Baby Bag

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

​​დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ქადაგებაში შობის დღესასწაულის შესახებ საუბრობს და იმ სიხარულის მნიშვნელობაზე მიგვითითებს, რომელიც შობას ადამიანებისთვის მოაქვს:

„გილოცავთ, ყველას გვიხარია! ასე იცის შობის დღესასწაულმა. ადამიანი ხშირად არაცნობიერადაც კი ხარობს უფლის მოვლინების დღეს. ბუნებრივიც არის, ასეც უნდა იყოს. თუ არ იქნა განცდილი და გააზრებული, თუ რა არის მიზეზი და საგანი ჩვენი სიხარულისა, ვერ ვიქნებით ბოლომდე თანამონაწილენი, რა თქმა უნდა. ყველაფერი, რაც დაიწერა წმინდა წერილში, ჩვენს სამოძღვრებლად დაიწერა, როგორც დიდი პავლე მოციქული ამბობს. დღესაც კიდევ ერთხელ, მიუხედავად იმისა, რომ საზეიმო განწყობა გვაქვს და სამართლიანად, ერთმანეთს ვულოცავთ, გვიხარია, მიუხედავად ამისა, ჩვენ ვალდებულები ვართ, რომ მთელი ​სერიოზულობით მოვეკიდოთ ამ დღესასწაულს. მთელი სერიოზულობით მოვეკიდოთ ჩვენს სიხარულს, იმიტომ, რომ ამ სიხარულს პასუხისმგებლობის განცდის გარეშე, პასუხისმგებლობის აღების გარეშე სრულად ვერ გავითავისებთ.“

დეკანოზის თქმით, ღვთის განკაცებამ ადამიანი უდიდესი პასუხისმგებლობის წინაშე დააყენა:

„ის, რაც მოგვიტანა ღვთის განკაცებამ, იმდენად დიადი რამ არის, იმდენად განადიდებს ადამიანს, იმხელა პასუხისმგებლობის წინაშე აყენებს ადამიანს, რომ უბრალოდ არ შეიძლება, რომ ამას სერიოზულად არ მოვეკიდოთ. ჩვენ მოგვეცა ჩვენი გონებისთვის აბსოლუტურად მიუწვდომელი რეალობა, მისი არმიღება ან ვერმიღება, ჩვენს პიროვნებას იმ დონეზე აკნინებს, რომ ჩვენი ადამიანობისგან აღარაფერი რჩება.“

​მამა თეოდორე გიგნაძე მწყემსებისა და მოგვთა თაყვანისცემის შესახებ საუბრობს და ნამდვილი რწმენის მნიშვნელობაზე მიგვითითებს:

„ყველამ ვიცით ეს ლამაზი ისტორია, როგორ ადიდებენ მწყემსნი და როგორ მიდიან მოგვნი თაყვანისცემისათვის. მწყემსების გალობაში, რომლებიც ანგელოზებთან ერთად უგალობენ განკაცებულ ღმერთს, საოცარი სიხარული გამოსჭვივის. ბუნებრივია, ​ჩვენი გულიც ცდილობს, რომ ამის თანამონაწილე გახდეს. მოგვები ძალიან საინტერესო ადამიანები არიან, ისინი არიან ადამიანები, რომლებიც ეძებენ. ჩვენში არის რწმენა, რომელიც რეალიზდება ღვთის ძიებით. თუ ადამიანი ღმერთს არ ეძებს, მისი რწმენა მკვდარია. მოგვების მაძიებლობა ჩვენი რწმენის ერთგვარი სიმბოლოა, ნამდვილი რწმენის, რომელიც სულ უნდა ეძებდეს. ჩვენთვის ეს სამაგალითოა, რომ ჩვენს ცოდნას, შესაძლებლობებს, ნიჭებს ვიყენებდეთ რწმენის გაცოცხლებისთვის.“

