Baby Bag

„ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის, ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში,“ - მედეა ზირაქაშვილი

„ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის, ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში,“ - მედეა ზირაქაშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა მედეა ზირაქაშვილმა ბავშვის ქცევაზე ტემპერამენტის უდიდესი გავლენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ხშირად ოჯახში რამდენიმე ბავშვია, მაგრამ ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან, რადგან განსხვავებული ტემპერამენტის ადამიანები არიან:

„კონსტიტუციური ფაქტორებიდან ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი გახლავთ ტემპერამენტი. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ტემპერამენტს. ტყუილად არ არის ნათქვამი: „რთული ტემპერამენტის ადამიანია.“ ხალხი ბრძენია და ეს გამონათქვამები ჰაერიდან არ მოდის ხოლმე. შეიძლება ერთ ოჯახში იყოს რამდენიმე ბავშვი ერთნაირი აღზრდის პირობებში, მაგრამ ვიღაცას არ ჰქონდეს პრობლემები, ვიღაცასთან სირთულეები გაცილებით მეტი იყოს ქცევასთან, შფოთვასთან დაკავშირებით.“

მედეა ზირაქაშვილმა ხაზი გაუსვა მიჯაჭვულობის ეტაპის უდიდეს მნიშვნელობას ბავშვის ცხოვრებაში:

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მიჯაჭვულობის ეტაპს, რომელიც ხშირად ავიწყდება მშობელს და უგულებელყოფა ხდება ამ ეტაპის, რომელიც არის ნული თვიდან წლინახევრამდე ან სამ წლამდე. რა არის ეს მიჯაჭვულობა და რა არის უსაფრთხო მიჯაჭვულობა, რომელიც ასეთი მნიშვნელოვანია?! ეს არის გამზრდელ-აღსაზრდელის დამოკიდებულება. აქ არის საუბარი ნებისმიერ ადამიანზე, არამხოლოდ დედაზე. დედა შეიძლება არ იყოს და დედის ფუნქცია თავის თავზე აიღოს ნებისმიერმა სხვა ადამიანმა, რომელიც არ მოაკლებს სითბოს, არ მოაკლებს მზრუნველობას, არ მოაკლებს მხარდაჭერას, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ასაკისთვის. მნიშვნელოვანია, ბავშვმა გაითავისოს, რომ არცთუ ისე მტრული განწყობაა ამქვეყანაზე, რომ არსებობენ კარგი ადამიანები, არსებობს საყრდენები, მსოფლიოში ბევრი პოზიტივია.“

მედეა ზირაქაშვილის თქმით, ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარების დონეც:

„ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია განვითარების დონე. წარმოიდგინეთ ბავშვი, რომელიც არ მეტყველებს. აუცილებლად უმეტეს შემთხვევაში გვაქვს მომატებული შფოთვა, არის ქცევის დარღვევა, არის მეტი აგრესია. აქ აუცილებლად იქნება „ნერვულო ფონი“ გაცილებით უფრო მაღალი. რაც შეეხება გარემო ფაქტორებს, ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი არის მშობელი და გარემოცვა. ბავშვისთვის მშობელი არის მოდელი. ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში. ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის.“

„სახლის გარემოს გარდა არის სხვა სოციუმი. ასაკობრივი სოციუმი არის ბაღი და სკოლა. შეიძლება სახლში იყოს სიმშვიდე, მაგრამ თავის გადარჩენისთვის ბავშვს არა დარჩენია რა, გარდა იმისა, რომ ბაღსა და სკოლაში მგლის როლი მოირგოს. ადრეულ ასაკში ბავშვის აგრესიის გამოვლინება უმეტესად არის გარემოს და აღმზრდელების არასწორი დამოკიდებულების შედეგი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მედეა ზირაქაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„შეზღუდვა ეს არის სტრესორების კასკადი, რომელიც მავნე ზეგავლენას ახდენს ბავშვის ფსიქიკაზე“...
​ბავშვთა ფსიქიატრი და ნევროლოგი მედეა ზირაქაშვილი გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვის ფსიქიკაზე შეზღუდვების მავნე ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:„იმისთვის, რომ ბავშვს ჯანმრთელი ფსიქიკა ჰქონდეს, აუცილებელია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები

რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი? - საკითხის ფსიქოლოგიური ასპექტები
როგორ აიხსნება ფსიქოლოგიურად ხალხის შიში იმის შესახებ, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის განადგურებაა შესაძლებელი? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოთერაპევტი, ტრენერი ნინო ვერხვიაშვილი.

- რატომ ჰგონია ხალხს, რომ ვაქცინაციით მსოფლიო მოსახლეობის ამოწყვეტაა დაგეგმილი, ფსიქოლოგიურად რა ფენომენია ეს?

- არა მარტო ჩვენთან, არამედ სხვა ქვეყნებშიც არის ტენდენცია, როდესაც ხალხი უარს ამბობს ვაქცინაციაზე, რადგან ვაქცინა ახალი შექმნილია და შესაბამისად, მოსახლეობა სიფრთხილით უდგება ამ საკითხს. 

კიდევ ერთი მიზეზი, რომელიც თქვენს კითხვაში გაჟღერდა, არის შიშის და ნდობის მომენტი, ეს ორი ფაქტორი წყვეტს, რამდენად წავა და აიცრება ადამიანი, გააჩნია, ვის ან რას უფრო ვენდობით.

ზოგადად, სოციუმის დაყოფა „ვაქსერებად“ და „ანტივაქსერებად“ ცოტა არ იყოს გადაჭარბებულია. „ანტივაქსერებში“ ძირითადად მოიაზრება ხოლმე ის ხალხი, რომელიც კატეგორიულად ეწინააღმდეგება ვაქცინაციას. თითქოს ზუსტად ისინი შეადგენენ მოსახლეობის იმ ნაწილს, რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ ცივილიზაციას ვაქცინაციით საფრთხე ემუქრება. მთლად ასე არ არის, იმ ადამიანებშიც, რომლებიც არ არიან მომხრეები, რამდენიმე ჯგუფი გამოიყოფა. 

კვლავ ნდობის საკითხი მინდა შემოვიტანო იმიტომ, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც, როგორც უკვე ვთქვი, არ ენდობიან ვაქცინას და ჯანდაცვის სისტემას საკუთარი გამოცდილების ხარჯზე, ან იმ ინფორმაციის ხარჯზე, რაც ყოველდღიურად ვრცელდება, სადაც დიდი დოზით არის ასახული ვაქცინაციის უარყოფითი მხარეები. 

ასევე, არსებობს ჯგუფი საზოგადოებისა, რომლებიც განსაკუთრებით ზრუნავენ ფსიქიკურ, სულიერ ჯანმრთელობაზე და ენდობიან საკუთარ სხეულს, სიჯანსაღეს, რის გამოც ამბობენ უარს. ისინი, ძირითადად, ვაქცინის წინააღმდეგ არ მიდიან, უბრალოდ თვითონ არ თვლიან საჭიროდ, რომ აიცრან. 

აქვე გამოვყოთ კატეგორია, რომლებიც, პირიქით, არ ენდობიან საკუთარ სხეულს და მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება სრულად იყვნენ ვაქცინირებულები, მაინც შიშით უყურებენ ამ საკითხს, ასე ვთქვათ „დაპანიკებული“ ხალხის ჯგუფი.

კიდევ ერთი ჯგუფი, რომელსაც ხშირ შემთხვევაში რელიგიასთან აქვს მჭიდრო კავშირი და რომლებიც ჩიპების მოლოდინში არიან, ეს ყველაფერი კი ანტიქრისტესთან ასოცირდება, ზუსტად ამიტომ ენდობიან იმ ინფორმაციას, რომელსაც იღებენ მათთვის პატივცემული ადამიანებისგან. ანუ გააჩნია, ვის ენდობა ამ შემთხვევაში ადამიანი.

- როგორ შეიძლება ამ კუთხით ხალხის ნდობის მოპოვება და ეჭვებთან შებრძოლება?

- სიმართლე გითხრათ, მე დაგვიანებულად მეჩვენება ეს ყველაფერი, რადგან ადამიანებს გვახასიათებს ასეთი თავისებურება, რომ როდესაც მივიღებთ გადაწყვეტილებას, ისე განვეწყობით ხოლმე, რომ შემდეგ რითიც შეგვიძლია მხარს ვუჭერთ უკვე ჩამოყალიბებულ აზრს ამა თუ იმ საკითხზე, გვიყვარს, როდესაც მართლები ვართ. შესაბამისად, კარგი იქნებოდა, აქამდე მიღებულიყო ზომები, რათა სხვანაირად მიეღო მოსახლეობას ინფორმაცია. ვაქცინაციის პროცესის დაწყებიდან თვეები გავიდა და ჩვენ უკვე იმ ეტაპზე ვართ, როდესაც თითქმის ყველა ადამიანმა იცის, უნდა თუ არ უნდა აცრა. შესაბამისად, ვთვლი, ნდობის მოპოვებასთან დაკავშირებით ზომების მიღება დაგვიანებულია ან ძალიან რთული იქნება.

- სამედიცინო კუთხით ვიცით, რომ ინფორმირებაა საჭირო, თუმცა ფსიქოლოგიურად როგორ შეიძლება მივუდგეთ ამ საკითხს? ფაქტია, ძადატანება უკუშედეგს იძლევა.

- ერთადერთი ვერსია იქნებოდა ძალდატანებითი ვაქცინაცია, რა შემთხვევაშიც აიცრებოდნენ ადამიანები, რასაც პირადად მე ვერანაირად ვერ მივესალმები. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად