Baby Bag

„ბავშვის ურჩობა არ უნდა გადაიზარდოს ოჯახური ცხოვრებისთვის ხელისშემშლელ მოვლენად,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„ბავშვის ურჩობა არ უნდა გადაიზარდოს ოჯახური ცხოვრებისთვის ხელისშემშლელ მოვლენად,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ბავშვისთვის თვითრეალიზაციის შესაძლებლობის მიცემის აუცილებლობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა საკუთარი თავი პიროვნებად უნდა განიცადოს:

„იმის ნაცვლად, რომ მშობელი ბავშვს აძლევდეს თვითრეალიზაციის შესაძლებლობას, მას აბრკოლებს იმით, რომ ცდილობს აჯობოს მას, არ მისცეს იმის გაკეთების საშუალება, რაც ბავშვს უნდა. ბავშვის ურჩობა არ უნდა გადაიზარდოს ოჯახური ცხოვრებისთვის ხელისშემშლელ მოვლენად. შესაძლებელია, რომ ბავშვს შევთავაზოთ არჩევანი, რა უნდა მას ჩვენთვის სასურველ რამდენიმე ალტერნატივას შორის. ​მან უნდა განიცადოს საკუთარი თავი პიროვნებად, განიცადოს, რომ ის თვითონაც არის ქცევის ავტორი.“

ლელა ტყეშელაშვილის თქმით, ბავშვი მომლოდინე ადამიანის პოზიციაში არ უნდა ვამყოფოთ:

„ბავშვი არ უნდა დარჩეს უბრალო მომლოდინე ადამიანის პოზიციაში. ეს მას ზრდასრულობაშიც შეიძლება გაჰყვეს. ის იქნება მოლოდინის რეჟიმში, ვინ მიაწვდის ინიციატივას. ასეთი ადამიანები ხშირად ექცევიან ხოლმე სხვა ადამიანების ზეგავლენის ქვეშ. ბავშვს ასეთი მდგომარეობა აქვს ოჯახში, რომ ​მისთვის კომფორტულია დაქვემდებარებულ მდგომარეობაში ყოფნა. ამ შემთხვევაში ის არ ისჯება და თავს უკეთესად გრძნობს. შემდგომში, როდესაც იზრდება, იმის გამო, რომ მან არ იცის, როგორ მოიქცეს დამოუკიდებლად, მისთვის უფრო კომფორტულია მოექცეს სხვა ადამიანის ზეგავლენის ქვეშ.“

„მშობლებს, რომლებიც იყვნენ განსაკუთრებით დირექტიულები აღზრდის პროცესში, არ უნდა გაუკვირდეთ, რომ ზრდასრულობის პერიოდში მათი შვილები გათავისუფლდებიან მათი დიქტატისგან და სამაგიეროდ აღმოჩნდებიან სხვა ადამიანების დიქტატის ქვეშ. ხშირად უკვირს მშობელს, რატომ ხდება ასე, რატომ დადის მისი შვილი სხვა ადამიანების ჭკუაზე. იმიტომ, რომ ბავშვმა სხვა სტრატეგია არ იცის. ის ზრდასრულობამდე მთელი ცხოვრების განმავლობაში ასრულებდა სხვა ადამიანების სურვილებს. ​ბავშვის დამოუკიდებლობას ადრეული ასაკიდან უნდა ჩაეყაროს საფუძველი. რა თქმა უნდა, არავის არ სიამოვნებს დახატული კედლები და დამტვრეული, დაშლილი სათამაშოები. ეს გახლავთ ბავშვის პირველი ინიციატივა, რომელიც თუ მაშინვე ჩაიკვლება და დაითრგუნება, შემდგომში ინიციატივიან ადამიანს ვეღარ მივიღებთ, იმიტომ, რომ როდესაც ადამიანის ეს თვისება უნდა განვითარებულიყო, ჩვენ მას განვითარების შესაძლებლობა არ მივეცით,“ - აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო: ​TV Old

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დასჯამდე არსებობს ძალიან ბევრი საშუალება, რომელმაც შეიძლება დასჯა თავიდან აგვაცილოს,“ - ფ...
​ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა მშობლობის მნიშვნელობისა და ბავშვის აღზრდისას დაშვებული მნიშვნელოვანი შეცდომების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, აღზრდა ბავშვისთვის სტრესული არ უნდა იყოს:„მშობლობა გახლავთ ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად