Baby Bag

„ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - ნატა მეფარიშვილი

„ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - ნატა მეფარიშვილი

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა ბავშვის დამოუკიდებლობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობელმა ბავშვს დამოუკიდებლობა არ უნდა შეუზღუდოს:

„ბავშვის „მე თვითონ“ არის განაცხადი, რომელიც მას მშობელმა არ უნდა ჩაუკლას იმიტომ, რომ ეშინია არ წაიქცეს. ცხადია, რომ ​უსაფრთხოების ნორმების გათვალისწინება ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ გადაჭარბებული არაფერი არ ვარგა. იმის გათვალისწინებით, თუ რა გამოსდის ჩვენს შვილს, რა ასაკშია და რისი უფლება შეიძლება, რომ მივცეთ, აუცილებლად უნდა დავრთოთ მას რაღაცების კეთების უფლება.“

ნატა მეფარიშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არ დააფრთხონ ნეგატიური ხასიათის რეპლიკებით, როდესაც ის დამოუკიდებლობისკენ ისწრაფვის:

„როდესაც ფეხს ვიდგამთ და შეგვიძლია რამოდენიმე ნაბიჯი გადავდგათ, შეკივლებების და შფოთვის გარეშე მივუშვათ ბავშვი რაღაც დისტანციაზე. „ვაიმე, არ წაიქცე, გადავარდები,“ „ხელი არ მოკიდო, ჭუჭყიანია,“ - ​ეს ყველაფერი აფერხებს ჩვენს დამოუკიდებლობას. მშობლები არიან ის ავტორიტეტული ადამიანები, რომლებისაც გვჯერა. მათი ნათქვამი ბავშვის მიერ აღიქმება, როგორც გარდაუვალი სიმართლე. ჩვენ ჩვენს გამოცდილებას ვავიწროვებთ იქიდან გამომდინარე, თუ რა რეპლიკები და კომენტარები აქვთ მშობლებს.“

„აქ მშობელს სჭირდება დაფიქრება. როდესაც დარწმუნებულები ვართ, რომ ჩვენი შვილი დგამს ნაბიჯებს და ის უსაფრთხო ზედაპირზეა, ზედმეტი შეძახილები დამოუკიდებლობის შეზღუდვაა. როდესაც ბავშვს შეუძლია კოვზის ჭერა და პირთან მიტანა, ფრაზები: „არ ჩამოისხა,“ „არ გადაასხა,“ დამოუკიდებლობის შეზღუდვაა. ასეთი პატარ-პატარა ჩვევებისგან ეწყობა დამოუკიდებლობა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ​ნატა მეფარიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნ...
​ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა იმ სირთულეებზე ისაუბრა, რომლებსაც ბავშვები გაზიარებისა და ჯგუფური თამაშის უნარების ათვისებისას აწყდებიან. მან აღნიშნა, რომ დასწავლის პროცესში მშობლის ჩართულობა უმნიშვნელო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად