Baby Bag

„ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის სწორად დაჭერისა და ჩვილის დასმის წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის დასმა მისი დაბადების დღიდანვე არის შესაძლებელი:

„რატომღაც ვადაც კი არის გამოყოფილი, რომ ექვს თვემდე ბავშვი არ უნდა დასვან. უბრალოდ მოცემულობაა ასეთი. არამარტო არასწორია, ეს ძალიან ცუდია ბავშვის განვითარებისთვის. ​ამით ჩვენ სტიმულს არ ვაძლევთ ბავშვის ფიზიკურ განვითარებას. დღიდან დაბადებისა შესაძლებელია ბავშვის დაჯდომა. რა თქმა უნდა, ამას თავისი ტექნიკა აქვს. ეს არაფერ შუაში არ არის არც ხერხემლის გამრუდებასთან, არ შეიძლება ასეთი რამე მოხდეს.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, პედიატრის შეფასების შემდეგ, თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მის დაჯდომაზე შეზღუდვა არ არსებობს:

„პირველ რიგში, როდესაც შეაფასებს პედიატრი, ნეონატოლოგი, რომ ბავშვის კუნთთა ტონუსი, ანატომიური სტრუქტურები ყველაფერი ნორმაშია აბსოლუტურად, მაშინ არანაირი შეზღუდვა არ არსებობს ბავშვის დაჯდომაზე. რა თქმა უნდა, დაჯდომას ხელშეწყობა უნდა. ეს არ ნიშნავს მიყუდებას. ბავშვი რომ მიყუდებული არ გყავთ, ​მისი კისრის სისტემა აქტიურად მუშაობს. ამ რეფლექსს ვერ ამუშავებ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, მით უმეტეს, როდესაც საწოლზე წევს ბავშვი. ჩვენ ამ პოზით ვაძლევთ მას სწორ მიმართულებას, რომ ის, რაც მას თანდაყოლილად ჩადებული აქვს, გამოიყენოს სწორად.“

„ძალიან ხშირად ახალბედა დედებს აშინებენ რომ არ შეიძლება, კისერი ჩამოუვარდება, მოტყდება, მენჯები გაეღუნება და ა.შ. გენდერული დაყოფაც არის, რომ ბიჭები უფრო გვიან უნდა დასვან, ვიდრე გოგოები. ეს არის აბსოლუტურად გაუგებარი რაღაც. სინამდვილეში ეს ყველაფერი არის ძალიან მნიშვნელოვანი, არამხოლოდ მოტორული განვითარებისთვის, არამედ უბრალოდ ელემენტარულ ფიზიკას მოგახსენებთ. ნებისმიერი მიხუტების შემთხვევაში ჩვენი და ბავშვის ტემპერატურა ემთხვევა, რაც იწვევს ჩახურებას. ჩვენთვის ეს მოსახერხებელია, რადგან ხელში დიდხანს ჭერით ხელი გვეღლება. ჩვენთვის არის უფრო კომფორტული, რომ ბავშვი არის მოხუტებული. იღლიის ქვემოთ ხელები და ბეჭებთან ფიქსაცია არის სწორად დაჭერა. ბავშვი ნიავდება, არის კომფორტულად, გადახურება არ ხდება. მხრის სარტყელი და კისერი ბიოლოგიურად სწორად დგას. ბავშვი სმენით და მხედველობით აკონტროლებს გარემოს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მომენტია ბავშვის განვითარებისთვის, მისი სიმშვიდისთვის. როდესაც ვერ ვხედავთ არეალს და ვხედავთ მხოლოდ ერთ საგანს, ეს შემზღუდავია. ტარების დროს​ ვთხოვ ხოლმე მშობლებს, რომ ასევე ატარონ, მხოლოდ წინ გადახრილად, რომ მოძრაობისას მან დააფიქსიროს მოძრაობის პარალაქსი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ამ არასწორი ჩაცმულობით საბოლოოდ იღებთ განვითარების შეფერხებას,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშ...
​ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვების ჩაცმისას მშობლების მიერ დაშვებულ მთავარ შეცდომებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მოჭერილი ტანსაცმელი ბავშვს არ უნდა ჩავაცვათ:„​ნებისმიერი შეკოჭვა, შებოჭვა, მოჭერა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?
გაბრაზებული პატარები ხშირად დაგროვილ აგრესიას ძალადობრივი ფორმებით გამოხატავენ, ისინი თავიანთ მეგობრებს, თანატოლებს და მშობლებს კბენით, ყვირილით, მუჯლუგუნების კვრით ან მსუბუქი საგნების სროლით ფიზიკურად უსწორდებიან. ბრაზის მსგავსი ფორმებით გამოხატვა მშობლებს სერიოზულ საფიქრალს ​უჩენს.

პატარებისთვის აგრესიის, რისხვის, აპათიის ან შიშის შეგრძნებები ძალიან ნაცნობია, თუმცა მათ საკუთარი ემოციების და განცდების გადმოსაცემად არასაკმარისი ლექსიკური მარაგი აქვთ. სწორედ ამიტომ ბავშვები დაგროვილ ბრაზს საკმაოდ უხეში ფორმებით გამოხატავენ. მშობლების ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა საკუთარ შვილებს ემოციების სწორად გაგებასა და მართვაში დაეხმარონ. თუ ბავშვი საკუთარ განცდებს სწორად აღიქვამს და სრულყოფილად გააანალიზებს, ის ბრაზის გამოხატვის ნაკლებად აგრესიულ ფორმებს ადვილად გამოძებნის, რათა სხვებს ფიზიკური ტკივილი ან შეუარცხყოფა არ მიაყენოს.

გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა

ბავშვებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, რომ გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა. ადამიანები ძალიან ხშირად განიცდიან შიშს, რისხვას, სევდას და ამაში ცუდი არაფერია. აუცილებლად უთხარით თქვენს შვილს, რომ საკუთარი განცდების არ უნდა ეშინოდეს, აუხსენით, რომ გუნება-განწყობის ცვლილებამ სხვების მიმართ აგრესიულად არ უნდა განაწყოს. ნუ წაუკითხავთ პატარებს მორალს. მათთან საუბრისას პრიმიტიული ფრაზებით შემოიფარგლეთ. თუ ბავშვის საქციელი მოსაწონია, უთხარით, რომ მისი ქცევა კარგია, ხოლო თუ ის სხვების მიმართ აგრესიას ავლენს, უთხარით, რომ ეს არ არის კარგი. ბავშვებს ზედმეტი ახსნა-განმარტების მოსმენა არ ხიბლავთ, მათ მარტივი ფრაზები ბევრად უკეთ ესმით. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი თავის ძმას კბენს ან სხვა სახის ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებს, შემდეგი ფრაზით შემოიფარგლეთ: „სწორია, რომ შენს ძმაზე ბრაზდები, მაგრამ მისი კბენა არ არის კარგი საქციელი.“ ბავშვი თქვენს ნათქვამ სიტყვას აუცილებლად დაიმახსოვრებს.

შესთავაზეთ ბავშვს ჯანსაღი ალტერნატივა

კარგი მასწავლებელი ბავშვს დერეფანში სირბილს შემდეგი სიტყვების თქმით უკრძალავს: „მოდი, ყველამ ერთად მშვიდად ვისეირნოთ.“ თუ ბავშვს ეტყვით, რომ მან სირბილი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოს, ის თქვენს მოსმენას არ მოისურვებს. მიმართვის კატეგორიული ტონი ბავშვებში გაღიზიანებას იწვევს. ამა თუ იმ ქცევის აკრძალვის ნაცვლად პატარას უფრო ჯანსაღი ალტერნატივა უნდა შესთავაზოთ.

თუ გაბრაზებულ ბავშვს ეტყვით, რომ თავის ძმას არ დაარტყას, ის ვერაფერს გაიგებს. ბავშვი დაიბნევა და საკუთარი ემოციების მართვა უფრო გაუჭირდება, რადგან დაგროვილი ბრაზის გამოხატვის ერთადერთ საშუალებას წაართმევთ. აუცილებლად შესთავაზეთ ბავშვს აგრესიული ქცევის ჯანსაღი ალტერნატივა. პატარას ემოციების მართვაში ადვილად დაეხმარებით თუ შემდეგ რეკომენდაციებს მისცემთ:

  • ემოციები ვერბალურად გამოხატოს
  • რჩევისთვის უფროსს მიმართოს
  • დასამშვიდებლად სუნთქვითი ვარჯიშები შეასრულოს
  • მოთმინების გამომუშავების მიზნით იცეკვოს, იმღეროს, დაითვალოს მის ირგვლივ არსებული საგნები

გაბრაზებული ბავშვების დასამშვიდებლად სპეციალური აპლიკაციები არსებობს, რომლებიც პატარებს მხიარული სიმღერების დახმარებით ემოციების მართვას ასწავლის. მშობლებს ინტერნეტში მარტივად შეუძლიათ მსგავსი აპლიკაციების მოძიება.

ბავშვს ემპათიის უნარი განუვითარეთ

ბავშვს სხვების განცდებისა და ემოციების გაზიარება ადრეული ასაკიდანვე უნდა ასწავლოთ. თუ ხედავთ, რომ თქვენი შვილი თავის თანატოლს კბენს, ხელით ეხება ან ხმამაღლა უყვირის, აუცილებლად ესაუბრეთ მას ემპათიის შესახებ. როდესაც ბავშვი დამშვიდდება, აუხსენით მას, თუ როგორი ტკივილი მიაყენა თავის მეგობარს, როდესაც მწარედ უკბინა. უთხარით, რომ თავისი თანატოლის ადგილას საკუთარი თავი წარმოიდგინოს და დაფიქრდეს, მოეწონებოდა თუ არა მის მიმართ მსგავსი აგრესიის გამოვლენა. ბავშვი საკუთარი ქცევის შედეგების გაანალიზებას უნდა მიეჩვიოს და სხვა ადამიანების განცდებს პატივი სცეს.

ბავშვის აგრესიულ ქცევას ყოველთვის აქვს გარკვეული მიზეზი. მშობელმა უნდა გაარკვიოს, რა აწუხებს პატარას, ხომ არ ეძინება, ხომ არ გადაიღალა ან შია. შესაძლოა აგრესიული ქცევის მოტივი ეჭვიანობა ან შიშის განცდაც იყოს. ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ მშობელი მისი განცდებითა და ემოციებით ინტერესდება, რომ ის მშობლის სიყვარულის მთავარი ობიექტია. თუ ბავშვისადმი სათანადო მზრუნველობას გამოიჩენთ, ის სხვებზე ზრუნვას გაცილებით მარტივად ისწავლის. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი 
წაიკითხეთ სრულად