Baby Bag

რა დაემართება კალთაში ჩასმულ ბავშვს ავტოსაგზაო შემთხვევის დროს - ვიდეო

რა დაემართება კალთაში ჩასმულ ბავშვს ავტოსაგზაო შემთხვევის დროს - ვიდეო

„საქართველოს ალიანსი უსაფრთხო გზებისთვის“ თავმჯდომარემ ეკა ლალიაშვილმა საბავშვო სამგზავრო სავარძლების გამოყენების საჭიროებაზე ისაუბრა. მისი თქმით, კალთაში ჩასმული ბავშვი დაუცველია:

თუ საბავშვო სამგზავრო სავარძელი სწორადაა შერჩეული წონისა და ზომის მიხედვით და სწორადაა დამონტაჟებული, 60%-დან 80%-მდე იცავს ბავშვს დაზიანებისგან. მნიშვნელოვანია, რომ 135 სანტიმეტრამდე მოზარდებისთვის იყოს გამოყენებული. დღეს იწყება მოსმენა პარლამენტში სამგზავრო საბავშვო სავარძლებთან დაკავშირებით. მე დარწმუნებული ვარ, რომ პრინციპების დონეზე ყველა ვთანხმდებით, რომ ბავშვები უნდა იყვნენ დაცულები მგზავრობის დროს. ჩვენი ინიციატივაა, რომ ამ ქვეყანაში გაჩნდეს საკანონმდებლო ჩანაწერი, რომელიც დაიცავს ბავშვებს მგზავრობის დროს,“ - აღნიშნა ეკა ლალიაშვილმა.

მისივე თქმით, საბავშვო სავარძლების გამოყენებას ტაქსის მძღოლებს და საზოგადოებრივ ტრანსპორტს ჯერჯერობით ვერ დაავალდებულებენ და დაგეგმილი ცვლილება მხოლოდ კერძო ავტომობილებს შეეხება.

იხილეთ ვიდეო, რა დაემართება კალთაში ჩასმულ ბავშვს ავტოსაგზაო შემთხვევის დროს:

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად