Baby Bag

რა უნდა ვიცოდეთ კანქვეშა ჩიპების შესახებ, რომელიც იანვრიდან საქართველოშიც იქნება ხელმისაწვდომი?

რა უნდა ვიცოდეთ კანქვეშა ჩიპების შესახებ, რომელიც იანვრიდან საქართველოშიც იქნება ხელმისაწვდომი?

„უნილაბის“ დირექტორმა სანდრო ასათიანმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში დილა ფორმულაზე" კანქვეშა მიკროჩიპების შესახებ ისაუბრა:

„სიტყვა „ჩიპი“ დღეს ნეგატიურის მატარებელია აშკარად. ეს არის მეხსიერების ბარათი. იმის მაგივრად, რომ ათი სხვადასხვა ბარათი იყოს, ყველაფერი შეგიძლია გააერთიანო ერთ პატარა მოწყობილობაში, რომელიც არ დაგეკარგება. მთელი იდეა არის ის, რომ ეს არის მოწყობილობა, რომელიც ინფორმაციას ინახავს.“

სანდრო ასათიანის თქმით, ჩიპები მომავალში განვითარდება, თუ მას ადამიანები შეიძენენ:

„მობილური ტელეფონით შეგიძლია დაადგინო, სად დევს ის ტელეფონი. ფიჭური კავშირი ასე მუშაობს. ის ორმხრივია. ერთის მხრივ, იღებს ინფორმაციას და მეორეს მხრივ - გასცემს. არ მგონია, რომ ამ ჩიპით ადგილმდებარეობის დადგენა იყოს შესაძლებელი. ეს არის ფასიანი პროდუქტი. თუ ადამიანები ამას იყიდიან, ის მომავალში განვითარდება.“

„იქ, სადაც არის კომფორტი, დანარჩენი მეორე ადგილზე მიდის. ვიცით, რომ მანქანები აბინძურებენ გარემოს, მაგრამ მანქანების ყიდვაზე უარს არავინ ამბობს. ამას ჩვენ ვწყვეტთ. ძალით არავინ გვაკეთებინებს. პირიქით, ფულიც უნდა გადაიხადო. როდესაც მომავალზე საუბრობენ, ასეთ რამეს ამბობენ, რომ ტექნოლოგიები ისე განვითარდება, რომ რობოტებსა და ადამიანებს შორის ზღვარი კიდევ უფრო პატარა იქნება,“ - აღნიშნა სანდრო ასათიანმა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად