Baby Bag

„ბავშვი ყოველთვის სწავლობს შეგრძნებებით, რაც უფრო მეტი შეგრძნებაა ჩართული თამაშის პროცესში, მით უფრო ეფექტიანია,“ - ოკუპაციური თერაპევტი

ოკუპაციური თერაპევტი ნინო ჭუმბურიძე „სხვა შუადღეში“ ფუნქციური თამაშების მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს:

„ნებისმიერ შემთხვევაში, ტიპური განვითარების თუ შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვთან, აუცილებელია შეგრძნებების სტიმულაცია. ბავშვი ყოველთვის სწავლობს შეგრძნებებით. რაც უფრო მეტი შეგრძნებაა ჩართული თამაშის პროცესში, მით უფრო ეფექტიანია ეს პროცესი. აუცილებელია, თითოეული მასალა ფუნქციურად გამოვიყენოთ. ამას არ უნდა ჰქონდეს მხოლოდ და მხოლოდ შეხების სახე. ხშირად ვამბობთ ხოლმე, რომ ჩვენი მოქმედება უნდა იყოს აქტივობის ნაწილი. ეს არის ოქროს წესი. მოქმედება უნდა იყოს მიზანმიმართული და ფუნქციური. რას ვგულისხმობთ ამაში? თქვენ ახსენეთ, რომ ბავშვმა რომელიმე ნივთი ან სათამაშო, შესაძლოა, გამოიყენოს და მერე მობეზრდეს. თუ თამაშს ფუნქციურ სახეს მივცემთ, ეს არ მოხდება. თუ ბავშვი თამაშობს წიწიბურაში ან ქვიშაში, მას უნდა მივცეთ საშუალება, რომ სხვადასხვა ფიგურები მოხაზოს. ამ დროს ის იღებს ორ შეგრძნებას: ეხება წიწიბურას, იჭერს ხელში და ა .შ. თამაშისას ბავშვი პინცეტისებურ ჩაჭიდებებს აკეთებს. ამ შემთხვევაში წერისთვის მზაობაზეც შეგვიძლია მუშაობა.“

„წიწიბურით თამაში, როგორც წესი, ძალიან პატარა ასაკიდან იწყება. ბავშვები ხელებს ყოფენ წიწიბურაში. ჩვენ შეგვიძლია პატარ-პატარა სათამაშოები ჩავუყაროთ შიგნით და წავახალისოთ, რომ იპოვოს. შესაძლებელია, რომ წიწიბურა უბრალო ბუშტში მოვათავსოთ და ბავშვმა სხვადასხვა შეგრძნებები მიიღოს.“ - აღნიშნავს ნინო ჭუმბურიძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად