიურია, მით უფრო მეტად ვიზიდავ დაავადებებს, ასევე სხვადასხვა ჩივილებს. რა თქმა უნდა, არსებობს პლაცებოს ეფექტი. საჭიროების შემთხვევაში ადამიანი თვითონ განიცდის ამ ეფექტს. ხშირად ადამიანი თვითონ შთააგონებს საკუთარ თავს, რომ რიგ მედიკამენტს თუ მივიღებ, გავხდები კარგად, თუ მივალ სპეციალისტთან, გავხდები კარგად. ჩვენ თვითონ ვანიჭებთ ადამიანებს, მედიკამენტებს და გარემოებებს იმ ღირებულებებს, რომელიც შემდგომ მხსნელად და გადამრჩენელად გვევლინება. რა თქმა უნდა, მუშაობს პლაცებოს ეფექტი, მაგრამ ეს დროებითია. თუ სიღრმეში არ ჩავედით, საიდან დაიწყო პრობლემა, ეს დროებითია.

ძლიერი ფსიქიკის ჩამოყალიბებაზე გარემოს დიდი მნიშვნელობა აქვს, ოჯახის როლი უდიდესია. გენეტიკური ფაქტორი არსებობს. თუ მე მყავს ჩემს გენეტიკურ წარმომავლობაში ძლიერი ფსიქიკის ადამიანები, შანსი იმისა, რომ მეც ვიყო საკმაოდ ძლიერი, არის მაღალი, მაგრამ თუ გარემომ არ შემიწყო ხელი, არანაირი რესურსი ადამიანში თავისთავად არ განვითარდება,“- აღნიშნა ნინო კერესელიძემ.

წყარო:​ „განთიადი“