Baby Bag

„ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის სწორად დაჭერისა და ჩვილის დასმის წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის დასმა მისი დაბადების დღიდანვე არის შესაძლებელი:

„რატომღაც ვადაც კი არის გამოყოფილი, რომ ექვს თვემდე ბავშვი არ უნდა დასვან. უბრალოდ მოცემულობაა ასეთი. არამარტო არასწორია, ეს ძალიან ცუდია ბავშვის განვითარებისთვის. ​ამით ჩვენ სტიმულს არ ვაძლევთ ბავშვის ფიზიკურ განვითარებას. დღიდან დაბადებისა შესაძლებელია ბავშვის დაჯდომა. რა თქმა უნდა, ამას თავისი ტექნიკა აქვს. ეს არაფერ შუაში არ არის არც ხერხემლის გამრუდებასთან, არ შეიძლება ასეთი რამე მოხდეს.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, პედიატრის შეფასების შემდეგ, თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მის დაჯდომაზე შეზღუდვა არ არსებობს:

„პირველ რიგში, როდესაც შეაფასებს პედიატრი, ნეონატოლოგი, რომ ბავშვის კუნთთა ტონუსი, ანატომიური სტრუქტურები ყველაფერი ნორმაშია აბსოლუტურად, მაშინ არანაირი შეზღუდვა არ არსებობს ბავშვის დაჯდომაზე. რა თქმა უნდა, დაჯდომას ხელშეწყობა უნდა. ეს არ ნიშნავს მიყუდებას. ბავშვი რომ მიყუდებული არ გყავთ, ​მისი კისრის სისტემა აქტიურად მუშაობს. ამ რეფლექსს ვერ ამუშავებ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, მით უმეტეს, როდესაც საწოლზე წევს ბავშვი. ჩვენ ამ პოზით ვაძლევთ მას სწორ მიმართულებას, რომ ის, რაც მას თანდაყოლილად ჩადებული აქვს, გამოიყენოს სწორად.“

„ძალიან ხშირად ახალბედა დედებს აშინებენ რომ არ შეიძლება, კისერი ჩამოუვარდება, მოტყდება, მენჯები გაეღუნება და ა.შ. გენდერული დაყოფაც არის, რომ ბიჭები უფრო გვიან უნდა დასვან, ვიდრე გოგოები. ეს არის აბსოლუტურად გაუგებარი რაღაც. სინამდვილეში ეს ყველაფერი არის ძალიან მნიშვნელოვანი, არამხოლოდ მოტორული განვითარებისთვის, არამედ უბრალოდ ელემენტარულ ფიზიკას მოგახსენებთ. ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას. ჩვენთვის ეს მოსახერხებელია, რადგან ხელში დიდხანს ჭერით ხელი გვეღლება. ჩვენთვის არის უფრო კომფორტული, რომ ბავშვი არის მოხუტებული. იღლიის ქვემოთ ხელები და ბეჭებთან ფიქსაცია არის სწორად დაჭერა. ბავშვი ნიავდება, არის კომფორტულად, გადახურება არ ხდება. მხრის სარტყელი და კისერი ბიოლოგიურად სწორად დგას. ბავშვი სმენით და მხედველობით აკონტროლებს გარემოს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მომენტია ბავშვის განვითარებისთვის, მისი სიმშვიდისთვის. როდესაც ვერ ვხედავთ არეალს და ვხედავთ მხოლოდ ერთ საგანს, ეს შემზღუდავია. ტარების დროს​ ვთხოვ ხოლმე მშობლებს, რომ ასევე ატარონ, მხოლოდ წინ გადახრილად, რომ მოძრაობისას მან დააფიქსიროს მოძრაობის პარალაქსი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ამ არასწორი ჩაცმულობით საბოლოოდ იღებთ განვითარების შეფერხებას,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშ...
​ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვების ჩაცმისას მშობლების მიერ დაშვებულ მთავარ შეცდომებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მოჭერილი ტანსაცმელი ბავშვს არ უნდა ჩავაცვათ:„​ნებისმიერი შეკოჭვა, შებოჭვა, მოჭერა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად