Baby Bag

„ბავშვი რომ გავაჩინე, მთხოვა, ფოტო გადაუღე და გამომიგზავნე, დამარწმუნე, რომ ნამდვილად ბიჭიაო,“ - ხატია სიჭინავა მეოთხე შვილის დაბადების ამბავს იხსენებს

რამაზ ნოზაძე თოქ-შოუ „პროფილში“ მეოთხე შვილის დაბადების ისტორიას იხსენებს:

„მოვიდა გმირი და თქვა, რომ ორსულად ვარო, ვუთხარი, გავაჩინოთ-მეთქი. წავიდა, მოვიდა გმირი და ბიჭი მყავსო, ასე თქვა. ვერ დავიჯერე, რომ სამი გოგოს მერე ბიჭი იქნებოდა. შესამოწმებლად რომ მიდიოდა, არ მივყვებოდი. ბოლოს კარანტინის დროს გავყევი, რომ შევხედე, მაშინვე დავრწმუნდი, რომ ბიჭი იყო. ამაში დავრწმუნდი და ძალიან მესიამოვნა კიდეც.“

ხატია სიჭინავას თქმით, მეუღლეს ბავშვის სქესში ეჭვი ბოლო წუთამდე ეპარებოდა:

„ბავშვი რომ გავაჩინე, მთხოვა, ფოტო გადაუღე და გამომიგზავნე, დამარწმუნე, რომ ნამდვილად ბიჭიაო. ბოლო წუთამდე ეჭვი ეპარებოდა.“

„ახლაც კი ვერ შემიგნია, ამდენი ხნის მერე, რომ ბიჭის მამა ვარ. ნელ-ნელა ვაცნობიერებ, რა სხვანაირი შეგრძნებები მაქვს ბიჭის გამო. ამდენი გოგოს მერე როგორ უნდა მიყვარდეს, ცოტა სხვანაირად გავიგე ეს ყველაფერი. ალბათ, დროთა განმავლობაში ეს გრძნობა კიდევ უფრო გამიძლიერდება,“ - აღნიშნავს რამაზ ნოზაძე.

ხატია სიჭინავას თქმით, მასაც ძალიან უჭირს იმის დაჯერება, რომ მისი მეოთხე შვილი მამრობითი სქესისაა:

„მე საერთოდ საოცრება მჭირს, ბავშვი ხელში რომ მიჭირავს, სულ გოგოთი მივმართავ. იმდენად მიჩვეული ვარ, რომ სულ გოგო მეჭირა ხელში. სანამ პამპერსის გამოცვლას არ დავუწყებ, სულ მგონია, რომ გოგო მიჭირავს.“

„თვალები ნელ-ნელა უღიავდება, მამიკოს თვალები უნდა ჰქონდეს. დილით რომ გულზე დავიწვენ, სულ სხვა განცდები მოდის, ესეც მეღირსა. ღმერთმა მომცა იმის საშუალება, რომ შემეგრძნო ბიჭის სიყვარული როგორია. მადლობა ღმერთს, რომ მომცა ყველაფერი, რასაც კაცი ინატრებდა. ვისაც გოგოები ჰყავს და ბიჭიც უნდა, ვეტყვი, რომ არ მოდუნდნენ. ყველა მეუბნებოდა, მარტო გოგოები გყავსო, აჰა, ხომ არის ბიჭი. ახლა რაღაც იტყვიან?!“ - აცხადებს რამაზ ნოზაძე.

ხატია სიჭინავა აღნიშნავს, რომ პანდემიის გამო მის ოჯახს საფრთხე არ შექმნია:

„ჩემთვის ძალიან ძნელი იყო, ორსულობის ბოლო ორი თვე კარანტინს დაემთხვა, თუმცა ყველაფერმა ძალიან მშვიდობიანად ჩაიარა. რაც მთავარია, თბილისში არ გავჩერდით, ამოვედით აგარაკზე, სადაც არც კორონავირუსი იგრძნობა და მესამე მსოფლიო ომი რომ დაიწყოს, იმასაც ვერ გავიგებთ. სიმწვანე, ბუნება, სიმშვიდე და მარტო ჩვენ, ოჯახი, აქ ასე ვართ.“

„სახელად მიქაელის დარქმევა გვინდოდა, მაგრამ გიორგობას დაიბადა. ამიტომ ორი სახელი დავარქვით, გიორგი-მიქაელი ნოზაძე, ძალიან კარგი სახელი გამოვიდა.“ - აღნიშნავს რამაზ ნოზაძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, შალვა და ქეთი ტაბატაძეები, რომლებიც 10 შვილს ძიძის გარეშე ზრდიან

გაიცანით ქართველი მშობლები, შალვა და ქეთი ტაბატაძეები, რომლებიც 10 შვილს ძიძის გარეშე ზრდიან

შალვა და ქეთი ტაბატაძეები 10 შვილის მშობლები არიან. ელენეს, ანტონის, ილიას, ანდრიას, იოანეს, ელისეს, აბრააბის, ანას, ელისაბედისა და ენუქის მშობლებს ბავშვების მოსავლელად ძიძა არ აუყვანიათ. ისინი ყველაფერს დამოუკიდებლად უმკლავდებიან. თავისი დიდი და ბედნიერი ოჯახის შესახებ შალვა და ქეთი ტაბატაძეებმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ისაუბრეს. შალვა ტაბატაძის თქმით, უფროსი ბავშვები უმცროსებზე განსაკუთრებულად ზრუნავენ:

„მრავალშვილიან ოჯახში არის ეს ზრუნვა. უფროსი დედმამიშვილები ზრუნავენ პატარებზე, ასეირნებენ სუფთა ჰაერზე, უცვლიან საფენებს, ხელითაც აჭმევენ ხოლმე, როდესაც ჩვენ ვთხოვთ. შეიძლება უფროსებმა ბაღიდან გამოიყვანონ პატარები. უფროსი 16 წლის ხდება. მე 45 წლის ვარ. ხუთი ბავშვი მიდის დილით სკოლაში. ჩვენ ვიღვიძებთ დაახლოებით 9 საათისთვის. სამს ვამზადებთ საბავშვო ბაღისთვის. სულ პატარაც მაშინ იღვიძებს. ორი ადამიანი ვცდილობთ გავუმკლავდეთ ამდენი ბავშვის ჩაცმას, საუზმეს. ბაღში რამე არ უნდა დაგავიწყდეს: პირსახოცი, საფენი. დღიურად დაახლოებით 7 პური გვჭირდება. ზოგჯერ ხდება ხოლმე, რომ ვახშამზე არ გვაქვს პური და ყველას გვეზარება წასვლა. მერე მაინც ვიღაც მიდის.“

„ყოველთვის მეგონა, რომ მშვიდი არ ვიყავი. ზოგადად ძალიან ცოცხალი და ენერგიული ვარ. ვფიქრობ, რომ ბავშვებიც ძალიან მგვანან ამ კუთხით, მაგრამ როგორც ჩანს, მშვიდი ვყოფილვარ. ამაში წონასწორობა იგულისხმება. მაქვს უნარი, რომ თავი გავაკონტროლო. ალბათ, ამიტომაც მყავს ამდენი შვილი, ვარ მშვიდი. საქმეები გადანაწილებული გვაქვს. როდესაც ამდენი შვილი გყავს, სხვანაირად არ შეიძლება. მარტო გაზრდა ხომ არ არის, მნიშვნელოვანია აღზრდა. მომავალში მშობელმა შვილებს უნდა გაატანოს კარგი ჩვევები. ვცდილობთ მოწესრიგებულობას, განათლებას შევაჩვიოთ ბავშვები. მორიგეობა აქვთ ბავშვებს დღეების მიხედვით, ვინ რას აკეთებს. დროშაც გვაქვს ოჯახის. ელენე, ელისაბედი, ანდრია კარგად ხატავენ. მღერიან ბავშვები, სპორტით კავდებიან, რაგბიზე, კალათბურთზე დადიან. ვცდილობთ ეკლესიური ცხოვრებით ვიცხოვროთ. ვფიქრობდით, რომ რამდენ შვილსაც ღმერთი გვაჩუქებს, იმდენ შვილს ვიყოლიებდით. როდესაც შინაგანი მზაობა გაქვს, რომ ბევრი შვილი გეყოლება, მშვიდად ხვდები ყოველ მომდევნო შვილს,” - აღნიშნა ქეთი ტაბატაძემ.

წყარო: ​„ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად