Baby Bag

სიყვარულის 5 ენა, რომლითაც ბავშვებს უნდა ვესაუბროთ - ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე

ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე სიყვარულის ხუთ ენაზე საუბრობს, რომლითაც ჩვენს შვილებთან უნდა ვისაუბროთ:

„დედებთან შეხვედრებისას სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან აქტუალური თემა აღმოჩნდა. სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან დიდ და მნიშვნელოვან კვლევებს ეფუძნება. ეს კვლევები გვეუბნება, რომ როგორც უნდა განვსხვავდებოდეთ ადამიანები, მაინც ხუთნაირად გვიყვარს, ​როდესაც სიყვარულს გამოხატავენ ჩვენდამი. პირველი ეს არის წახალისება, მეორე არის დახმარება, მესამე - საჩუქარი, მეოთხე- გაუნაწილებელი ყურადღება და ჩახუტება.“

მარიამ დავითინიძის თქმით, სიყვარულის ხუთი ენის გამოყენება ეფექტიანია არამხოლოდ ბავშვებთან. არამედ უფროსებთანაც:

„სიყვარულის ხუთი ენა ყველაზე მოქმედებს, დაზე, ზმაზე, მეგობარზე. ახლა ბავშვების ჭრილში ვილაპარაკოთ. თუ ჩვენი ენა არის წახალისება, ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩვენს შვილს ჩვენგან სიყვარულის გამოხატვა ყველაზე მეტად სიამოვნებს საქებარი სიტყვებით, მის მიერ გაკეთებული კარგი საქმეების აღნიშვნით. რეალურად ბავშვს ყველაზე მეტად ეს სჭირდება. მას მოსწონს, როდესაც ეუბნებიან: ​„ყოჩაღ, რა კარგი ხარ! ეს რა კარგი საქმე გააკეთე!“ შემდეგი არის დახმარება. ეს ნიშნავს, რომ ბავშვის რაღაც სირთულეს მასთან ერთად გავდივართ, ვეუბნებით: „მოდი ერთად გავაკეთოთ.“ ეს ჩემი ენაა, ყველაზე მეტად სიყვარულის გამოხატულება ასე მომწონს, როდესაც მეხმარებიან.“

მარიამ დავითინიძე აღნიშნავს, რომ საჩუქრები ბავშვს ჯილდოს სახით არ უნდა მივცეთ და არ დავუკავშიროთ ქრთამს:

„შემდეგი არის საჩუქრები. ვის არ უყვარს საჩუქრის მიღება, მაგრამ ზოგიერთი ბავშვის შემთხვევაში ეს არის მკვეთრად მნიშვნელოვანი. აქ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ საჩუქარი შინაგანი არსით ნიშნავს დაუმსახურებელ ძღვენს. ​თუ საჩუქრებით დავიწყებთ ბავშვის განებივრებას და მის ენაზე ვილაპარაკებთ, ეს ისე არ უნდა გავაკეთოთ, რომ დავუკავშიროთ რაიმე ქრთამს, რაღაცის გაკეთებას, არ უნდა დავამყაროთ მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი. საჩუქარი ბავშვისთვის უნდა იყოს დაუმსახურებელი ძღვენი. ბავშვს უნდა გავუკეთოთ სიურპრიზები. არ არის აუცილებელი, რომ ეს იყოს ძვირადღირებული საჩუქრები.“

​გაუნაწილებელი ყურადღება არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ. ხშირად ადამიანები გვისმენენ არა იმიტომ, რომ გაგვიგონ, არამედ იმიტომ, რომ გვიპასუხონ. ასე ხშირად გვემართება. ვსხედვართ, ბავშვებს ვამეცადინებთ, ვლაპარაკობთ და უცებ ტელეფონი აწიკწიკდება, გაგვახსენდება, რომ რაღაც გასარეცხი გვაქვს, ბავშვთან კავშირი კი წყდება. გაუნაწილებელი ყურადღება ჩემი გოგოს საყვარელი ენაა. როგორც კი ჩემი ყურადღება სხვა რამეზე გადადის, იმ წუთში იკარგება ყველა შედეგი, რაც გვინდოდა, რომ დაგვედო. ​ჩახუტება სიყვარულის ყველაზე სასიამოვნო ენაა. ერთ-ერთ ქალბატონთან საუბრისას, მან თქვა, რომ მას ჰქონდა სიყვარულის სულ სხვა ენა, მისი შვილების ენა კი ჩახუტება იყო. თუ ბავშვს კარგად დააკვირდებით, აუცილებლად ამოიცნობთ, სიყვარულის რომელი ენაა მისთვის ყველაზე მოსაწონი. ზოგჯერ შეიძლება მოხდეს, რომ ერთი კი არა, ორი ენა იყოს მთავარი. არსებობს სპეციალური ტესტიც, რომლის შევსების შემდეგ, შეგვიძლია გავიგოთ, რომელია ჩვენთვის სასურველი სიყვარულის ენა,“ - აღნიშნავს მარიამ დავითინიძე.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,როგორც მცენარის მარცვალი ვერ განვითარდება მზის სხივების გარეშე, ბავშვი ვერ განვითარდება...
​პაატა ამონაშვილი საუბრობს სიყვარულის ატმოსფეროზე. ბავშვი იზრდება ისეთად, როგორ გარემოშიც ვითარდება ის. ,,ბავშვი არის ჩვენი სარკე" - აღნიშნავს პაატა ამონაშვილი. ნახეთ ვიდეო და არ დაგავიწყდეთ!!!

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ სტაბილური თვითშეფასების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც ჩვენ თვითშეფასების შესახებ ვსაუბრობთ, უნდა ვთქვათ, რომ თვითშეფასება თუ სტაბილურია, ეს არის მნიშვნელოვანი. ამ შემთხვევაში თვითშეფასება არ არის დამოკიდებული გარე ფაქტორებზე. როდესაც ჩემი შესაძლებლობების შესახებ თვითონვე გამაჩნია ცოდნა და მის მიმართ დამოკიდებულება არ მიქმნის პრობლემას. ადამიანის თვითშეფასება, რა თქმა უნდა, ოდნავ მეტი უნდა იყოს, რომ სტიმული იყოს, რათა კიდევ უფრო მაღლა წარვმართო ჩემი შესაძლებლობების განვითარება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, მშობლებმა ბავშვის თვითშეფასებაზე ზრუნვა დაბადებიდან უნდა დაიწყონ:

„ბავშვის თვითშეფასებაზე ზრუნვა დაბადებიდანვე უნდა დავიწყოთ. ამ დამოკიდებულებით უნდა ვზრდიდეთ ჩვენს შვილებს. 10-11 წლამდე ბავშვი გადის კლიშეს ეტაპს. ის შეფასებებს იღებს მშობლებისგან, ოჯახის წევრებისგან. როდესაც ეს შეფასებები ადეკვატურია, ბავშვს ეუბნებიან: „რა კარგად შეგიძლია, ყოჩაღ! შენ ამას შეძლებ!“ რაღაც თუ ვერ გამოსდის: „არაუშავს, რთულია, შენ შეძლებ ამას. დაგეხმარები!“ ასეთი თანადგომა ბავშვთან მიმართებაში მის თვითშეფასებას მაღლა აწევს. 2-3 წლის ასაკში ბავშვი რომ ცდილობს კოვზს ხელი მოჰკიდოს, ჩამოეთხვრება კიდეც საჭმელი, თუ დაეხმარები ამ დროს, ავტონომიურობის ეტაპი წარმატებულად გადაივლის. ეს არის თვითშეფასების ერთ-ერთი ძირითადი და მნიშვნელოვანი ეტაპი.“

„3-6 წლამდე ინიციატივის ეტაპი დგება. ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა. მერე ბავშვმა უნდა გადააჭარბოს, გაზარდოს თავისი თვითშეფასება ან პირიქით, დაკნინდეს და აბსოლუტურად დაირცხვინოს. 6-12 წლამდე ასაკის ბავშვებთან არის შრომისმოყვარეობა, ისინი სკოლაში იწყებენ სიარულს, თვითორგანიზებას ეყრება საფუძველი. ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ წინა დღით სასკოლოდ მოამზადოს ყველაფერი, ჩასაცმელი, სასწავალო ნივთები, გაკვეთილები, თადარიგი დაიჭიროს მეორე დღისთვის. თუ ამას ვერ მოვახერხებთ, რომ ბავშვს ეს ვასწავლოთ, მას არასრულფასოვნების კომპლექსები და განცდები ჩამოუყალიბდება,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად