Baby Bag

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

​​დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ქადაგებაში შობის დღესასწაულის შესახებ საუბრობს და იმ სიხარულის მნიშვნელობაზე მიგვითითებს, რომელიც შობას ადამიანებისთვის მოაქვს:

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა. ადამიანი ხშირად არაცნობიერადაც კი ხარობს უფლის მოვლინების დღეს. ბუნებრივიც არის, ასეც უნდა იყოს. თუ არ იქნა განცდილი და გააზრებული, თუ რა არის მიზეზი და საგანი ჩვენი სიხარულისა, ვერ ვიქნებით ბოლომდე თანამონაწილენი, რა თქმა უნდა. ყველაფერი, რაც დაიწერა წმინდა წერილში, ჩვენს სამოძღვრებლად დაიწერა, როგორც დიდი პავლე მოციქული ამბობს. დღესაც კიდევ ერთხელ, მიუხედავად იმისა, რომ საზეიმო განწყობა გვაქვს და სამართლიანად, ერთმანეთს ვულოცავთ, გვიხარია, მიუხედავად ამისა, ჩვენ ვალდებულები ვართ, რომ მთელი ​სერიოზულობით მოვეკიდოთ ამ დღესასწაულს. მთელი სერიოზულობით მოვეკიდოთ ჩვენს სიხარულს, იმიტომ, რომ ამ სიხარულს პასუხისმგებლობის განცდის გარეშე, პასუხისმგებლობის აღების გარეშე სრულად ვერ გავითავისებთ.“

დეკანოზის თქმით, ღვთის განკაცებამ ადამიანი უდიდესი პასუხისმგებლობის წინაშე დააყენა:

„ის, რაც მოგვიტანა ღვთის განკაცებამ, იმდენად დიადი რამ არის, იმდენად განადიდებს ადამიანს, იმხელა პასუხისმგებლობის წინაშე აყენებს ადამიანს, რომ უბრალოდ არ შეიძლება, რომ ამას სერიოზულად არ მოვეკიდოთ. ჩვენ მოგვეცა ჩვენი გონებისთვის აბსოლუტურად მიუწვდომელი რეალობა, მისი არმიღება ან ვერმიღება, ჩვენს პიროვნებას იმ დონეზე აკნინებს, რომ ჩვენი ადამიანობისგან აღარაფერი რჩება.“

​მამა თეოდორე გიგნაძე მწყემსებისა და მოგვთა თაყვანისცემის შესახებ საუბრობს და ნამდვილი რწმენის მნიშვნელობაზე მიგვითითებს:

„ყველამ ვიცით ეს ლამაზი ისტორია, როგორ ადიდებენ მწყემსნი და როგორ მიდიან მოგვნი თაყვანისცემისათვის. მწყემსების გალობაში, რომლებიც ანგელოზებთან ერთად უგალობენ განკაცებულ ღმერთს, საოცარი სიხარული გამოსჭვივის. ბუნებრივია, ​ჩვენი გულიც ცდილობს, რომ ამის თანამონაწილე გახდეს. მოგვები ძალიან საინტერესო ადამიანები არიან, ისინი არიან ადამიანები, რომლებიც ეძებენ. ჩვენში არის რწმენა, რომელიც რეალიზდება ღვთის ძიებით. თუ ადამიანი ღმერთს არ ეძებს, მისი რწმენა მკვდარია. მოგვების მაძიებლობა ჩვენი რწმენის ერთგვარი სიმბოლოა, ნამდვილი რწმენის, რომელიც სულ უნდა ეძებდეს. ჩვენთვის ეს სამაგალითოა, რომ ჩვენს ცოდნას, შესაძლებლობებს, ნიჭებს ვიყენებდეთ რწმენის გაცოცხლებისთვის.“

„ერთ-ერთი მთავარი გაცოცხლებულ რწმენაში არის ძიება. მოგვები ეძებენ, დადიან, შორი გზიდან მოდიან. ისინი იერუსალიმში მიდიან და მეფეს ნახულობენ. იერუსალიმი იცით, რომ სიმბოლოა გულისა. თუ მოგვები გაცოცხლებული, ​მაძიებელი რწმენის სიმბოლოა, იერუსალიმი ჩვენი გულის სიმბოლოა. ჩვენი ცოცხალი რწმენა გვაიძულებს ვეძებოთ და იერუსალიმს მივადგებით. იერუსალიმი გულია. იერუსალიმს რა ემართება? იერუსალიმი შეძრწუნდება. რატომ შეიძლება შეძრწუნდეს გული, როდესაც გაიგებს მაცხოვრის განკაცების შესახებ?! ადამიანის გული იმიტომ შეიძლება შეძრწუნდეს, რომ ის არის ყოველგვარი სისაძაგლის წყარო, მისი დაცემულობის გამო. უფალი განმარტავს, რომ თუ რამე გვხვდება ცუდი ამ სამყაროში, ადამიანის გულიდან გამომდინარეა. თუ ჩვენ ჩვენს გულს ამგვარად არ ვიცნობთ, თუ ჩვენ საკუთარი გული კარგი რამ გვგონია, ქრისტიანული ცხოვრება არც დაგვიწყია. დასაბამი სიბრძნისა არის შიში ღვთისა,“ - აცხადებს მამა თეოდორე.

წყარო: ​დეკანოზ თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ეს ლოცვა მრევლმა უნდა იკითხოს სადაც არ უნდა იყოს - ტაძარში, სახლში თუ სამსახურში'' - საქ...
საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის მიერ დაწერილი ლოცვა:„მამაო ჩვენო, ღმერთო, აბრაამისა, ისააკისა და იაკობისა, დიდება და მადლობა შენ!უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტეს სახელით, მისი მეოხებითა და შუამდგომლობით გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქართულ სკოლებში ბავშვები ტყვეობაში არიან, არის ძალაობა და საშინაო დავალებაზე ჭიდილი,“ - შალვა ამონაშვილი

„ქართულ სკოლებში ბავშვები ტყვეობაში არიან, არის ძალაობა და საშინაო დავალებაზე ჭიდილი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ქართულ სკოლებში ჰუმანიზმის დეფიციტის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ მხრივ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში პრობლემებია:

„ისევ მინდა გავიხსენო გურამიშვილი. გურამიშვილზე კარგად ჩვენი ჰუმანურობა არავის არ ჩამოუყალიბებია. ​„ყმაწვილი უნდა სწავლობდეს საცნობლად თავისადაო: ვინ არის, სიდამ მოსულა, სად არის,წავა სადაო,“ - ეს რომ ჩვენს ბავშვებს ჩავაგონოთ, მართლაც რომ იფიქრონ, ვინ არიან, სიდან მოსულან, რა გვარისანი არიან, ალბათ, ჰუმანურობაც სხვანაირად გაიფურჩქნება ჩვენს ქვეყანაში.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, საქართველოს და მსოფლიოს სკოლებში ჰუმანიზმის დეფიციტია:

„სკოლებში, მსოფლიოში და საქართველოშიც, ძალიან ცოტაა ჰუმანურობა. გვინდა, რომ სკოლა ჰუმანური იყოს, მაგრამ ის ჰუმანური თავისთავად ვერ გახდება. ჰუმანური უნდა იყოს თვითონ მასწავლებელი. მასწავლებელია სკოლა. სამწუხაროდ, რომ ვაკვირდები ქართულ სკოლებს, ბავშვები ტყვეობაში არიან. მასწავლებლის ბრალი კი არ არის ხშირად ეს, არამედ იმის ბრალია, ვინც მასწავლებელი ასე მოამზადა. ალბათ, სახელმწიფო უნდა ჩაერიოს ამ საქმეში, რომ მასწავლებელთა ცნობიერების ჰუმანურობისკენ გადაზრდა მოხდეს.“

„სკოლაში არ გვაქვს სიყვარული, არ გვაქვს შენდობა, მიტევება. მოვითხოვთ იმას, რაც ბავშვს არ შეუძლია, რომ გააკეთოს. ბავშვს არ ვასწავლით რაღაცას და მოვითხოვთ, რომ იცოდეს. რა შეიძლება გაკეთდეს? ერთი, რომ მასწავლებლები გადავამზადოთ კარგად. მეორე, რომ სახელმწიფო მიმართულება მივცეთ ამას, სკოლაში დამკვიდრდეს სიყვარული, სიკეთე, პატივისცემა. ნუ ვიტყვით, რომ ეს ყველაფერი არის სკოლაში. ეს უნდა იყოს, მაგრამ არ არის. სკოლაში არის ძალაობა და საშინაო დავალებაზე ჭიდილი​. აღზრდა დაგვეკარგა, სწავლებაზე გადავედით მარტო. სწავლება აღზრდას არ გვაძლევს,“ - აღნიშნულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

წაიკითხეთ სრულად