„ერთ-ერთი მთავარი გაცოცხლებულ რწმენაში არის ძიება. მოგვები ეძებენ, დადიან, შორი გზიდან მოდიან. ისინი იერუსალიმში მიდიან და მეფეს ნახულობენ. იერუსალიმი იცით, რომ სიმბოლოა გულისა. თუ მოგვები გაცოცხლებული, ​მაძიებელი რწმენის სიმბოლოა, იერუსალიმი ჩვენი გულის სიმბოლოა. ჩვენი ცოცხალი რწმენა გვაიძულებს ვეძებოთ და იერუსალიმს მივადგებით. იერუსალიმი გულია. იერუსალიმს რა ემართება? იერუსალიმი შეძრწუნდება. რატომ შეიძლება შეძრწუნდეს გული, როდესაც გაიგებს მაცხოვრის განკაცების შესახებ?! ადამიანის გული იმიტომ შეიძლება შეძრწუნდეს, რომ ის არის ყოველგვარი სისაძაგლის წყარო, მისი დაცემულობის გამო. უფალი განმარტავს, რომ თუ რამე გვხვდება ცუდი ამ სამყაროში, ადამიანის გულიდან გამომდინარეა. თუ ჩვენ ჩვენს გულს ამგვარად არ ვიცნობთ, თუ ჩვენ საკუთარი გული კარგი რამ გვგონია, ქრისტიანული ცხოვრება არც დაგვიწყია. დასაბამი სიბრძნისა არის შიში ღვთისა,“ - აცხადებს მამა თეოდორე.

წყარო: ​დეკანოზ თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ეს ლოცვა მრევლმა უნდა იკითხოს სადაც არ უნდა იყოს - ტაძარში, სახლში თუ სამსახურში'' - საქ...
საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის მიერ დაწერილი ლოცვა:„მამაო ჩვენო, ღმერთო, აბრაამისა, ისააკისა და იაკობისა, დიდება და მადლობა შენ!უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტეს სახელით, მისი მეოხებითა და შუამდგომლობით გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა?“ - ფსიქოლოგი პაატა ამონაშვილი

როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა?“ - ფსიქოლოგი პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის უფროსის მხარდაჭერის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბავშვებს განვითარებისთვის დიდები სჭირდებათ გვერდით. თუ ხეზე ადის ბავშვი, ავდივართ ხეზე ერთად და იქიდან ვუზრუნველყოფთ მის უსაფრთხოებას. ერთობლივი საქმის კეთება იმდენად ძლიერი განმავითარებელი ძალაა ბავშვებში, რომ ეს ჩვენთვის ძნელი წარმოსადგენია. სადაც ბავშვები იზრდებიან აკრძალვების გარემოში, იქ განვითარება ფერხდება. სადაც წახალისების გარემოა, იქ განვითარება იძებს ძალას.“

პაატა ამონაშვილმა, მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს გამოცდილების მიღების შესაძლებლობა მისცენ:

„სასურველია, რომ იქ, სადაც თავს არ დაიავადებენ, ბავშვებს საშუალება მივცეთ, რომ თავისი გამოცდილება მიიღონ. მოდი, თბილად ჩავიცვათ და ისე წავიდეთ და ვიყოთ ბავშვის გვერდზე, როდესაც მას ცივ ტყლაპოში თამაში უნდა.“

„ყველა უნდა არის ვიღაცისთვის და რაღაცისთვის. ​როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა.“ აგერ სამსახურია, დრო არ არის, ამიტომ ბავშვი უნდა წავიდეს. დამტოვებელიც აღარ არის არავინ. ბავშვის თვალთახედვიდან, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს, რა თქმა უნდა, სჭრიდება ოჯახი, პირველ რიგში. ოჯახი, სადაც დედაა, მამაა, იქ ყველაზე უკეთ ვითარდება ბავშვი. საუკეთესო ბაღი ამ კუთხით იქნებოდა ბაღი, სადაც ბავშვი ასევე განაგრძობს, რომ თავი იგრძნობს ოჯახში, სადაც აღმზრდელი დედასავით საყვარელი ადამიანი ხდება,“ - აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად