Baby Bag

„ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს,“ - გიორგი ღოღობერიძე

„ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს,“ - გიორგი ღოღობერიძე

ექიმი გიორგი ღოღობერიძე თავისი ცხოვრების წესისა და დღის რეჟიმის შესახებ საუბრობს:

„ახლა არის დილის ხუთი საათი. მიუხედავად იმისა, რომ ვიძინებ ღამის სამ საათზე, კარგ შემთხვევაში ორზე, ხუთ საათზე მეღვიძება ყოველთვის. რომ გავიღვიძებ, ძალიან სწრაფად მოვდივარ გონზე. მიყვარს გამეორება, რომ არასდროს არაფერი არ დამავიწყდეს. რაც პირველივე ხელში მომყვება, იმას ვიცმევ და ეგრევე გავრბივარ. რომ გითხრათ, დღეში სამჯერ ვჭამ-მეთქი, მოგატყუებთ.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, კლინიკაში ის თავს უფრო მშვიდად და მყუდროდ გრძნობს, ვიდრე სახლში:

„კლინიკის კედლები არის სახლი ფაქტობრივად. სახლში შეიძლება ისე მშვიდად და მყუდროდ არ იყო, როგორც კლინიკის კედლებში, იმიტომ, რომ ეს ის ადგილია, სადაც თავს გრძნობ ყველაზე საჭიროდ. პირობა იყო დედაჩემისთვის ის, რომ ​მისი სახელით დავხმარებოდი ძლიან ბევრ ადამიანს. ეს ისეთი პირობაა, რომ ეს ყოველდღე, ყოველ წამს, ყველა პაციენტთან უნდა შევასრულო, არა როგორც ექიმმა, არამედ როგორც მოტივატორმა, რომ მისი დაავადება არ არის განაჩენი და ბრძოლას აზრი აქვს.“

„დღის განმავლობაში დაახლოებით 500-მდე ადამიანი რეკავს. ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს. პირველ რიგში, ეს გულისხმობს ცხოვრების ჯანსაღ წესს. ამიერიდან მე ვარ ჩვეულებრივი კლინიკური ონკოლოგი,“ - აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ გადაცემაში „სხვა ნანუკა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა ნანუკა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

,,თუ ამ წერილს კითხულობთ, დამიკავშირდით ბათუმში წასვლამდე და მოგაკითხავთ, გვიანიც რომ იყოს...
 ექიმი გიორგი ღოღობერიძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს და პაციენტს ეძებს, რომელიც მას ელოდებოდა, შემდეგ კი ვეღარ იპოვა კლინიკაში:,,დღეს ბათუმიდან იყვნენ ჩამოსულები, პატარა ბავშვი ჰყავდათ, გამონ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად