Baby Bag

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

ფილოსოფოსმა ანდრო დგებუაძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ სიზარმაცის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სიზარმაცეს თავისი დადებითი მხარეებიც აქვს, რომელიც ადამიანმა უნდა გამოიყენოს:

„სიზარმაცეა, როდესაც ძალა არ გაქვს იმის, რომ ადგე და საქმე გააკეთო. ზოგჯერ უძრაობაც გეზარება. ადამიანს რომ უთხრა: „დღესაც არაფერი გააკეთო, ხვალაც," შეიძლება ნევროზში გადავარდეს. ქართველებს გვაქვს ძალიან კარგი ფრაზა: „ნაბან წყალს ბავშვი არ გადააყოლო.“ ​რაღაც ელემენტები არის, რომლებიც სიზარმაცეს არ უნდა გადავაყოლოთ. მზერა ახლოს რომ მივიტანოთ, შემიძლია ვთქვა: სიზარმაცე მე მაძლევს საშუალებას, რომ პირდაპირ ქმედებაზე კი არ გადავიდე, ერთი წამით გავჩერდე. ამ წამში ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ხდება, უფრო მეტ დაკვირვებას ვახერხებ.“

ანდრო დგებუაძის თქმით, სიზარმაცე ადამიანს საკუთარ თავსა და ცხოვრებაზე დაკვირვების შესაძლებლობას აძლევს:

„3 წამი სიზარმაცე არის ღვთაებრივი სიზარმაცე. თითქოს დისტანციაში გტოვებს შენსა და გარესამყაროს შორის. ამ დროს შენ გაქვს საშუალება გამოხვიდე, დააკვირდე და გაცილებით ცნობიერად შეხვიდე მერე.​ სიზარმაცე არ არის ადვილი ცნება. ჭკვიანი ადამიანი სიზარმაცეს გამოიყენებს ჭკვიანურად. ის, ვინც ზარმაცია და ის, ვისაც შეუძლია თავის სიზარმაცეს თვალები გაუსწოროს, დიდი ალბათობაა, რომ ეს ადამიანი კრეატიულია.“

ანდრო დგებუაძემ უპასუხისმგებლობის შესახებაც ისაუბრა. მისი თქმით, სიზარმაცე, შესაძლოა, უპასუხისმგებლობაში გადაიზარდოს:

„შეიძლება უპასუხისმგებლობაში გადავიდეს სიზარმაცე. სიზარმაცეს აქვს ნაბანი წყალიც, რომელიც უნდა გადავასხათ. სიზარმაცე კოსმიური მოვლენაა და არა ქართული. ​მეცადინეობა და სიბეჯითე არის მნიშვნელოვანი კუნთი, რომელიც ბავშვმა უნდა გამოიმუშაოს. ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც სისტემატიურია, მნიშვნელოვანია. ყოველ დღე 12 საათზე, რაც გინდა გააკეთე, ოღონდ გააკეთე. ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ შეგიძლია მართო შენი თავი, არ იყო ყოველთვის დინებას მინდობილი.“

„რას აკეთებს ბავშვი, როდესაც არაფერს არ აკეთებს? მე, როდესაც არაფერს ვაკეთებდი, ვთამაშობდი. თამაშისას ფანტაზიაში მიდიხარ შორს და წარმოსახვას ავითარებ. ამ დროს ვიღაცისთვის ეს არის სიზარმაცე. ​რას აკეთებს ეს ბავშვი? არაფერს არ აკეთებს. ვიღაცისთვის არის: „აუ, რა მაგარია, როგორი ფანტაზია აქვს.“ სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს. იმ დროსაც ჩვენ რაღაცას ვაკეთებთ, რაღაცას ვფიქრობთ, რაღაცას ვაზროვნებთ,“ - აღნიშნა ანდრო დგებუაძემ.

წყარო: ​„დილის შოუ“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ, არსებობენ უფროსები, რომლებსაც მათი მოტივირება ეზარებათ
​ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ. მშობლები და მასწავლებლები ხშირად აღნიშნავენ, რომ ბავშვები ზარმაცობენ, ისინი საშინაო დავალებებს არ ასრულებენ ან ოთახს არ ალაგებენ. მშობელს თუ ვკითხავთ, რატომ უნდა შეასრუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის ფაქიზი სული მძიმდება ყვირილში და ჩხუბში, ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ბავშვის ფაქიზი სული მძიმდება ყვირილში და ჩხუბში, ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ბავშვებზე მშობლების ყვირილისა და ხმამაღალი საუბრის მავნე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენ ზოგჯერ ადამიანებს ძალიან მკაცრად ვექცევით. ადამიანის ცხოვრება მთლიანად უნდა განსაზღვრო, დაბადებიდან იმ წუთამდე. რამ განაპირობა მისი ცუდი საქციელი? რატომ არის ასე? თქვენ არ იცით, ვიღაცა რომ ცუდად იქცევა, ის სახლში რამხელა ტკივილს გადის. პატარა ბავშვი, ფაქიზი სულის ბავშვი, რომელსაც ძალიან წმინდა და სუფთა სული აქვს, როგორ უყურებს სახლში მშობლების ჩხუბს, კივილს, წივილს. ბავშვს, რომელსაც წმინდა და ფაქიზი სული აქვს, ეს სული უმძიმდება ყვირილში და ჩხუბში. ნელ-ნელა ნადგურდება ამ ბავშვის სული.

ბავშვი ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს, ჩხუბს. ბავშვი რაღაცას ეუბნება მშობელს წმინდად, ის მშობელი უყვირის. არ შეუძლია, რომ ბავშვს თბილად დაელაპარაკოს. მას სამსახურში უამრავი პრობლემა აქვს, დაძაბულია. მთელი ეს ზეწოლა ამ ბავშვზე გადააქვს. ღმერთმა იცის, ის როგორ გაიზარდა. ვიღაც ოჯახში ძალიან დიდ სითბოში იზრდება, ეფერებიან, ეხუტებიან. არიან მშობლები, რომლებიც შვილს უსმენენ, ზევიდან კი არ უყურებენ, როგორც პიროვნებას ისე უყურებენ. ის სხვანაირად გაზრდილია. ამიტომაც არის, რომ ადამიანის ასე განკითხვა არ შეიძლება. უნდა გაითვალისწინოთ მის უკან რამდენი რამე დგას, რა ცხოვრება დგას მის უკან, რა სტრესი გადაირა,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერისცვალების სახელობის ტაძარი

წაიკითხეთ სრულად